Dagblaðið Vísir - DV - 15.01.2010, Qupperneq 17

FRÉTTIR 15. janúar 2009 FÖSTUDAGUR 17
Rowena Mason er blaðamaður á The Telegraph og hefur fjallað um Ísland í tvö ár:
Icesave-menn í lúxus í London
Fyrir hrun var veitingastaðurinn
Texture, sem er í næsta nágrenni við
Oxford-stræti á Portman-torgi, oft
og tíðum þéttskipaður Íslending-
um á kvöldin, jafnt útrásarvíking-
um og auðmönnum sem venjuleg-
um daglaunamönnum frá Íslandi.
Allir Íslendingar búsettir í Lond-
on sem hitta ferðalanga sem vilja
kynna sér slóðir útrásarvíkinganna
spyrja reyndar: „Ertu búinn að fara
á Texture?“
Agnar segir staðinn hafa not-
ið vinsælda meðal Íslendinga. „Við
fengum gríðarlega mikið af Íslend-
ingum hingað fyrir hrun. Bæði fólk
sem vann hjá íslensku bönkunum
og eins fólk í fótboltaferðum. Þetta
hefur auðvitað breyst mikið eftir
hrun, enda er mikið af þeim Íslend-
ingum sem voru að vinna hérna fyr-
ir hrun eru farnir. Það varð svona
40 prósenta samdráttur hjá okkur á
fyrstu sex mánuðunum eftir hrun,
bæði fækkaði Íslendingum og eins
var minna um Bretana,” segir Agnar
sem opnaði staðinn fyrir um tveim-
ur og hálfu ári síðan.
Grindvíkingarnir
vildu romm í kók
Hann telur að hægt sé að skýra
þetta með því að íslenska þjóðar-
tengingin sé svo sterk í Íslending-
um; það eitt að hann, Íslendingur-
inn, eigi staðinn geri það að verkum
að íslenskir ferðmenn í London
leiti hann uppi. ,,Einu sinni í góð-
ærinu komu meira að segja hingað
sjómenn frá Grindavík. Þeir pönt-
uðu sér 7 rétta smökkunarmatseðil.
Með þessu pöntuðu þeir sér romm
í kók. Þegar vínþjónninn sá þetta
sagðist hann aldrei nokkurn tíma
hafa séð annað eins,” segir Agnar en
vínþjónninn sem hann ræðir um er
meðeigandi hans að Texture, Frakk-
inn Xavier Rousset.
„Við höfum því fengið alla ís-
lensku flóruna hingað, allar stéttir, á
síðustu árum,“ segir Agnar en hann
vill lítið ræða um þá frægu íslensku
auðmenn sem heimildir DV herma
að hafi komið mikið á staðinn, með-
al annars þeir Hannes Smárason og
Magnús Ármann.
Agnar segir að það sem enn frek-
ar hafi aukið á þessa Íslandsteng-
ingu hafi verið að hann byrjaði að
bjóða upp á íslenskan mat, til dæm-
is skyr, humar og lambakjöt. Þessar
íslensku afurðir voru hluti af stolti
staðarins fyrir hrunið, enda segir
Agnar að hann hafi verið ánægður
með íslenska kaupsýslu- og banka-
menn sem gerðu það gott í London
á árunum fyrir hrun: Allt íslenskt hafi
því verið af hinu góðu ,,Ég fann fyr-
ir afbrýðisemi í garð Íslendinga fyrir
hrunið. Fyrir hrunið var gríðarlega
kúl að vera Íslendingur í London.”
Eins og á þorrablóti
Agnar segir að hápunktinum fyrir
hrun hafi verið náð eitt laugardag-
kvöldið á Texture þegar 46 af þeim
52 gestum sem komast fyrir á Text-
ure hafi verið íslenskir. „Þegar líða
tók á kvöldið og menn voru búnir
að fá sér svolítið að drekka fór fólk
að ganga á milli borða og spjalla sín
á milli því þetta fólk þekkti auðvit-
að hvert annað. Það var dálítið mik-
ill hávaði og um tíma var þetta orð-
ið eins og í verbúð eða á þorrablóti.
Ég man að ég hugsaði með mér:
Aumingja hinir gestirnir,“ segir Agn-
ar glaðbeittur og bætir því við að
kvöldið hafi þó verið slysalaust þrátt
fyrir háreystina.
