Dagblaðið Vísir - DV - 09.04.2010, Qupperneq 31

VIÐTAL 9. apríl 2010 FÖSTUDAGUR 31
Neyslan er bara toppurinn á ísjakan-um. Fólk einblínir alltof mikið á hana og það er líka skiljanlegt. En það er bara sýnilegi parturinn af vandamál-
unum. Undir niðri er heill heimur af vandamál-
um, áfengi og dóp eru bara skyndilausn á þeim,“
segir Erna Gunnþórsdóttir 25 ára fyrirsæta og
móðir en hún var áberandi á síðum tímarita fyr-
ir nokkrum árum. Erna sat meðal annars fyr-
ir í Bleiku og bláu og var ein fyrsta svokallaða
bombufyrirsætan hér á landi sem náði miklum
vinsældum á netinu.
Erna var ung á þessum árum og leiddist út í
mikla ógæfu. Hún segir brotna sjálfsmynd sök-
um eineltis sem hún varð fyrir sem barn hafa
haft mikil áhrif á líf sitt sem var komið í mikl-
ar ógöngur. Erna ákvað hins vegar að taka sig á
og er reynslunni ríkari í dag. Það gekk þó ekki
áfallalaust fyrir sig og hún horfði meðal annars
á bestu vinkonu sína gjalda fyrir óregluna með
lífi sínu.
Það hafði djúpstæð áhrif á Ernu sem hefur
svo sannarlega snúið við blaðinu. Hún fór að
einbeita sér að námi og útskrifaðist með verð-
launum og viðurkenningum úr Fjölbrautaskól-
anum í Breiðholti. Erna er tveggja barna móð-
ir í dag og fjölskyldan er henni allt. Hún stefnir
á nám í hjúkrunafræði þegar fæðingarorlofinu
lýkur og hefur loksins fundið jafnvægi í lífi sínu.
ÓLST UPP HJÁ ÖMMU OG AFA
„Ég ólst upp í Fossvoginum hjá ömmu minni
og afa,“ segir Erna um uppvöxt sinn, en móðir
hennar er hin landsþekkta söngkona Elínborg
Haraldsdóttir betur þekkt sem Ellý í Q4U. „Að-
stæður voru þannig hjá henni þá að þær buðu
ekki upp á að hún gæti verið með mig.“
Erna segir að þrátt fyrir þetta óhefðbundna
samband við móður sína þá hafi þær ávallt ver-
ið vinkonur. „Við höfum alltaf verið það en eins
og í öllum vinasamböndum þá getur þetta ver-
ið upp og ofan,“ segir hún og brosir. „Mamma er
frábær og það er margt sem ég get lært af henni.
Hún hefur núna verið edrú í tuttugu ár og er bara
ótrúlega flott kona.“
Erna telur þó að fjölskyldumynstur hennar
hafi ekki haft slæm áhrif á sig sem barn. „Maður
vissi alveg að þetta væri eitthvað öðruvísi en hjá
flestum en ég þekkti heldur ekkert annað. En ég
tel hvorki foreldrum mínum né uppeldinu um
að kenna hvaða leiðir ég fór í lífinu síðar meir.
Það er auðvelt að kenna fólki, aðstæðum og og
öllu öðru um þegar illa fer hjá manni en ég geri
það nú ekki.“
EINELTI Í FOSSVOGINUM
En hvernig var að alast upp í Fossvoginum? „Það
hefur eflaust verið fínt fyrir alla aðra en mig. Ég
var lögð í einelti í barnaskóla sem er ekki upp-
byggilegt fyrir unga manneskju.“ Erna segir þá
reynslu hafa haft mikil mótunaráhrif á sig sem
barn. „Það sem gerist þegar börn eru lögð í ein-
elti er að þau læra að hafna sjálfum sér. Þú ert að
mótast það mikið á þessum árum að ef þú heyr-
ir sífellt að þú sért ekki nóg góð þá ferðu að trúa
því. Eins og í mínu tilfelli fékk að heyra að ég ég
væri bara feit og ljót og ég fór bara að taka því sem
einhverjum sannleika um mig. Það eru alls kyns
hlutir sem móta persónu en ég tel þetta bara vera
eitt það versta sem hægt er að lenda í.“
Erna telur að fólk hafi á þessum tíma verið
mun minna meðvitað um einelti og afleiðingar
þess. Hjálpin hafi því verið lítil sem engin. „Svona
mál voru yfirleitt bara þögguð niður eða þeim ýtt
út af borðinu því þau voru óþægileg. Það er allt
annað uppi á teningnum núna sýnist mér. Það
virðist hafa verið einhver eineltisvakning síðustu
árin sem er mjög jákvætt. Þá kannski vita þeir
sem verða fyrir eineltinu að það sé rangt og ekki
þeim að kenna.“
En það var einmitt verst við eineltið að mati
Ernu. Að trúa því sjálf að eineltið væri henni að
kenna. „Ég hélt bara að það væri eitthvað að mér.“
ÖÐLAÐIST SAMÞYKKI
Þegar Erna komst svo á unglingsaldurinn fóru
hlutirnir að breytast. „Ég breyttist, varð kona og
þetta bara hætti í kjölfarið. Svo gerist það að ég
verð „vinsæl“ eða hvað sem maður á að kalla það.
