Dagblaðið Vísir - DV - 23.10.2009, Page 2

Kristín Jóhannsdóttir hundaræktandi sakar
Hundaræktarfélag Íslands, lögfræðinginn Lindu Wiium og eig-
inmann Lindu um að hafa stolið af sér þremur hundum. Hún
hefur kært málið til lögreglu. Þetta er ekki í fyrsta skipti sem
Kristín sakar fólk um að stela frá sér hundum því fyrir tæpum
tveimur árum kærði hún Margréti Tómasdóttur, formann Ís-
hunda, fyrir að hafa rænt frá sér fjórum hundum.
hitt málið
Þetta helst
- þessar fréttir bar hæst í vikunni
tapaði arfinum
Eignarhaldsfélag Kjartans Gunnars-
sonar, Skipholt, tapaði nær öllum
eignum sínum í fyrra. Lands-
bankahluturinn sem Kjartan átti
og var metinn á rúma 3 milljarða
króna vó þar þyngst. Félag Kjart-
ans skuldar nú tæpar 750 milljónir
og þarf að greiða 250 milljónir á þessu
ári. Enn eru miklar fasteignir í félaginu
sem metnar eru á meira en 640 millj-
ónir. Þrátt fyrir þetta tap og skuldastöðu
félagsins sagði Kjartan, í samtali við DV í
júní í sumar áður en það skilaði ársreikn-
ingi sínum og tapið kom í ljós, að félagið
stæði ágætlega. Kjartan lagði arf föður
síns í Landsbankann.

veröldin hrundi
Hælisleitandinn Wali Safi er enn í felum þrátt fyrir að
brottvísun hans hafi verið
frestað eftir að beiðni þess
efnis barst frá Mannrétt-
indadómstóli Evrópu. Linda
Magnúsdóttir, kærasta Walis,
segir veröld sína hafa hrunið
þegar ákveðið var að vísa honum brott
í síðustu viku. Hún bindur miklar vonir
við að Ragna Árnadóttir dómsmálaráð-
herra skipti um skoðun og leyfi kær-
asta hennar að búa á Íslandi. „Hann
kemur ekkert úr felum. Ef hann gengur
um göturnar getur hann átt á hættu
að vera fjarlægður. Hann hefur þurft
að bíða alla þessa mánuði eftir þeirra
geðþótta og núna á hann að bíða
áfram. Það er biðin sem er að drepa hann,“ sagði Linda við DV.

meint brOt bankamanna
Mál sem snúast um sinnuleysi bankastarfsmanna í garð viðskiptavina
eru komin til sérstaks saksóknara. Starfsmenn eignastýringar í Glitni
og Landsbankanum gerðu stundum ekki það sem viðskiptavinirnir
báðu um, meðal annars að selja ýmis bréf. Viðskiptavinur Glitnis seg-
ist hafa tapað hlutabréfum og peningamarkaðsbréfum. Árni Tómas-
son segir skilanefnd Glitnis hafa gert strangar sönnunarkröfur. Talið
er mögulegt að í
einhverjum til-
fellum hafi þeir
starfsmenn sem
sáu um umsýslu
fjármuna og
hlutabréfa viðskiptavina í
bönkunum fyrir hrun-
ið ekki fylgt fyrirmælum
þeirra af ótta við að það
hefði getað komið sér illa
fyrir bankann. Þannig hafi
hagsmunir bankanna ver-
ið teknir fram yfir hagsmuni viðskiptavinanna.
