Dagblaðið Vísir - DV - 15.01.2010, Blaðsíða 10

„Ég hef enga trú á því að einhver sé
bættari með því að hóta einhverjum
í þessum efnum. Ég hef ekki trú á því
að LÍÚ víkist undan samfélagslegri
ábyrgð og fari að sigla í land,“ segir
Jón Bjarnason sjávarútvegsráðherra.
Útgerðarmenn hóta að sigla
skipum sínum í land og binda við
bryggju vegna áforma ráðherrans
og ríkisstjórnarinnar um svokallaða
fyrningarleið kvótakerfisins. Jón seg-
ir þetta lagt fram þar sem lítil sátt sé
um eignarhald kvótans. Með þeirri
leið er lagt upp með að færa þjóð-
inni aftur veiðiheimildirnar þannig
að þær verði í eigu ríkisins. Útvegs-
mennirnir, eða sægreifarnir eins og
þeir eru stundum kallaðir, eru reið-
ir út í Jón og hafa í hótunum um að
sigla í land. Komi til þess gefa laus-
legir útreikningar DV þá mynd að
tekjutap þjóðarbúsins næmi þrem-
ur milljörðum íslenskra króna hverja
þá viku sem flotinn væri bundinn við
bryggju.
Kostnaðarsamar hótanir
Sé miðað við að hlutdeild sjávarút-
vegsins í þjóðarframleiðslunni sé í
kringum tíu prósent er vikan nærri
0,2 prósentum. Þjóðarframleiðsl-
an er um það bil fimmtánhundruð
milljarðar og því gæti tap þjóðarbús-
ins verið þrír milljarðar á einni viku
að hámarki, í hreinum nettó virð-
isauka. Inn í það reiknast launatap
sjómanna, starfsfólks vinnslustöðva,
starfsfólks í dreifingu og starfsfólks í
markaðssetningu. Þá má reikna með
ýmsum öðrum óþægindum fyrir
byggðarlögin sem ekki næst að verð-
leggja svo auðveldlega.
Skráð vélskip og togarar hérlend-
is eru ríflega átta hundruð talsins og
sjómenn í kringum fjögur þúsund.
Þar að auki er fjöldi starfsmanna sem
hefur atvinnu í landi, til að mynda
fiskvinnslufólk og starfsfólk við sölu
og dreifingu. Þessir starfshópar yrðu
væntanlega fyrir talsverðu launatapi
kæmi til þess að flotanum yrði siglt í
land tímabundið.
Verulegt tjón
Þrátt fyrir að vera eindreginn stuðn-
ingsmaður íslenska kvótakerfisins
segir Ragnar Árnason, prófess-
or í hagfræði við Háskóla Ís-
lands, að veiðistopp útgerða
yrði nokkuð kostnaðarsamt
fyrir þjóðarbúið. Hann skilur
vel baráttu útgerðarmanna sem
aðeins séu að verja hlut sinn
gegn óráðlegum aðgerðum sjáv-
arútvegsráðherra. „Það er skiljan-
legt að menn vilji halda í sitt og því
skil ég útgerðarmenn vel. Íslenska
kvótakerfið ýtir undir hagkvæmni í
sjávarútveginum og kerfi okkar hef-
ur þótt til fyrirmyndar úti um all-
an heim. Eftir að hafa sjálfar skoðað
kerfið hafa fjölmargar þjóðir valið að
nota hliðstæða fiskveiðistjórnun og
nú er svo komið að allt að fjórðungur
heimsaflans er veiddur eftir hlið-
stæðum kvótakerfum. Það
er því fjarri lagi að efast
um hagkvæmni
kvótakerfis-
ins,“ segir
Ragnar.
„Jafnvel
þó að kvót-
inn yrði
veiddur
á öðrum
tíma yrði
svona
lokun
10 FÖSTUDAGUR 15. janúar 2009 FRÉTTIR
MILLJARÐAR TAPAST
SIGLI FLOTINN Í HÖFN
Það gæti kostað þjóðarbúið þrjá milljarða króna á viku standi útgerðarmenn við hótunina um að sigla skip-
um sínum í land. Framkvæmdastjóri Sjómannafélags Íslands segir sjómenn standa með útgerðarmönnum í
baráttunni og að engin vettlingatök dugi lengur. Ragnar Árnason hagfræðiprófessor mælir gegn áformum
sjávarútvegsráðherra því íslenska kvótakerfið hafi löngu sannað gildi sitt.
TRAUSTI HAFSTEINSSON
blaðamaður skrifar: trausti@dv.is
LÖG UM STJÓRN FISKVEIÐA
Nr. 38 1990
1. gr. Nytjastofnar á Íslandsmiðum
eru sameign íslensku þjóðarinnar.
Markmið laga þessara er að stuðla
að verndun og hagkvæmri nýtingu
þeirra og tryggja með því trausta
atvinnu og byggð í landinu. Úthlutun
veiðiheimilda samkvæmt lögum
þessum myndar ekki eignarrétt eða
óafturkallanlegt forræði einstakra
aðila yfir veiðiheimildum.
Fyrirmyndarkerfi Ragnar segir
ávinning kvótakerfisins mikinn enda
hafi fjölmargar erlendar þjóðir tekið upp
hliðstæða fiskveiðistjórnun.
Binda við bryggju Friðrik
og hans menn hóta að
sigla flotanum í land og
stöðva allar veiðar ætli
ríkisstjórnin að halda áfram
með hugmyndir sínar um
fyrningu kvótans.
Þjóðhagslegt tjón Lauslegir
útreikningar DV gera ráð fyrir
þriggja milljarða fjárhagstjóni
þjóðarbúsins á einni viku verði
flotanum siglt í land og veiðar
stöðvast.