En mér leið áfram jafnilla og ég fór að taka sárs-
auka minn út á öðrum. Ég breyttist úr því að vera
algjör veggjalús í að vera bara léttklikkaður ung-
lingur. Ég fór frá því að vera eins og ég hélt, ljót og
leiðinleg, í að heyra það að ég væri sæt og falleg.
Það var rosalegur viðsnúningur.“
Þrátt fyrir það trúði Erna því ekki sjálf að hún
væri sæt eða falleg. Hún sótti samt í athyglina
til að reyna að bæta brostna sjálfsmynd. „Mað-
ur gerði það svona að vissu leyti til þess að fróa
sjálfsmyndinni eins og fólk er alltaf að reyna en
ég ætlaði samt aldrei að verða fyrirsæta á þess-
um tíma.“
Þrátt fyrir að Erna hafi verið „léttklikkaður
unglingur“, eins og hún orðar það, þá var hún til
friðs alveg þangað til hún var 18 ára gömul. „Hjá
mér var þetta bara stigvaxandi og braust svo út
í þessu þegar ég var orðin 18 ára,“ en það var þá
sem að Erna fór að leiðast út í ógæfu og neyslu.
„Það sem gerist þegar maður sekkur ofan í
þennan heim er að maður fer að lifa í svo miklu
myrkri. Maður fer að ala með sér mjög óaðlað-
andi persónuleika sem fylgir þessum sjúkdómi.
Þessi gríma verður svo varanlegt andlit manns
eftir einhvern tíma. Þegar ég hugsa til baka um
þennan tíma þá hugsa ég voðalega lítið um dóp-
ið sem slíkt eða neysluaðferðirnar heldur aðal-
lega um hvernig ég var orðin. Hversu mikið ég
var búin að hafna sjálfri mér og hvað ég var týnd.
Það er oft talað um það að vandamálið byrji
þegar fíkniefnin eru tekin frá fólki, fíkniefnin eru
bara lausn á einhverju öðru. Ég var fín þá en þeg-
ar þau hurfu hófst hin raunverulega barátta. Það
er ekkert mál að hætta í neyslu í einhvern tíma
en það er meira mál að halda því þannig.“
ERNA G
Það var á þessum árum sem Erna ákvað svo að
gerast fyrirsæta. Það er óhætt að segja að hún
hafi vakið mikla athygli í því fagi en Erna var
óhrædd við að sitja fyrir nakin. Hún gekk undir
nafninu Erna G og var svo sannarlega umtöluð.
Hún var ein fyrsta bombufyrirsætan sem herj-
aði á netið hér heima og var það allt með ráðum
gert. Viðbrögðin létu ekki standa á sér, bæði já-
kvæð og neikvæð.
„Þetta var bara hugdetta sem ég fékk allt
í einu.“ Erna segir hugmyndina ekki síst hafa
komið til vegna þess að einhver hafði sagt að
hún gæti aldrei orðið fyrirsæta því hún væri of
smávaxin. „Ég hefði ekki viðurkennt það þá en
ég geri það núna að ég vildi bara athygli. Ég vildi
hana núna og ég vildi hana strax. Mér var í raun
sama hvernig ég fékk hana.“
Erna fékk þá hugmynd að herja á netið með
myndir sínar en lítið hafði verið gert af því á Ís-
landi fram að þeim tíma. „Ég lét taka af mér
myndir og setja þær á nokkrar síður og síðan
varð bara einhver sprengja. Ég vissi að alltaf að
þetta myndi vekja athygli en mig óraði ekki fyrir
að hún yrði svona mikil.“
Erna heldur því þó ekki fram að hún hafi ver-
ið að finna upp hjólið í neinu sem tengist þess-
um bransa. „Þvert á móti en þetta hratt af stað
bylgju af þessum villingafyrirsætum sem voru
mjög áberandi á þessu tímabili, svona villtar
bombufyrirsætur.