2
3
1 F r j á l s t , ó h á ð d a g b l a ð
LÁTTU SPRAUTA ÞIG
FyRSTI ÍSLendInGURInn LÁTInn veGnA SvÍnAFLenSU
SóTTvARnALæknIR mæLIR með bóLUeFnI FyRIR ALLA
FRéTTIR
með eIGIn
kOkkA Á
HILTOn
FRéTTIR
eRLenT
KJARTAN GUNNARSSON Í BOBBA:
TAPAÐI
ÆTTAR-
AUÐI
mILLJón
Á mAnn
IceSAve LeyST
dv.is
ÞRIðJUdAGUR 20. október 2009 dagblaðið vísir 141. tbl.99. árg. – verð kr. 347
SéRA GUnnARI
bAnnAð Að
JARðA „GRIPIð ÍTAUmAnA,“ SeGIR SóknARPReSTUR
JOHn TRAvOLTA Á ÍSLAndI
FRéTTIR
ÁTTI ÞRJÁ mILLJARðA
LAGðI ARF FÖðUR SÍnS
Í LAndSbAnkAnn
SkULdAR nÚ 750 mILLJónIR
ÞARF Að bORGA 500 mILLJónIR
Á næSTU TveImUR ÁRUm
FRéTTIR
SeLJA
ÁRITUn
HITLeRS
SvIðSLJóS
PAmeLA AndeRSOn
„bReIðAvÍk
HvAð?“
„keRFIð dæmIR
kRAkkATIL dAUðA“
FóLk
FRéTTIR
LJóTASTI
kJóLLÍHeImI
HILLARy
RUGLAðIST
AFTUR
F r j á l s t , ó h á ð d a g b l a ð
HRYÐJUVERKALÖGGU
SIGAÐ Á GUNNAR
ÖRYGGISKERFI
KOSTAR NÍU
MILLJÓNIR Á
HVERT INNBROT
HUNDRAÐ
ÁRA EINS OG
FIMMTUGIR
VÍSINDAMENN
FRAMLENGJA LÍFIÐ
FRéTTIR
ÓTTINN GETURVERIÐ
VERRI EN INNBROTIÐ
FRéTTIR
NEYTENDUR
VER SéRA
GUNNAR
ERLENT
Linda fann ástina en er nú svipt henni:
„VERÖLD
MÍN
HRUNDI“
OG
wALI HEFUR GENGIÐ BÖRNUM
HENNAR Í FÖÐURSTAÐ EN ER
Nú Í FELUM FYRIR LÖGREGLUNNI
VONAR AÐ RAGNA ÁRNADÓTTIR
SKIpTI UM SKOÐUN
wALI þJÁIST AF ÁFALLASTREITU-
RÖSKUN OG ÓTTAST AÐVERÐA
DREpINN Í AFGANISTAN
dv.is
MIÐVIKUDAGUR OG FIMMTUDAGUR 21. – 22. októBER 2009
dagBlaðið vísiR 141. tBl.
99. áRg. – vERð kR. 347
YFIRVÖLD RÍFA Í SUNDUR FJÖLSKYLDU Í KÓpAVOGINUM
LEIÐ EINS OG
SéÐ & HEYRT-
STúLKUNNI
ERNA SITUR FYRIR
ÍTATTúTÍMARITI
NEw
ScOTLAND
YARD
TApAÐI
Á IcESAVE
ÁRNI JOHNSEN:
BANKASTARFSMENN
SVINDLUÐU Á FÓLKI
GRUNSEMDIR SAKSÓKNARA:
FRéTTIR
2 miðvikudagur 21. október 2009 fréttir
Mál starfsmanna í eignastýringu hjá
Landsbankanum og Glitni, sem ekki
fóru eftir fyrirmælum frá viðskiptum
bankanna um sölu á bréfum í pen-
ingamarkaðssjóðum og hlutabréf-
um fyrir bankahrunið í haust, hafa
verið send frá Fjármálaeftirlitinu til
embættis sérstaks saksóknara, Ólafs
Haukssonar, samkvæmt heimildum
DV. Grunur leikur á að um að hegn-
ingarlagabrot geti verið að ræða af
hálfu starfsmannanna.
