Dagrenning - 01.12.1952, Blaðsíða 34

Hver er ráðning gátunnai?
Þetta er spurning sem allur heimurinn ber
nú fram.
Fáir munu liafa svarað þessari spurningu
betur en ritstjóri ameríska tímaritsins „King-
dom Digest“, Dr. J. A. Lovell. Hann svarar
henni á þessa leið:
„Sýnir þær, sem menn nú sjá svo oft í
himingeimnum og nefna „fljúgandi diska“,
má, að minni hyggju, flokka í þrent. Þær eru:
í. .Loftbelgir og ýmiskonar hernaðartæki,
sem verið er að gera tilraunir með í
hernaðarskyni eða við vísindarannsóknir.
2. Geimför frá öðrurn hnöttum, þar sem
íbúarnir hafa náð svo langt í „flug-
tækni“, að þeirn er orðið kleift að fara
rnilli hnatta.
3. Sýnir af yfirnáttúrJegum uppruna, er
birtast nú á undan „degi eyðileggingar-
innar“ sem „tákn á himni“, eins og
boðað er í Heilagri Ritningu.
Það er ekki ólíklegt að hér sé rétt til get-
ið. Að vísu er það svo, ef um geimför er að
ræða, að þeir „menn“ sem þar eru innan-
borðs eru að líkindum svo mjög frábrugðnir
mönnum þessarar jarðar að lítið yrði sam-
eiginlegt með okkur og þcim, þó við liitt-
umst.
Sennilegt er, að flest þeirra fyrirbæra, sem
ekki verða færð til fyrsta flokksins, tilheyri
þriðja flokknum, hinum yfirnáttúrlegu fyrir-
bærurn, sem boða mannkyninu „endir
veraldar“.
*
í sambandi við þessa atburði er mönnum
rétt að rifja upp spádóm Krists urn endalok-
in. Ilann sagði, eins og kunnugt er, rnjög
nákvæmlega fyrir hver mundu verða „tákn-
in“ þegar líða tæki að endalokunum. Eitt
af því, sem hann þar segir fyrir er einmitt
þetta, að þá rnuni verða „tákn niikil af
hinmi“. (Lúk. 21. 11.).
Þessi spádómur Frelsarans er mannkyninu
gefinn einmitt til þess, að það þurfi ekki að
ganga í myrkri á hi'num mestu tímamótum
í sögu þess. Tímamótum, þegar hin gamla
skipan — hinn gamli heimur — Hin dular-
fulla Babýlon — fellur um koll með „ógur-
legum gný, og hin nýja skipan — liinn nýi
heimur — Hin nýja Jerúsalem — fæðist með
stórkostlegum fæðingarhríðum.
Allar kristnar þjóðir, — þótt þær séu aðeins
nafnkristnar — eru „lærisveinar" Krists, en
alveg sérstaklega erurn vér, sem eru af ísraels
stofni komnir — Engilsaxar, austan hafs og
vestan, Norðurlandabúar, Hollendingar,
Belgíumenn, Vestur-Þjóðverjar, Gyðingar,
Frakkar og afkomendur þessara þjóða hvar
sem er í heiminum — lærisveinar Hans, og
ber því öllurn öðrum fremur að gæta að leið-
sögn Ilans.
Hann hefir sagt oss nákvæmlega hver verði
„táknin“ við þessi tímamót. „Daginn og
stundina", segir Hann, „veit enginn, hvorki
englar á himnum né Mannssonurinn.“ Og
þótt vér séum að reyna að finna það út, eða
a. m. k. að reyna að komast sem næst því ár-
tali sem umskiptin verða, vita það allir mæta
vel, að öllum slíkum útreikningum getur
skeikað, sérstaklega á þann veg, að þeir at-
burðir gerist ekki, sem vér bjuggumst við,
heldur aðrir atburðir, sem oss hafði tæpast
eða alls ekki órað fyrir.
Þess vegna er oss heillavænlegast að fara
í þessu sem öðru eftir leiðsögn Freslarans og
brjóta ekki svo rnjög heilann um „daginn né
stundina“, en athuga því nánar þau „tákn“,
sem Hann sagði oss að mundu óhjákvæmi-
lega verða undanfari „endalokanna“.
Ég hefi rakið þetta nokkuð í 30. hefti
Dagrenningar, í grein sem nefnist „Spádóm-
ar Frelsarans“ og ráðlegg ég þeim, sem hafa
það hefti undir höndum, að lesa þá grein
enn einu sinni með vakandi athygli.
í öllum þremur samstofna Guðspjöllun-
32 DAGRENN I NG