Dagrenning - 01.12.1953, Blaðsíða 44

Þessi hörmulega tvístaða Breta og Frakka
liefir skapað Bandaríkjunum, og sérstak-
lega Eisenhower forseta,mikla örðugleika
og veikt alla aðstöðu vestrænna þjóða
allt þetta ár. Fyrstu merkin um að Banda-
ríkin komist ekki hjá að setja Vestur-
Evrópuþjóðunum úrslitakosti í jressum
efnum eru þegar augljós orðin. Eftir því
sem hernaðartækninni fleygir fram geta
Bandaríkin treyst meira og meira á eigin
varnir og þurfa því ekki sjálfra sín vegna
að hafa varnir í öðrum löndum, né
styrkja þau til slíkra varna. Grænland er
nú að verða ltöfuðvirki Bandaríkjanna
til varnar Ameríku að norð-austan og
Kanada og Alaska að norðan og vestan.
F.f Norðurlönd, Bretland og Frakkland
ekki fást til að hafa sömu afstöðu gegn
Sovíetríkjunum og stjórnmálastefnu
þeirra og Bandaríkin hljóta og verða að
hafa, er ekki nema tvennt til: Annað
livort það, að Bandaríkin breyti um
stefnu — og það gera þau ekki að
óbreyttri stjórn — eða þau einangri sig
meira en verið hefir til þessa og láti Norð-
ur-og Vestur-Evrópuríkin ein um að
glíma við Rússa í Evrópu.
Margt bendir til, að sú stefna sé meir
og meir að verða ráðandi í Bandaríkjun-
um þó það sé ekki viðurkennt enn af
ráðamönnum Ameríku. Bermuda-ráð-
stefnan var lokatilraun þessara rikja til
að ná samkomulagi um framtiðar sam-
búð sina.
*
Með liinum skefjalausa áróðri, sem
Sóvietríkin beita nú um allan heim,
hefir þeirn orðið allvel ágengt í því að
spilla samstarfi hinna vestrænu þjóða.
Þetta er gert með þeim lævíslega hætti,
að efla í hverju landi flokka, sem hafa
það markmið að vekja andúð gegn
Bandaríkjunum, rægja þau og spilla
sambúðinni við Jrau á allan veg.
Það má segja að flest Atlantshafsríkin
hafi slegið á framrétta hönd Bandaríkj-
anna, því þótt þau hafi öll Jregið frá þeim
meira og minna fé til að lialda uppi at-
vinnulífi sínu og standa undir vörnum
sínum hafa Jiau flest neitað nánara sam-
starfi um varnarmál sín. Evrópuríkin
hafa hvorki viljað fallast á tillögur Banda-
ríkjanna, né heldur hafa Jrau getað orð-
ið sammála um aðra tilhögun, en þá sem
Bandaríkin hafa lagt til. Það er alger
misskilningur að Bandaríkin hafi viljað
Jiröngva sinum tillögum upp á Evrópu-
Jsjóðirnar. Það sem örðugleikum veldur
er, að Vestur-Evróþurikin geta ekki
komið sér saman um neitt. Bretar eru
næst Jrví að fallast á sjónarmið Banda-
ríkjanna í Evrópu, en sjónarmið þeirra
og Bandaríkjanna í Asíupólitíkinni eru
ósamrímanleg. Um Frakka er áður talað.
Þeir eru alveg við J^að að gefast upp og
Jiess verður varla langt að bíða að þar í
landi gerist mikilvægir stjórnmálalegir
atburðir. Norðurlöndin, Danmörk og
Noregur, neita öllu nánara samstarfi við
Atlantshafsherinn, sem Jdó á að verja
Joessi lönd ef til ófriðar kemur, og eru
Jrað sósíaldemókratar þar, sent þeirri
stefnu ráða. ETm ástandið á íslandi er
óþarft að ræða, því hér er ástandið fyrir
neðan alt sem getur talist siðaðri þjóð
samboðið, þar sem mörg Jnisund manns,
undir forustu fyrrverandi nasista og
kommúnista en með stuðningi háskóla-
prófessora og annara hátt settra embætt-
ismanna — og jafnvel annara stjórnmála-
flokka — gerðust til þess nú í ár að stofna
sérstakan flokk til þess eins að rógbera
og svívirða Bandaríkin og reyna að
koma því til leiðar að Island einangrist
með öllu frá samskiftum við vestrænar
42 DAGRENNING