Talið er mögulegt að í einhverjum
tilfellum hafi þeir starfsmenn sem
sáu um umsýslu fjármuna og hluta-
bréfa viðskiptavina í bönkunum fyrir
hrunið ekki fylgt fyrirmælum þeirra
af ótta við að það hefði getað kom-
ið sér illa fyrir bankann. Þannig hafi
hagsmunir bankanna verið teknir
fram yfir hagsmuni viðskiptavinanna
jafnvel þó að starfsmönnum bank-
anna hafi verið treyst fyrir fjármun-
um viðskiptavinanna.
Innistæðueigendur í peninga-
markaðssjóðunum fengu 70 prósent
af innistæðum greiddar tilbaka frá
íslenska ríkinu eftir bankahrunið, 30
prósentin töpuðust hins vegar.
Seldi ekki öll bréfin í Glitni
Fyrrverandi viðskiptavinur Glitn-
is, sem ekki vill láta nafns síns getið,
segir að hann hafi lent í því að starfs-
maður eignastýringar hjá Glitni hafi
ekki selt eins mikið af hlutabréfum
hans í bankanum og hann bað um
skömmu fyrir hrun. Starfsmaðurinn
hafi jafnframt verið beðinn um að
fjárfesta á traustan hátt fyrir ágóðann
af sölu hlutabréfanna í bankanum. Í
kjölfarið hafi starfsmaðurinn fjárfest
í Sjóði 9.
Afleiðingarnar af hátterni banka-
starfsmannsins fyrir þennan tiltekna
viðskiptavin er að hann tapaði þeim
fjármunum sem lágu í þeim hluta-
bréfum sem bankastarfsmaðurinn
hafði fengið fyrirmæli um að selja
en gerði ekki. Auk þess tapaði hann
30 prósentum þeirra fjármuna sem
starfsmaðurinn fjárfesti fyrir í Sjóði 9
og hann fékk ekki greidda til baka.
Viðskiptavinurinn fyrrverandi
segir aðspurður að hann hafi ekki
gert neitt í sínum málum til að fá þá
fjármuni sem töpuðust út af ákvörð-
unum bankastarfsmannsins til baka.
Hann segist vita til þess að banka-
starfsmaðurinn fyrrverandi hafi flutt
úr landi eftir bankahrunið.
Margir höfðu samband
Gísli Tryggvason, talsmaður neyt-
enda, segir að margir hafi haft sam-
band við sig í kjölfar bankahrunsins
og haft sams konar sögu að segja og
viðskiptavinur Glitnis hér að ofan.
„Ég fékk á sínum tíma, fyrir um ári,
fjölmargar spurningar frá fólki sem
var að kanna réttarstöðu sína,“ segir
Gísli. Hann segir að margir af þeim
sem höfðu samband hafi sagt að
þeir hafi hringt í bankann föstudag-
inn 3. október eða mánudaginn 6. til
að selja í Sjóði 9 en að það hafi ekki
gengið eftir.
Gísli segist hafa ráðlagt viðskipta-
vinum bankanna, sem töldu sig hafa
lent í því að ekki hafi verið selt fyr-
ir þá þrátt fyrir beiðni, að hafa sam-
band við skilanefndir bankanna sem
fyrst.
Afgreitt skömmu eftir hrun
Árni Tómasson, formaður skila-
nefndar Glitnis, segir að ýmsir við-
skiptavinir bankans hafi leitað til
skilanefndarinnar í kjölfar banka-
hrunsins. Hann segir að mál sem
þessi snúist fyrst og fremst um sönn-
unarstöðu: „Skömmu eftir hrun-
ið var tekið á þessu: Öll viðskipti
sem menn höfðu sannanlega beð-
ið um, en ekki hafði náðst að af-
greiða voru leiðrétt afturvirkt,“
segir Árni.
Árni segir að skilanefndin hafi
farið þá leið að vera með mjög
strangar kröfur um sannan-
ir til að greiða fólki fé til baka
sem það tapaði og að símtöl í
farsíma hafi ekki verið tekin
sem góð og gild sönnun fyr-
ir því að viðskiptavinir hafi
beðið um tiltekin viðskipti.