Hrunið hafði áhrif
á matseðilinn
Þessi íslenska stemning á Texture
leið svo undir lok með hruninu þeg-
ar Íslendingunum fækkaði snögg-
lega í London. Á sama tíma þurftu
Agnar og Xavier að taka íslenska
hráefnið af matseðlinum. ,,Það voru
einhverjir byrjaðir að tala um „Ic-
esave-humar“ og „Icesave-lamba-
kjöt“. Við Xavier ákváðum því að
bjóða ekki upp á þennan mat í ein-
hvern tíma. Við byrjuðum svo aftur
að bjóða upp á hann sex mánuðum
síðar þegar aðeins hafði hægst um,“
segir Agnar.
Hann bætir því við að hann hafi
fundið að viðhorf Breta til Íslend-
inga hafi breyst mikið eftir hrunið,
meira að segja hafi einn gesta stað-
arins orðið fyrir aðkasti frá Hollend-
ingi þegar upp úr kafinu kom að
maðurinn var íslenskur. „Félagar
mínir segja stundum að við Íslend-
ingar séum bara glæpamenn. Þetta
er auðvitað bara grín. En öllu gríni
fylgir einhver alvara.“
Ramsey kom og borðaði
Agnar segir að Íslendingar komi
enn á Texture, þótt það sé í minni
mæli en áður, en að þeir eyði ekki
eins miklu og fyrir hrun. „Fólk er
minna í því að kaupa dýr vín og
annað slíkt en áður,“ segir Agnar en
stærsti hluti kúnnahóps hans í dag
eru Bretar .
Kokkurinn horfir björtum aug-
um á framtíð staðarins og telur að
Texture muni eiga sér líf þó svo að
bankarnir hafi hrunið 2008 og Ís-
lendingum í London hafi fækkað
til muna. Hann segir að þrátt fyrir
að það hafi kostað 200 milljónir að
stofna staðinn sé hann skuldlaus í
dag þar sem enginn hafi viljað lána
þeim félögunum til að koma hon-
um á koppinn: Eigendur eru þeir
tveir og um tíu breskir og íslensk-
ir fjárfestar. Hann segir aðspurð-
ur að enginn íslensku fjárfestanna
komi úr hópi þekktra auðmanna.
„Ástæðan fyrir því að við skuldum
ekkert er sú að bresku bankarn-
ir vildu ekki lána okkur og íslensku
útrásarvíkingarnir ekki heldur, en
ég held ég hafi leitað til þeirra allra,“
segir Agnar. Lendingin varð því sú
að staðurinn var fjármagnaður með
eigin fé en ekki lánveitingum.
„Við erum alltaf að fá þekktara og
þekktara fólk hingað. Gordon Ram-
sey borðaði til dæmis hér á þriðju-
daginn og var mjög ánægður. Hann
sagðist ekki hafa fengið betri mat á
öllum þeim veitingastöðum sem
hann hafði borðað á síðastliðna sex
mánuði,“ segir Agnar, en Ramsey
tengist íslensku útrásinni því hann
var viðskiptavinur Ármanns Þor-
valdssonar hjá Singer og Friedland-
er-bankanum í Lundúnum.
Ljóst er því að Agnar kvíðir ekki
framtíðinni þrátt fyrir hrun og
kreppu heima á Íslandi og í London
og þó að á móti hafi blásið, enda er
hann nú aftur farinn að bjóða upp
á íslenskt hráefni – lúða var það á
sjö rétta smökkunarmatseðlinum á
fimmtudaginn – sem Bretinn fúlsar
ekki lengur við. Íslendingar eiga sér
því kannski líf og framtíð í Bretlandi
eftir allt saman, þrátt fyrir hrunið og
Icesave-málið endalausa.
Kokkurinn Agnar Sverrisson er eigandi veitingastaðarins Texture en hann hefur verið eins konar mið-
punktur í Íslendingasamfélaginu í London síðastliðin ár, samkvæmt viðmælendum DV. Segja má að allir
vegir Íslendingsins í London liggi til Texture. Staðurinn er það sem kalla má fínn: Boðið er upp á margra
rétta lúxusmat sem gælt hefur verið við. Staðurinn er líklega í svipuðum flokki og Fiskifélagið eða Dill
heima á Íslandi.
„ICESAVE-HUMARINN“
FÓR AF MATSEÐLINUM
Eldað fyrir auðmenn
Agnar Sverrisson er einn af eigendum
veitingastaðarins Texture sem var vinsæll
áningarstaður auð- og bankamanna í
London fyrir hrunið.
INGI F. VILHJÁLMSSON
blaðamaður skrifar ingi@dv.is
,,Ég fann fyrir
afbrýðisemi í garð
Íslendinga fyrir hrunið.
Fyrir hrunið var
gríðarlega kúl að vera
Íslendingur í London.”