Dagrenning - 01.12.1953, Blaðsíða 10

og Persa varð til af tveim þjóðum, og er
athyglisvert að á þeim hluta líkneskisins,
sem táknar það ríki, eru armar líkneskis-
ins.
En áður en rætt verður um það, sem
er aðalatriði þessarar hugleiðingar, tærn-
ar á líkneskinu og merkingu þeirra, verð-
ur að víkja nokkuð að lærleggjum og fót-
leggjum líkneskisins, sem táknar fjórða
ríkið — Rómaríki.
Hið fyrsta sem þar vekur athygli er
það, að Rómaríki, sem talið er fullstofn-
að sem heimsveldi á 1. öld f. Kr., skiftist í
tvö ríki við dauða heódósiusar mikla 364
e. Kr. Lærleggir líkneskisins tákna vel þá
skiftingu því eftir það sameinast ríkið
aldrei aftur í eittríki. Ríki Jressi nefndust
í fyrstu Aust-rómverska og Vest-róm-
verska ríkið. Saga beggja þessara ríkja er
flestum kunn í megindráttum. Vest-róm-
verska ríkið leið fljótt undir lok í upp-
haflegri mynd sinni, en páfinn sameinaði
það síðar aftur, og undir hans stjórn og
yfirráðum varð það voldugasta ríkja-
heild, sem til þessa hefir J^ekkst, Jiví hon-
um lutu allir konungar, keisarar og furst-
ar hinna vestrænu Jijóða. Það er ekki fyrr
en eftir siðbót Lúthers, sem veldi páfans
fer að hnigna, og ekki fyrr en á ríkis-
stjórnárum Napoleons mikla, að verald-
legum ylirráðum páfakirkjunnar lýkur.
En Jsrátt fyrir Jrað heldur páfakirkjan —
liin rómversk katólska kirkja — enn í dag
miklum völdum í fjölda mörgum lönd-
um, og á vorum dögum fara völd hennar
vaxandi á ný.
Hið austrómverska ríki greindist og, er
tímar liðu, í smærri ríki en meginríkin
Joar voru ávalt Rússland, Pólland og Balk-
anríkin og svo er enn í dag.
Það er athyglisvert, að Jiegar litið er á
mynd af draum-líkneski Nebúkadnesars,
eins og t. d. Jrá sem fylgir Jiessari ritgerð,
að tímabil fjórða ríkisins er á lík-
neskinu sýnt þar miklu lengra en allra
hinna. Þetta hefir og reynst svo í sög-
unni.
*
Tímabil Babylonar, Meda og Persa og
Grikklands er samtals tæplega 700 ár, en
Rómaríki, til daga Napoleons, nær yfir
Jjví sem næst 1800 ára tímabil, eða meira
en helmingi lengri tíma.
Hér hefir Jná sagan verið borin saman
við táknmyndina í draumi Nebukadnes-
ars og myndin skýrð allt niður að sjálfum
fótum líkneskisins (J). e. niður að ökla,
því fyrir neðan öklann heitir fótur).
Er af þessum samanburði ljóst, að járn-
harka Rómaveldis liins forna helir meir
og meir blandast „leirnum“ og ríki [xiu
sem sprottið liafa úr skauti Jícss, og lifað
lengri og skemmri tíma, liafa haft hvoru-
tveggja eiginleikann — hörku járnsins og
mýkt leirsins, og verður betur að Jjessu
vikið síðar.
Presturinn Glarence Larkin, sem áður
er nefndur, segir í riti sínu, „The Book
of Daniel“ (1929), svo á einum stað:
„Það eru þrjú atriði, sem vert er að
veita sérstaka athygli í sambandi við
„fjórða ríkið.“ Fyrst Jjað, að J)ar sem J)að
er táknað með lærleggjum og fótleggjum
líkneskisins ætti Jiað að vera til í ein-
hverri mynd a. m. k. eins lengi og hin rík-
in þrjú samanlagt. Það vitum vér nú frá
sögunni að er rétt.
Annað er J)að, að líkneskið stendur á
tveiimir fótum sem mundi þá tákna það,
að ríkið yrði skift í tvo aðalhluta. Einnig
])etta vitum vér að reynst hefir rétt, því
Rómaríki skiftist árið 364 í Aust-róm-
verskt ríki með Kontantíonopel sem höf-
uðborg, og Vest-rómverskt ríki, með Róm
sem höfuðborg. f Jn iðja lagi greinasthinir
tveir fætur líkneskisins loks í fimm tær
S DAGRENN I NG