„Það er mjög algengt, þeg-
ar fólk getur ekki sannað að
Ströng sönnunarkrafa
Árni Tómasson, formaður
skilanefndar Glitnis, segir
að nefndin hafi gert afar
stranga sönnunarkröfu
þegar leiðrétting viðskiptavina
bankans var tekin fyrir.
SAKSÓKNARI SKOÐAR MEINT
BROT BANKASTARFSMANNA
InGI F. VIlhjálMSSon
blaðamaður skrifar ingi@dv.is
árni Tómasson
Kominn í málið
Ólafur Hauksson, sérstakur
saksóknari bankahrunsins,
er kominn í mál sem tengist
aðkomu bankastarfsmanna
að viðskiptavinum
peningamarkaðssjóða. Hér
sést hann ásamt Rögnu
Árnadóttur dómsmálaráð-
herra og Evu Joly.
Margir höfðu samband Gísli
Tryggvason segir að margir af viðskipta-
vinum bankanna hafi haft samband eftir
bankahrunið til að kanna réttarstöðu
sína vegna þess að ekki hafi verið farið
eftir fyrirmælum þeirra í bönkunum.
fréttir 21. október 2009 miðvikudagur 3
það hafi beðið um tiltekin viðskipti,
að það segi að samskiptin við bank-
ann hafi átt sér stað í gegnum farsíma.
Það er alveg með ólíkindum hvað
menn freistast til þegar svona stendur
á þannig að okkar afstaða hefur ver-
ið að fara mjög varlega í þessu,“ segir
Árni og bætir því við að skilanefndin
hafi því ekki getað tekið sannanir við-
skiptavinanna gildar ef samskiptin
fóru fram í gegnum farsíma að þeirra
sögn, hvort svo sem fólk var að segja
satt um það eða ekki.
Skilanefndarformaðurinn segir að
hann kannist ekki við að starfsmenn
bankanna hafi vísvitandi ekki fram-
kvæmt það sem viðskiptavinirnir
báðu þá um, með það fyrir augum
að þjóna hagsmunum bankans.
Hann segir að algengara hafi verið
að ráðgjafar viðskiptavinanna hafi
gert svo mikið fyrir þá að þeir hafi
nánast unnið gegn hagsmunum
bankans.
Erfitt að sannreyna beiðnir
Þarna kemur Árni inn á mik-
ilvæga hlið á þeim rannsókn-
um á samskiptum bankastarfs-
mannanna og viðskipta að oft
getur reynst erfitt að sannreyna
hvort viðskiptavinir bankanna
hafi í reynd beðið starfsmennina
um að selja fyrir sig í peninga-
markaðssjóðum eða hlutabréf.
Ástæðan er meðal annars sú,
segir viðskiptavinurinn fyrrver-
andi, að bankastarfsmaðurinn sem
sá um viðskipti hans hafi helst ekki
viljað eiga í samskiptum öðruvísi
en í gegnum farsíma, ekki í gegn-
um síma starfsmannsins í bank-
anum eða í gegnum tölvupóst, en
símtöl í farsíma bankastarfsmanna
eru almennt séð ekki tekin upp líkt
og símtölin í borðsímana. Engin
gögn voru því til um samskiptin í
þeim tilfellum þar sem samskiptin
fóru fram í gegnum farsíma.
Gísli segir að hann hafi heyrt
af því frá nokkrum þeirra sem
höfðu samband við hann að sam-
skiptin við ráðgjafana í bönkun-
um hafi farið fram í gegnum far-
síma. „Ég fór á fund með öllum
þessum bönkum... Ein spurning-
in sem ég bar upp var: Eru símtöl í
farsíma tekin upp? Svarið var: Nei.
