Dagrenning - 01.08.1956, Qupperneq 40

svo aftur er notaður til aukavinnu eða
óhollra og skaðlegra skemmtana.
En þó að vanhelgun hvíldardagsins,
sem er algert brot á fyrirmælum Guðs,
sé slík orðin sem nú var sagt, — og þó
enn verri, — hefur meðal kristinna þjóða
þó verið fylgt til þessa þeirri reglu að
halda hvíldardag hinn sjöunda hvem
dag, og skiptir þar ekki máli deila trú-
flokka um hvaða vikudag skuli telja
hvíldardag. Sex dagar eru taldir „virk-
ir“, en sjöundi dagurinn hvíldar- eða
helgidagur. Hér breytir það engu, þó
ýmsum kirkjulegum hátíðisdögum sé
skotið inn eða stórhátíðir hafðar tví- eða
þríheilagar. Sjöundi dagurinn er jafn-
rétthár hvíldardagur fyrir því þó slíkir
tyllidagar komi til. Þeir breyta í engu
skipan Guðs á því, að sjöundi dagurinn
skuli vera „hvíldardagur“. Hinir heiðnu
frídagar, s. s. stéttadagar, þjóðhátíðar-
dagar, árstíðadagar o. s. frv., breyta held-
ur engu hér um. Þó t. d. 1. maí eða 17.
júní beri upp á laugardag og flestir eigi
frí þessa daga, er næsti dagur, sunnu-
dagurinn — sjöundi dagurinn — jafnt
frídagur og hvíldardagur fyrir því.
#
En nú hafa ýmsir voldugir aðilar „í
hyggju" að breyta þessu skipulagi, og er
í athugun að „Sameinuðu þjóðirnar"
beiti sér fyrir breytingunni. í janúar-
hefti Readers Digest 1955 er grein um
þetta efni og þar er sagt frá því, að
„Sameinuðu þjóðirnar" séu að undirbúa
nýtt tímatal og eigi síðasta vika ársins
að vera átta dagar og skuli áttundi dag-
urinn að vera alþjóðadagur. Það liggur
í augum uppi, að slíkt tímatal mundi
kollvarpa hinni guðlegu skipan, sem
segir, að hver vika skuli vera sjö dagar.
Samkvæmt þeirri breytingu mundi ann-
að árið sunnudaginn bera upp á dag,
sem hefði átt að vera mánudagur og
þriðja árið dag, sem hefði átt að vera
þriðjudagur o. s. frv. Til þessa hefur
það strandað á andstöðu Bretlands og
Bandaríkjanna, að almanak þetta hefur
ekki náð samþykki allsherjarþings Sam-
einuðu þjóðanna. Hins vegar er bæði
Rússland og ýmis önnur ríki meðmælt
því að það verði tekið upp.
í greininni í Readers Digest segir:
„I meira en öld hafa kaupsýslumenn,
klerkar og vísindamenn verið að reyna
að fá einhverja lagfæringu á tímatali
voru, sem Júlíus Cæsar tók upp árið
45 f. K., Gregorius páfi lét lagfæra árið
1582, en er samt svo gallað, að það má
teljast óhæft til almennra nota nú á
tímum. En nú hefur Efnahagssamvinnu-
stofnun Sameinuðu þjóðanna stigið ein-
falt skref, sem veitir oss hentugt tæki-
færi til þess að binda endi á vitleysuna.
Síðast liðið sumar — þ. e. 1954 — sam-
þykktu fulltrúar 18 þjóða í einu hljóði
á fundi stofnunarinnar, að leggja til við
allar ríkisstjórnir, að athuga, hvemig
breyta mætti tímatalinu og skila tillög-
um sínum í maí 1955. í öllum löndum,
þar sem vilji fólksins er að einhverju
metinn, verður því skorið úr um þetta á
næstu mánuðum. Verði nægilega marg-
ar ríkisstjórnir meðmæltar nýju tímatali,
getur allsherjarþingið samið alþjóðlegt
almanak, sem síðan yrði sent öllum rík-
isstjómum til staðfestingar.
Tímatal það, sem flestir tala um, er
12 mánaða ár, með jafnlöngum ársfjórð-
ungum, sem á að heita „Heimsalmanak-
ið“. í uppkastinu er gert ráð fyrir, að sér-
hvern mánaðardag beri alltaf upp á sama
vikudag fyrstu mánuði hvers ársfjórð-
ungs — byrji á sunnudegi (og verði þá 5
sunnudagar í hverjum þessara mánaða)
38 DAGRENNING