Dagrenning - 01.12.1953, Blaðsíða 20

„dögum þessara (hinna tíu) konunga",
þ. e. á dögum Sameinuðu þjóðanna eða
Þjóðabandalagsins gamla. Vér vitum nú,
að Gyðingar, sem hafa verið landflótta
Jrjóð, fengu griðland í sínu forna landi
eftir 1917 og stofnuðu Jrar sérstakt ríki
14. maí 1948. Stofnendur ríkisins voru
Gyðingar í Palestinu og Heimssamband
Zionista. (Sjá: International year Book
1953). Tímans vegna gæti því þar verið
um að ræða vísirinn að ríki „Hinna
heilögu Hins Hæsta“. Enda Jxítt ekki séu
allir Jjeir Gyðingar, sem til Palestinu hafa
flutt, af Israelsætt, og því aðeins Gyð-
ingar að trú en ekki ætterni, eru meðal
J^eirra svo mikill hluti af hreinræktuð-
um ísraelsmönnum, úr Júda, Levís og
Benjamínsættkvíslum, að gegn því verð-
ur ekki mælt með rökum, að þar er nú
að safnast saman hluti af ísraelsœttkvisl-
inni, — og þá alveg sérstaklega Júdaætt-
kvíslin. Gegn því að jDetta sé vísirinn að
ríki „Hinna heilögu Hins Hæsta“ mælir
þó j)að, að þarna er aðeins um smáþjóð
að ræða, sem ólíkleg er til að geta „knos-
að og að engu gert“ hið mikla ríki „Litla-
hornsins", því svo virðist, sem sá tími
nálgist nú óðum, að til átaka fari að koma
milli „Litla hornsins“ og „Hinna heilögu
Hins Hæsta.“ Varlega skyldi þó farið i
að fella hér um ákveðinn dóm að svo
stöddu, og mun nánar að þessu vikið hér
á eftir.
Eftir er þá að víkja að síðasta atriðinu,
því, hvort ísraelsjrjóðin muni vera til sent
eitt eða fleiri ríki, en undir öðru nafni
en ísraelsnafninu. Lesendum Dagrenn-
ingar er kunnugt um þá tilgátu, sem nú
hefir verið mjög rökstudd síðustu ára-
tugi, að engilsaxneskar og norrænar Jrjóð-
ir og frændþjóðir Jæirra séu afkomendur
hinnar fornu ísraelsþjóðar, og ekki er
Jjví að leyna, að höfundur þessarar rit-
gerðar aðhyllist Jjá skoðun fullkomlega
og telur hana bæði sögulega og Jjjóð-
fræðilega sannaða, J)ó sagnfræðivísindi
nútímans fáist ekki til að ræða Jxað mikil-
væga mál, en haldi sér enn á grundvelli
sögufölsunar hins katólska tímabils. Ef
vér nú gerum ráð fyrir að engilsaxnesk-
ar og norrænar Jrjóðir séu ísrael, eða
„Hinir heilögu Hins I4æsta,“ J)á er það
staðreynd, að sem einstakar þjóðir hafa
J)ær ekki orðið til á tímabili „hinna tíu
konungsríkja“. Þær eru allar miklu eldri.
En það hefir annað gerzt. Á tímabili
„hornríkjanna" hafa Jressar þjóðir
flestallar gegnið saman í varnarbanda-
lag. Myndað einskonar nýtt sambands-
ríki með stofnun Atlantshafsbandalags-
ins (NATO). Gegn því bandalagi liafa
Sóvietríkin (Litla hornið) talað hin mestu
gífuryrði enda sjá þau í því endalok sín
og örlög, verði það öflugt.
Er Atlantshafsbandalagið ef til vill
vísirinn að ríki því, sem Guð himn-
anna mun stofna? Um J)að skal ekki
neitt fullyrt hér því þetta er eitt þeirra
atriða, sem er alveg á mörkum nútíma
og framtíðar, en ýmislegt bendir til Jiess,
að þessi tilgáta sé rétt. Stórt bandalag
Jíarf langan tíma, jafnvel áratugi eða
aldir, til að myndast og taka á sig fast
ríkis form. Og Iivað sem öllu öðru líður
er NATO fyrsta tilraunin, sem gerð hef-
ir verið til þess að sameina fsraels|)jóð-
ina aftur, síðan Nebukadnesar lagði síð-
ustu hönd að því að tvístra henni, um 600
f. Kr., ef hinar enoilsaxnesku 02; nor-
rænu Jyjóðir eru afkomendur hins forna
ísraels.
XII.
Aður en Jiessu máli lýkur verður hér
að minnast á tvö mikilsverð atriði enn.
Annað er það, að svo virðist sem viður-
18 DAGRENN I NG