Ég spurði þá: Eru farsímar banka-
starfsmannanna gefnir upp við
viðskiptavini? Þá var svarið já,“ seg-
ir Gísli og bætir því við að sönnun-
arstaðan sé miklu erfiðari í slíkum
tilfellum; þá þurfi viðskiptavinirnir
að hafa samband við símafyrirtæki
sitt til að sýna fram á að símtal á
milli þeirra og bankastarfsmanns-
ins hafi átt sér stað.
Af máli Árna að dæma var það
svo að skilanefnd Glitnis leiðrétti
einhver þeirra viðskipta þar sem
fólk gat sannað mál sitt; að það hafi
beðið um að bréf þeirra í Sjóði 9
yrðu seld og annað slíkt. Hins veg-
ar virðist það einnig hafa verið svo
að viðskiptavinir gátu ekki sannað
mál sitt, að þeir hafi beðið um til-
tekin viðskipti, og því hafi þeir tap-
að þeim fjármunum sem þar lágu
að baki, bæði innistæðum í Sjóði 9
og peningamarkaðssjóðum Lands-
bankans, sem og hlutabréfum og
öðrum verðmætum í einhverjum
tilfellum. Hvort ákæruvaldið gerir
eitthvað í þessum þætti peninga-
markaðssjóðanna verður hins veg-
ar að koma í ljós.
Eignastýring Íslandsbanka sem
stuttu síðar breyttist í Glitni gaf út
blaðið „Peningarnir þínir“ í lok
árs 2005. Var blaðið 68 blaðsíður
og dreift inn á heimili allra lands-
manna. Efni blaðsins var um hvern-
ig fólk gæti látið peningana vinna
með sér. Athygli vekur að í blaðinu
eru kynntir þeir sjóðir sem hægt
var að fjárfesta í hjá bankanum. Var
þeim skipt eftir áhættustigi frá núlli
og upp í fimm. Öruggasti sjóðurinn
var sagður Sjóður 9. Var hann sagð-
ur öruggari en sjóðir sem fjárfestu
eingöngu í ríkisskuldabréfum.
Í auglýsingum frá Glitni sem birt-
ust í fjölmiðlum allt fram að banka-
hruninu 2008 kom fram að mikil
áhættudreifing fælist í því að fjárfesta
í Sjóði 9. Fjármunir væru ávallt inn-
leysanlegir og mjög litlar verðsveifl-
ur væru á ávöxtun. Raunin varð hins
vegar allt önnur. Innistæðueigendur
í peningamarkaðssjóðunum fengu
70 prósent af innistæðum greidd til
baka eftir bankahrunið. Höfðu 30
prósent af innistæðum þeirra tap-
ast þrátt fyrir að keypt hefðu verið
bréf út úr honum fyrir 12,6 milljarða
króna til að rétta stöðu hans við.
Stærð sjóðsins um mitt ár 2008 er
talin hafa numið um 110 milljörðum
króna. Þá voru 46 prósent af eignum
sjóðsins bundin í félögum tengdum
Jóni Ásgeiri Jóhannessyni.
SjÓÐuR 9 AuglýSTuR
öRuggASTuR
Eignir Sjóðs 9 í félögum tengdum Jóni Ásgeiri Jóhannessyni um mitt ár 2008
• Skuldabréf FL Group/ Stoðir: 18,4 milljarðar króna/ 17 prósent
• Skuldabréf í Baugi: 11,9 milljarðar króna/ 11 prósent
• Skuldabréf í Glitni: 21,2 milljarðar króna/ 19 prósent
• Heildareignir: 111 milljarðar króna/ 100 prósent
„Skömmu eftir hrun-
ið var tekið á þessu:
Öll viðskipti sem menn
höfðu sannanlega beð-
ið um, en ekki hafði
náðst að afgreiða voru
leiðrétt afturvirkt.“
Fjölskyldufaðir í vesturbæ Reykja-
víkur varð fyrir fólskulegri og tilefn-
islausri líkamsárás á heimili sínu
að morgni síðastliðins laugardags.
