Húnavaka - 01.05.1967, Blaðsíða 26

STEFÁN Á. JÓ.NSSON:
Nú er nann eins og lygasaga
Foreldrar lijarna Kinarssonar bjuggu dágóðu búi :í (ieirastöðum í
Þingi, þegar iiann beddist þar, ‘i. ágiist 1897.
Móðir lians, Margrét Þorsteinsdóttir, tiedd að Asi í Kelduhverli í
Norður-Þingeyjarsýslu, kom austan al jökuldal með séra Þorvaldi
Ásgeirssyni á Hjaltabakka.
Finar Einarsson, Andréssonar, laðii Bjarna, er fæddur í Fljótum
í Skagafirði og kom að Breiðavaði til Þuríðar Andrésdóttur, föður-
systur sinnar, og varð uppeldissonur hennar.
Hún er þá hátt á limmtugsaldri og giftist nokkru síðar (Jísla á
Húnsstöðum. Þegar hún er á fimmtugasta eða fimmtugasta og fyrsta
ári eignast lum barn í fyrsta sinn á ævinni. Hún elur tvíbura, annar
dó, hinn lifði og það var Sigurbjörg á Húnsstöðum, móðir Þuríðar
Sæmundsen á Blönduósi og Sigurðar landheknis.
Árið 1901 flytja foreldrar Bjarna að Hjaltabakkakoti og eru jrar
þrjú ár, en jrá flytja Jrau til Blönduóss með Bjarna 7 ára. Margrét,
móðir Bjarna, missti lieilsuna á (feirastöðum og lá rúmföst mikinn
hluta af síðasta árinu, sem þau voru jiar. Læknar sögðu, að hún fengi
ekki heilsuna aftur, en hún fékk [íó sæmilega heilsu og lifði til 93
ára aldurs og sá um allt sitt þangað til hún var 89 ára.
Systkini Bjarna voru 7, jaar af eru 2 á lífi, Þuríður, kona Þorláks
Jakobssonar, Blönduósi. og Margrét, sem lengi var í Svíjajóð, nú bú-
sett í Reykjavík.
Það er góðviðriskvöld í febrúar. Ljósin á Blöndubökkum blika i
kvöldhúminu. Yið opinn glugga situr einn elzti Blönduósingurinn,
Bjarni Einarsson, og hlýðir á útvarpið. Með hressilegri hlýju heilsar