Dagrenning - 01.12.1952, Blaðsíða 23

an og dvalið höfðu hjá henni til hinsta
dags. Það voru: Permenas, Germanus, Sost-
lienes og Efaphras, sem hafði verið með
Trophimusi, biskupi í Arles, Marcella,
þjónusta hennar og Euchodia og Syntex.
Þessi sjö helguðu útfararathöfn heilagrar
Mörtu þrjá daga, ásamt aragrúa af fólki, sem
kom úr öllum áttum, vakti yfir hinum heilaga
líkama til þriðja dags, vegsamaði Guð og upp-
ljómaði umhverfið með kertaljósum í kirkj-
unni, lömpum í húsunum og eldum í nálæg-
um skógum.
JARÐARFÖR MÖRTU.
49. kapítuli: Á sunnudeginum var gerð
gröf fyrir líkama heilagrar Mörtu í kirkjunni,
sem áður var vígð, og á þriðju stundu daginn,
sem kallaður er dagur Drottins, komu allir
sarnan til þess að veita líkama heilagrar
Mörtu verðuga greftrun. Þetta var að kvöldi
hins 1. ágúst.
Á sörnu stundu skeði það í bænum Petra-
goricus (Perigueux) í Aquitaine, að Frontin-
us prestur féll í svefn í sæti sínu þcgar hann
ætlaði að fara að syngja messu, og Kristur
birtist honum og sagði við hann: „Kom þú,
sonur minn, og efndu það sem þú lofaðir, að
þjóna við greftrun Mörtu, sem vcitti mér
beina.“ Á sarna augnabliki birtust þeir báðir
Frelsarinn og Frontinus með bók í hönd í
kirkjunni i Tarascon tóku sér stöðu, Kristur
við höfuð heilagrar Mörtu, en Frontinus við
fætur hennar, og létu hana tveir einir niður
í gröfina, öllurn viðstöddum til óumræðilegr-
ar undrunar. Þegar athöfninni var lokið hurfu
þeir eins og þeir komu.
Surnir þeirra, sem verið höfðu hjá heilagri
Mörtu, fóru aftur austur, svo sem Efaphras,
Marsella og Svntika, sem grafin er í Filippi
og postulinn ritar um. Parmenas, fullur trúar,
og fyrir náð Guðs fundinn þess verðugur, að
hljóta kórónu píslarvottsins, og Gennanus
og Euchodia. Þau ásanrt Clement og öðrum,
aðstoðuðu postulana „og standa nöfn þcirra
í lífsins bók“ (Filippibr. 4, 2—3).
Frá dánardegi heilagrar Mörtu hafa ótelj-
andi kraftaverk gerst í kirkju hennar. Blindir,
heyrnarlausir, haltir, mállausir, lamaðir, sótt-
veikir, líkþráir og djöfulóðir hafa fengið þar
lækningu og fulla heilsu.
Hlöðver konungur Frakka og Teftóna,
fyrsti kristni konungurinn, komst við, þegar
hann heyrði hve mörg og stórkostleg krafta-
verk gerðust við skrín lieilagrar Mörtu. Hann
tók sér því ferð á hendur til Tarascon. Jafn-
skjótt og hann hafði snert gröfina læknaðist
hann af illkynjuðum nýrnasjúkdómi, sem
hafði þjáð hann mikið. Til þakklætis og
minningar um þessa miklu lækningu gaf
Hlöðver konungur Guði landsvæði unrhverf-
is kirkjuna, með borgum, þorpum og skógum
og innsiglaði gjafabréfið með hring sínum.
Allar þessar eignir á kirkja heilagrar Mörtu
cnn í dag. Fyrir þjófnaði, rán, saurgun helgra
dóma og ljúgvitni var refsað hér samstundis
og ægilega, eftir réttlátum dómi Guðs og
Drottni Kristi til dýrðar.
ÆFILOK MAXIMINUSAR.
50. kapítuli: Hingað til hefir aðeins verið
skýrt frá trúarlífi og dýrðlegum dauða heilagr-
ar Mörtu, virðulegrar þjónustu Guðs sonar,
og verður nú látið staðar numið um það efni.
Þeir dásanrlegu hlutir, sem gerðust eftir að
hún var dáin, fyrir meðalgöngu hennar og
áhrif, sem og heilagt líf og píning bróður
hennar, blessaðs Lazarusar, biskups og píslar-
votts, er efni í aðra bók. Hér verður aðeins
getið stuttlega urn kraftaverk þau, sem gerð-
ust fyrir tilverknað heilagrar Maríu Magda-
lenu, sem úh'alin var af Guði, og aðeins laus-
lega sagt frá dauða hins heilaga Maximinusar.
Samkvæmt opinberun Heilags Anda vissi
hann að brottför sín úr þessum heimi væri
í nánd og að nú biðu sín launin að loknu
dagsverki. Hann skipaði því svo fyrir, að útför
DAGRENN I NG 21