Þá bankaði maður upp á sem virt-
ist í vægast sagt annarlegu ástandi
og veittist að húsbóndanum með
hnífi. Árásarmanninum var veru-
lega heitt í hamsi og ekki var annað
á honum að skilja en að hann væri
kominn á staðinn í leit að konu sem
fórnarlambið kannast ekkert við.
Árásarmanninum tókst í látunum
að skera í hendur fjölskylduföður-
ins sem slapp þó með skrekkinn
þótt stórsjái á honum.
Heppinn að ekki fór verr
Maðurinn sem varð fyrir árásinni
vill ekki koma fram undir nafni og
segist hafa hagsmuni barns síns í
huga. Hann segir að sér líði ágæt-
lega þótt hann hafi skorist illa
á handleggjum og í andliti þeg-
ar hann varðist árásarmannin-
um. Hann segir æðið á mannin-
um hafa verið slíkt að hann þakki
sínum sæla fyrir að hafa ekki ver-
ið skorinn á hol.
Hann segist hafa átt sér ein-
skis ills von þegar dyrabjöllunni
var hringt á laugardagsmorgn-
inum. Hann fór til dyra og mætti
þar manni sem spurði eftir konu
sem hann kallaði Láru. „Ég hváði
bara og spurði hver Lára væri. Þá
tók hann upp hnífinn og byrj-
aði að skera og stinga mig. Árás-
in tók innan við mínútu. Hann
gekk hreint til verks,“ segir Vest-
urbæingurinn sem að vonum
var illa brugðið. „Ég var bara al-
veg í sjokki og ætlaði ekki að trúa
þessu. Mér fannst þetta vera eins
og vondur draumur og að ég yrði
bara að fara aftur að sofa,“ segir
hann um eftirköst hnífaárásar-
innar.
Á meðan hann stóð í því að
halda aftur af óðum hnífamann-
inum segist maðurinn varla hafa
áttað sig á því hvað væri að ger-
ast. „Það fór allur tíminn í að verj-
ast árásinni. Ég náði að verjast
hnífsárásinni með höndunum og
skarst allur á þeim og í andliti.“
„Hlýtur að vera bilaður“
Segja má að fórnarlamb árásarinn-
ar sé heljarmenni að velli, hávax-
inn og vöðvastæltur, í góðu formi,
en samt mátti hann hafa sig allan
við. „Ég held að maðurinn þurfi að
vera geðbilaður til að ráðast svona
á mig,“ segir maðurinn sem hefur
stundað lyftingar í rúman áratug og
meðal annars starfað sem lögreglu-
maður. „Ég er nú í ágætis formi og
búinn að æfa lengi. En maður þakk-
ar fyrir að hann náði ekki að skera
mig á hol,“ segir maðurinn.
Árásarmaðurinn var fljótur að
forða sér eftir árásina enda benti
ekkert til þess að hann hefði hugs-
að sér að staldra lengi við í leit sinni
að Láru þar sem hann skildi bifreið
sína eftir í gangi áður en hann lagði
til atlögu.
Opnar varlega framvegis
Húsráðandinn náði að hringja
í lögregluna en segir hana ekki
hafa verið fljóta á vettvang. „Fólk
getur ekki átt von á að þeir séu
snöggir á staðinn nema að það
segi að það sé verið að drepa það.
Þá rjúka þeir á staðinn,“ segir
hann.
Maðurinn var fluttur á slysa-
deild þar sem gert var að sár-
um hans en auk hnífsskurðanna
tókst árásarmanninum að koma
nokkrum höggum á hann. Hann
segir þó að höggin hafi aðallega
lent á öxlum hans þar sem hann
bar höfuð og herðar yfir árás-
armanninn. Manninum hafi þó
einhvern veginn tekist að sparka
vænu karate-sparki í andlit hans
og ummerkin leyna sér ekki.
