Dagrenning - 01.12.1952, Blaðsíða 40

getuni hagnýtt oícícur verð heunar á steilings-
svæðinu.
VI.
Óneitanlega hefir brezka þjóðin, og alveg
sérstaklega brezka stjómin, sett niður í aug-
um íslendinga fyrir tiltæki hinna brezku
auðmanna, sem með ofbeldisaðgerðum sín-
um ganga nú erinda Stalins og Sóvietríkj-
anna til að spilla sambúð þessara tveggja
þjóða. Við geturn tæpast litið á Bretland
sem iéttairíki eftir þessa framkomu. Þar sem
samningar okkar við þá um sölu á vörum
okkar þangað eru ónýttir með ofbeldisað-
gerðum brezkra útgerðarmanna, sem ef til
vill eru þar á ofan leigðir til þessa af Sóviet-
ríkjunum. En úr því ófremdarástandi getur
enginn bætt nema brezk stjórnarvöld.
Ekki er það nema til ills eins að rifja upp
þann smávægilega stuðning, sem ísland og
íslendingar veittu brezku þjóðinni í síðustu
stj'rjöld. Þann stuðning bai okkur að láta í
té og heíði hann betui veiið miklu meiii.
Okkur bar að fórna á því altari ekki síður en
Bretum og öðrum frjálsum þjóðum. Þess-
vegna er rangt að blanda þeim málum sam-
an við þessa deilu. Þar vorum við aðeins að
leggja okkar skerf til að vernda okkar eigið
land og okkar eigið frelsi.
Spurningarnar, sem við þurfum að leggja
fvrir okkur og vera sammála um að svara eru
þessar:
Hvernig á íslenzka þjóðin að snúast við
ofbeldisaðgerðum hinna brezku auðfélaga í
Hull og Grimsbv? Hvaða kröfur á í því sam-
bandi að gera til brezkra stjórnarvalda?
Hvaða ráða eigum við að taka til sem okkur
eru samboðin?
Hér skal bent á nokkur atriði:
í. Ríkisstjórn íslands hefir áreiðanlega
alla þjóðina að baki sér er hún neitar
að ræða breytingar á landhelgislínunni
nýju við útgerðarmenn eða fulltrúa
þeirra. Við þá eða fulltiúa þeina á
aldrei hamai að tala og aldiei fiamai
að eiga nein viðskipti.
2. Það ber að tilkynna brezku stjórninni
nú þegar, að verði ekki hægt að sernja
um sölu á fiski frá íslandi í stórum stíl
til Bretlands, eða sterhngsvæðisins með
aðstoð Breta, í stað þess fisks, er markað-
ur tapast fyrir, verði öll kaup á vörum
frá Bretlandi að stöðvast, og leyfi, senr
gefin hafa verið út öll afturkölluð eða
ógilt með öðrum hætti. Ef við getum
lítið eða ekkert selt Bretum, getum við
heldur ekkert af þeirn keypt.
3. Það er vita tilgangslaust að fara með
þetta mál fyrir Sameinuðu þjóðimar því
það mundi aðeins verða til þess, að gefa
Rússurn og leppum þeirra þar enn
eina átylluna til rógburðar um og milli
Atlantshafsríkjanna. Málinu mætti e.
t. v. hreyfa í Efnahagssamvinnunefnd-
inni, en það mundi sennilega ekki bera
neinn árangur.
En við eigum að gera annað á al-
þjóða vettvangi, sem nrundi miklu
áhrífameiia, en standa þar í hópi fjand-
rnanna hinna vestrænu þjóða og munn-
höggvast við Breta. Það er að hætta þátt-
töku bæði í Eviópuiáðinu og Sameinuðu
þjóðunum meðan málið ei ekki útkljáð.
Við getum ekki átt sæti í sömu alþjóða-
stofnunum og Bietai meðan þeii með-
höndla okkui sem þiiðja flokks ríki.
4. Verði vart meiri ásóknar af brezkum tog-
urum í landhelgina en venja hefir verið
og sýni þeir mótþróa eða ofbeldi, verður
að auka mjög landhelgisgæsluna, sér-
staklega með flugvélum og vel vopnuð-
um varðskipum. Komi þó til ágrein-
ings enn, geta íslendingar fyrst skotið
máli sínu til Alþjóðadómstólsins, en
verja verður liina nýju landhelgi, uns
dónmr er genginn.
38 DAGRENNING