Húnavaka


Húnavaka - 01.05.1965, Blaðsíða 37

Húnavaka - 01.05.1965, Blaðsíða 37
HÚNAVAKA 35 ana. Hins vegar var það nú náttúrlega svona og svona að hafa kon- una langdvölum fjarverandi." „Það er erfitt að þjóna tveini herrum, enda fór það svo, að ég mátti láta heimili mitt sitja á hakanum og hvíldi forsjá þess því að mestu á Eiríki manni mínum og móður hans. Sonur okkar var aldrei hjá mér við nám nema þann tíma sem ég kenndi í skólahús- inu. Þess á milli hjálpuðu þau honum pabbi hans og amma. Tengdamóðir mín dó 1939, eftir Joað gerði Eiríkur öll hin venju- legu heimilisstörf þegar ég var fjarverandi, hefðum við enga stúlku. Hann sætti sig við þessa tilhögun fyrst og fremst vegna þess, að það auðveldaði okkur framfærsluna, en ég held að mér hefði orðið erfitt að Jmrfa að leggja þetta starf mitt á hilluna vegna þeirr- ar ánægju og lífsfyllingar er það veitti mér, burt séð frá fjáraflan- um. Hann var nú ekki heldur ætíð mikill. Til að byrja með 150 krónur fyrir vetrarstarfið. Minn fjárhagslegi stuðningur af starfinu er tiltölulega langmestur nú, síðan ég hætti kennslu og nýt eftir- launa. — Eg á margar glaðar og góðar minningar frá samskiptum mínum við menn og konur, sem vaxið hafa til dáða bæði hér heima í héraði og utan þess, er það mér mikil gleði aldraðri konu, að linna þann hlýhug sem jafnan streymir til mín frá þessu fólki. — Einu sinni fékk ég dreng í skólann til mín frá Reykjavík. Var hann talinn mjög erfiður Jxar og helzt ekki hæfur í hópi annarra nemenda sökum uppvöðslusemi. Þessi drengur er meðal allra greindustu barna er ég hef kennt. Síðustu fréttir af honum, J)á löngu fulltíða manni, voru þær, að hann var sjómaður í Keflavík, tók Jxítt í útvarpskeppni um þekkingu á efni íslendingasagna og skaraði þar fram úr. — Eg var á móti lengingu skólaskyldunnar og skyldunámi í Jæirri mynd sem það nú er. Ég vildi láta börnin ljúka góðu fullnaðarprófi miðað við eldri ákvæði og vera svo sjálfráð um framhaldið. Mér virðist hinn auðveldi aðgangur að námi hafa dregið úr áhuganum og börnin nú öllu tregari að leggja sig fram við nám en áður var. Hins vegar játa ég að viðhorfin hafa mjög breytzt á síðustu árum, og manni án ákveðinnar lágmarksþekkingar er ekki, og verður ekki, leyft að taka að sér ýms þau störf sem nútíma þjóðfélagi eru nauð- synleg. Lokastig skyldunámsins nú, gerir líka miklu hærri þekking- arkröfur en hinar eldri tilskipanir. — — Hvernig finnst þér svo, nú þegar Jjú gætir setzt í helgan stein,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Húnavaka

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Húnavaka
https://timarit.is/publication/1122

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.