Hann segist aldrei aftur ætla
að opna fyrir fólki geti hann ekki
áttað sig á því hver sé á ferð. Hann
er með myndavéladyrasíma og
hyggst nota hann hér eftir. „Það
er bara orðið þannig á Íslandi í
dag að þú opnar ekki fyrir fólki,“
segir hann og segist varla eiga
orð yfir ástandinu á Íslandi. „Á
maður að sitja með skammbyssu
heima hjá sér? Hvernig er þetta
orðið? Svona mun þetta brjótast
út vegna alls þess sem er í gangi
í dag.“
„Þá tók hann upp hníf-
inn og byrjaði að skera
og stinga mig.“
Blóðugur laugar-
dagsmorgunn
Birgir OlgEirSSOn
blaðamaður skrifar: birgir@dv.is
ljótir áverkar Það
stórsér á andliti
mannsins enda tókst
árásarmanninum bæði
að skera hann og sparka
framan í hann.
Skurðir á handleggjum Fórnarlamb
árásarinnar er í góðu líkamlegu ástandi
enda lyftingamaður. Hann þurfti heldur
betur að taka á honum stóra sínum
þegar hann mætti hnífamanninum sem
tókst að veita honum nokkra áverka.
2 föstudagur 23. október 2009 fréttir
Kristín Jóhannsdóttir hundaræktandi
hefur lagt fram kæru á hendur Hunda-
ræktarfélagi Íslands fyrir stuld á eigna-
rétti með því að afsala ættbókum af
þremur hundum af nafni Kristínar yfir
á nafn konu sem vildi kaupa hundana,
án þess að afsal frá Kristínu lægi fyr-
ir. Einnig hefur Kristín kært konuna,
Lindu Wiium, og eiginmann henn-
ar, Sigurð Kristmundsson, fyrir stuld á
þremur hundum af Toy poodle-kyni.
Kristín lagði kæruna fram þann 7. októ-
ber hjá lögreglunni á Suðurnesjum.
Gengið frá greiðslu
Jóna Th. Viðarsdóttir, formaður
Hundaræktarfélagsins, vísar ásökun-
um Kristínar algjörlega á bug. Hún
segir að Kristín hafi undirritað skil-
yrt afsal vegna hundanna og eftir að
Linda hafi uppfyllt skilyrðin hafi félag-
ið skráð hana sem réttmætan eiganda.
Nokkrar vikur eru síðan Jóna hafði
samband við Kristínu og bauð henni
að koma á skrifstofu Hundaræktarfé-
lagsins og sækja skuldabréf að upp-
hæð 575 þúsund krónur auk yfirstrik-
aðrar ávísunar að upphæð 100 þúsund
krónur. Þar með hafi verið gengið frá
greiðslum af hálfu Lindu. Kristín hef-
ur hins vegar ekki sótt skuldabréfið og
ávísunina.
Hreinræktaðir með ættbók
Í kærunni segir að áður en kaupin
færu fram vildu Linda og eiginmaður
hennar fara með hundana í augnskoð-
un á vegum Hundaræktarfélagsins. Ef
hundarnir stæðust skoðunina ætluðu
þau hjónin að gefa út skuldabréf með
gjalddaga ári seinna. Kristín segir að
ættbækurnar hafi þó áfram átt að vera
á hennar nafni sem veð fyrir greiðsl-
um.
„En Linda fer upp á Hundarækt-
arfélag og afskráir hundana af mínu
nafni yfir á sitt eigið eins og ekkert sé,
sem er ekki möguleiki að eigi að geta
átt sér stað samkvæmt reglugerð um
skráningu hunda í ættbók Hundarækt-
arfélags Íslands,“ segir í kærunni.
