Dagrenning - 01.08.1956, Qupperneq 33

lausir í flokknum. Það er ákaflega
heimskulegt — og getur verið stórkostlega
hættulegt — að viðurkenna ekki stað-
reyndir, þó þær komi sér illa fyrir menn.
Hið eina rétta er að horfast í augu við
staðreyndirnar og taka málin, að þeim
athuguðum, skynsamlegum tökum.
II.
Ein af mörgum villukenningum sem
hampað hefir verið nokkuð að undan-
förnu er sú, að þjóðinni sé það mikil
nauðsyn að koma á svokölluðu „tveggja
flokka kerfi“ í stjórnmálum. Nú er það
komið á hér á landi. Framsókn og Al-
þýðuflokkur eru raunverulega runnin
saman í einn flokk og kommúnistar hafa
lagt niður sinn gamla flokk — Sameining-
arflokk alþýðu Sósialistaflokkinn — og
stofnað hálf sósíaldemókratiskt nýkomm-
únista bandalag, til þess að vinna með
Framsókn og Alþýðuflokki gegn Sjálf-
stæðisflokknum. Á næsta Alþingi verður
kosningafyrirkomulaginu breytt þannig
að þessi samsteypa hafi um ófyrirsjáan-
lega framtíð hreinan meirihluta á Al-
þingi. Sjálfstæðisflokkurinn einn saman
fær aldrei hreinan meirililuta — því valda
m. a. uppbótarþingsætin.
Þarna höfum við þá hið marglofaða
„tveggja flokka kerfi“. Islendingum er
því rétt að horfast í augu við þá stað-
reynd, að nú er komin til valda á íslandi
ríkisstjórn, sem stefnir markvisst að því
að slíta þau bönd, sem tengt hefur þjóð
vora við vestrænar og norrænar þjóðir, en
mun í þess stað leita sér fulltingis fyrir
austan tjald, og beita þeim aðferðum í
stjórnarháttum, sem þaðan eru kunnar.
Svo virðist sem Sjálfstæðisflokkurinn
hafi treyst því að kommúnistar mundu
aldrei geta tekið upp samstarf við Al-
þýðu- og Framsóknarflokk, — og sé nú
furðu lostinn yfir því sem gerst hefur. —
Hann virðist ekki hafa reiknað með
þeirri breytingu sem orðin er á þessum
flokkum síðustu árin, að þeir eru ekki
lengur sósíaldemokratskir, heldur ný-
kommúnistiskir. En um þetta tjáir ekki
að fást. Það er komið sem komið er. Og
hin nýja ríkisstjórn hefur þegar hafist
handa um að innleiða hér hina austrænu
hætti og þó mun betur verða síðar.
m.
Og þá vaknar spurningin: Vill þjóðin
þetta? Hún á nú aðeins um tvennt að
velja: Annarsvegar það að kasta atkvæð-
um sínum á Sjálfstæðisflokkinn, sem
eins og hinir flokkarnir hefur brugðist
flestum gefnum loforðum undangeng-
inna ára, og látið reka á reiðanum í flest-
um stórmálum þjóðarinnar, stutt komm-
únista til valda í verklýðshreyfingunni
hjálpað þeim til að reka sósialdemokrata
úr verklýðsfélögunum og myndað fyrst-
ur með þeim ríkisstjórn á íslandi, svo
fátt eitt sé nefnt. Hins vegar það, að
styðja hina nýkommúnistisku þriggja-
flokka samsteypu, sem nú er að verða
fullmynduð á íslandi, þar sem kommún-
istar hafa þá aðstöðu að þeir liljóta ávalt
að ráða öllu því sem þeir vilja.
Það má alveg liiklaust fullyrða, að í
öllum flokkum er mikil óánægja með
stjórnmálaástandið eins og það nú er, og
fjöldi manna gengur nauðugur til kosn-
inga, af því hann á jjess engan kost að
kjósa þá menn eða flokka, sem hann
treystir.
Þeir verða æ fleiri sem sjá það og
,skilja, að alla núverandi stjórnmála-
flokka á íslandi skortir þann heilbrigða
grundvöll sem stjórnmálaflokkur j^arf að
byggja á, til þess hann geti framkvæmt
þjóðnýtt starf og heilbrigða stefnu.
DAGRENNING 31