Húnavaka - 01.05.1965, Side 19

ÞORSTEINN MATTHÍASSON:
Frá fjalladal aá fjaráarströnd
„Sinna verka
nýtur seggja hverr
sæll er sá er gott gerir.“
fSólarljóð.)
Senn er langnætti lokið og sólar von úr suðurgöngu. Ennþá hef-
nr engum orðið ofraun vindsvali vetrar. I dag þjóta þó úfnar þoku-
hrannir um brúnir fjalla og hríðarstroka frá norðurhafi byrgir út-
sýn. Marghrjáð hafalda, sein brotnað hefur við blindsker, útnes og
flúðir, fellur að sandinum vestan ósa Blöndu og gerir þar síðustu
tilraun til að halda reisn sinni, áður en hún fellur aftur til upp-
runa síns.
Sumir kjósa sér byggð í brekkuskjóli, aðrir vilja fremur sjá vítt
til og lifa sem lengstan dag í I jósi sólar. Og ekki mun Þorkell máni
einn um það íslenzkra manna, að vilja að leiðarlokum fela önd sína
þeim guði er sólina skóp, enda verðugt þeim, sem vel hefur unnið.
Á hæðinni vestan við aðalbyggð Blönduóss, standa nokkur vel
gerð hús. í einu þeirra búa aldurhnigin hjón, sent að loknum löng-
um og athafnasömum starfsdegi eiga þar kyrrláta og ánægjulega
kvöldvöku. Og ennþá er hugsunin skýr og nóg verkefni högum
höndum.
Stefán Sigurðsson er fæddur á Stóra-Vatnsskarði 7. apríl 1879. For-
eldrar hans voru Sigurður Bjarnason og Salbjörg Sölvadóttir. Bjarni
Jónsson, afi Stefáns, bjó á Sjávarborg í Skagafirði og var kallaður
2