Kristín rak áður Einangrunarstöð-
ina í Reykjanesbæ. Hún hefur nú alfar-
ið snúið sér að hundarækt. Undir nafni
Eldeyjarhunda hefur Kristín ræktað
nokkrar hundategundir, svo sem Cav-
alier King Charles Spaniel, Old English
Sheepdog og Schafer-fjárhund.
Neitar lögbroti
Linda gagnrýnir málflutning Kristín-
ar og segist hafa farið að lögum í öllu
söluferlinu. Hún segir Kristínu hafa
komið heim til sín í sumar og afhent
hundana. Áður hafði Kristín auglýst
hundana til sölu í Fréttablaðinu og
hafði Linda þá samband við hana.
„Ég stal ekki þessum hundum,“ segir
Linda.
Hún býst við að fara fram á það við
lögregluna á Suðurnesjum að málinu
verði einfaldlega vísað frá.
Öllum er heimilt að leggja fram
kæru til lögreglu án þess að hafa í
höndum gögn sem talin eru líkleg til
að leiða til sakfellingar. Lögreglu er
skylt að taka við kærunum.
Áður kært fyrir hundarán
Þetta er ekki í fyrsta skipti sem Kristín
sakar fólk um að stela frá sér hundum
því fyrir tæpu ári kærði hún Margréti
Tómasdóttur, formann hundaræktar-
félagsins Íshunda, fyrir að hafa rænt
frá sér fjórum hundum af tegundinni
Golden Retriever.
Margrét treysti sér ekki til að tala við
DV þegar blaðamaður leitaði eftir því.
Móðir hennar, Ásta Sigurðardóttir sem
rekur hundaræktunina að Dalsmynni,
segir Margréti hafa komið mjög á óvart
þegar henni barst kæra Kristínar. „Það
kom bara allt í einu lögfræðibréf,“ seg-
ir Ásta. Dóttir hennar hafði þá geng-
ið frá skuldabréfi vegna kaupanna og
taldi sig hafa samið við Kristínu um að
greiða upp kaupverðið þegar hund-
arnir eignuðust hvolpa.
Málið hefur ekki komið til kasta
dómstóla en Ásta segir gríðarlegar
upphæðir hafa farið í lögfræðikostnað
á tímabilinu. Málinu er enn ólokið.
Ásta segir enn fremur að Krist-
ín hafi ætlað að selja sér Toy poodle-
hundana, auk annarra hunda. Ásta
var búin að vera með hundana hjá sér
í nokkurn tíma þegar hún segir Krist-
ínu hafa breytt greiðslukröfum sínum.
Þær náðu ekki samkomulagi og bað
Ásta Kristínu um að sækja hundana,
sem hún og gerði.
KÆRIR STULD Á
PÚÐLUHUNDUM
ErLa HLyNsdóTTir
blaðamaður skrifar: erla@dv.is
„Ég stal ekki þessum
hundum.“
afar ósátt Kristín Jóhannsdótt-
ir segir vinnubrögð Hundarækt-
arfélagsins sérlega gagnrýni-
verð. MyNd siGurður GuNNarssoN
Á verðlaunapalli Linda Wiium og
formaður Hundaræktarfélagsins vísa
báðar á bug þeim ásökunum Kristínar að
hundunum hafi verið stolið af henni. Hér
er einn umræddra hunda á verðlaunapalli.
Nýr kostur í DV eru þjónustuauglýsingar.
ÞJÓNUSTUAUGLÝSINGAR
Hringdu í síma 515 5550
og byrjaðu strax í dag!
smaar@dv.is
holar@simnet.is
PAPA JAZZ
Ævisaga Guðmundar
Steingrímssonar er jafnframt
saga djass- og dægurtónlistar
á Íslandi. Hér tvinnast þetta
saman og útkoman er bæði
fróðleg og skemmtileg; sögur
af sviðinu og baksviðs,
spaugileg atvik og erfiðleikar
og allt þar á milli.
PAPA JAZZ er bók sem
enginn tónlistaráhugamaður
lætur fram hjá sér fara.