Dagrenning - 01.08.1956, Qupperneq 16

""---------------------------------------------------------------------------------
bandsríki þess, nýlendur og fylgiríki. Þegar þetta er haft í huga, er spá-
dómurinn auðskilinn. Hér yrði of langt mál að rekja þennan spádóm all-
an og skýra hann til hlítar því hann tekur yfir svo langt tímabil sem nú
er að mestu liðið. Þó skal bent á fáein atriði úr spádóminum, sem eru hin
athyglisverðustu fyrir nútímann.
Þar segir t. d. „Konungurinn suðurfrá (þ. e. Bretar) mun öflugur
verða, en einn af höfðingjum hans mun verða öflugri en hann; ríki hans
mun verða stórveldi.“ (11.5).
Varla er að efa, að hér er átt við Bandaríkin. Þau voru fyrst „einn af
höfðingjum“ Breta, — stærsta nýlenda Bretaveldis. — Nú eru þau „öflugri“
en Bretar og „stórveldi.“
Á öðrum stað segir: „Um þær mundir munu margir rísa gegn konungin-
um suðurfrá (þ. e. Bretum); og ofríkisfullir menn af þjóð þinni (þ. e. af
ísrael) munu hefja uppreisn, til þess að láta vitrunina rætast, en þeir
munu steypast.“ Er nú ekki sá tími yfirstandandi að „margir rísa gegn“
Bretum. Bretar hafa nú sleppt yfirráðum sínum að mestu yfir flestum
löndum hinna þeldökku þjóða. Þær hafa „risið gegn þeim.“ Þar á meðal
hafa og verið „ofríkisfullir menn“ af þjóð Daníels spámanns, þ. e. Gyðing-
amir í ísrael —. Og spádómurinn segir til hvers þeir hefji uppreisnina.
Það er til þess að láta „vitrunina rætast.“ Hin mikla „vitrun“ Daníelsbókar
er spásögn hans um ríki „manns-sonarins,“ sem gefið mun verða „heilög-
um lýð hins hæsta“ er „öll veldi munu þjóna og hlýða.“ Með öðrum orð-
um: Stofnun heimsríkis ísraelsþjóðarinnar. Það Israelsríki, sem nú hefir
verið stofnað er þannig ekki það fsraelsríki, sem Daníel spáir um og nær
um alla jörð, heldur var það stofnað af „ofríkisfullum mönnum“ af „þjóð“
Daníels — Gyðingum — til þess „að láta vitrunina rætast,“ — en þeir „munu
steypast,“ segir spádómurinn.
Spádómurinn segir einnig frá „fyrirlitlegum manni“ sem „öllum að
óvörum“ nær „norðurríkinu“ undir sig „með fláttskap.“ Þar er vafalítið átt
við Hitler, sem nær hafði riðið Sóvietríkjunum að fullu af því hann sveik
samninga sína við Stalín. Hann segir einnig frá byltingarástandi — „yfir-
vaðandi herflokkum sem skolast burtu“ —, skemmdarverka og leynistarf-
semi kommúnista og nasista, og lýsir því hvemig „brotist verður að óvör-
um inn í landið"1 (þ. e. hvernig lönd Breta og Frakka verða leikin af neð-
anjarðar- og svikastarfsemi kommúnista. ) Hann segir frá heimsstyrjöldun-
um fyrri, sem „konungurinn suðurfrá“ muni vinna, en ekki njóta neinna
ávaxta af, því „menn bmgga ráð í móti honum.“ Hann segir frá öllu óheil-
indaskrafinu í „Sameinuðu þjóðunum“, lævísinni og prettunum, sem beitt
1) Sbr. grein á öðrum stað í þessu hefti: „Rauða samsærið í lran“.
.__________________________________________________________________________________/
14 DAGRENNING