Þetta hljómar voðalega einfalt þegar maður
segir þetta en ég hafði mikið fyrir þessu. Þótt það
sé ekki erfiðasta starf í heimi að vera fyrirsæta þá
eru ekki allir sem myndast vel og það þarf líka
visst til að geta haldið svona ferli við. Ég hafði
fullt í þetta á sínum tíma.“
ALDREI HLUSTAÐ Á R&B
Erna sér ekki eftir fyrirsætuferli sínum í dag þótt
hún hafi gert það á tímabili. „Ég var bara að gera
þetta á svo röngum forsendum. Ég var að reyna
að laga eitthvað innra með mér en það gerðist
ekki. Þetta var ekki rétta leiðin. Þegar þú situr
fyrir áttu einmitt að vera með sterka sjálfsmynd
en alls ekki að sitja fyrir til að reyna bæta hana.
Ég hélt alltaf að um leið og ég væri búin í þessu
blaði eða þessari myndatöku þá myndi allt verða
í lagi.
Út af því að ég var ekki með vissa hluti í lagi,
út af því að ég var ekki með sjálfsímyndina í lagi
þá bauð ég sjálfri mér upp á hluti sem ég hefði
ekki átt að gera. Ég fór svolítið yfir strikið gagn-
vart sjálfri mér.“
Erna er stundum gáttuð þegar hún les gömul
viðtöl við sig í dag. „Ég veit ekki alveg hver ég var
á þessum tíma. Ég var til dæmis að lesa gamalt
viðtal í Bleiku og bláu og þar er spurt hvaða tón-
list komi mér til og svarið er „R&B“. Ég hef aldrei
á ævi minni hlustað á R&B. Ég bjó bara til ein-
hvern karakter sem mér fannst henta.“
SANNLEIKURINN ÖSKRAR Á ÞIG
Árið 2005 varð svo vendipunktur í lífi henn-
ar. „Ég tók þá ákvörðun að breyta lífi mínu og
það sem gerðist í kjölfarið var að ég afneitaði
þessu, myndatökunum og þessu fyrirsætudóti
öllu saman. Ég varð mjög reið út í þetta og reið
út í sjálfa mig. Ég vildi bara ekki vita af þessu.
En ég er það ekki í dag. Þegar maður gerir eitt-
hvað sem manni líkar svo ekki við er reyndar
frekar óheppilegt að gera það svona fyrir fram-
an alla,“ segir hún og hlær. „Þá geturðu annað-
hvort látið reynsluna móta þig og öðlast rökrétta
sýn á sjálfa þig eða látið reiðina taka völdin. Ég
veit ekki hvort ég myndi kalla þetta mistök en ég
myndi pottþétt gera þetta öðruvísi í dag og jafn-
vel ekki neitt. Fólk segist oft vilja geta tekið hlut-
ina til baka en ég er ekki svo viss um að það sé
rétt að hugsa svoleiðis því þá væri ég ekki sú sem
ég er í dag og ég er bara mjög sátt við sjálfa mig.“
Þrátt fyrir að Erna hafi ákveðið að breyta lífi
sínu 2005 þá hefur það gengið allt annað en
átakalaust fyrir sig. „Þegar ég var 21 árs göm-
ul leit ég yfir líf mitt og áttaði mig á því að þeir
draumar og þær væntingar sem ég hafði til lífs-
ins höfðu farið út um gluggann. Ég hafði ekkert
skilið eftir mig nema sviðna jörð alls staðar þar
sem ég hafði komið og sært fólk. Þetta var bara
augnablik þegar þú getur ekki lifað í lyginni leng-
ur. Sannleikurinn stendur bara fyrir framan þig
og öskrar á þig.“
EKKERT JAFNVÆGI
Erna gerði strax drastískar breytingar á lífi sínu
og var staðráðin í að snúa við blaðinu. „Engin
viðtöl, engar myndir og ef ég sá flass í kílómeters
fjarlægð þá stökk ég bara inn í runna. Ég þurfti
kannski bara að vera svona dramatísk til að slíta
mig frá þessu. Ég var bara algjörlega týnd. Ég
var í skóla á þessum tíma og ég fór út úr tíma og
keyrði bara fram og aftur Reykjanesbrautina. Ég
var svo týnd.“
Eftir að Erna varð edrú urðu mikil straum-
hvörf í lífi hennar, eins og hún orðar það. „Ég
hellti mér af fullum krafti í skólann og útskrifað-
ist faktískt séð af þremur brautum og með fjór-
ar viðurkenningar.“ Þrátt fyrir þessa velgengni
skorti Ernu ennþá jafnvægi. „Einu sinni sóttist ég
mikið eftir neikvæðri athygli en þarna fór ég að
sækjast eftir jákvæðri athygli í staðinn. Ég þurfti
að vera besti nemandinn, best í þessu og best
í hinu. Það sem ég klúðraði á þessum tíma var
að ég lærði aldrei að þekkja sjálfa mig og lærði
aldrei að elska sjálfa mig. Ég hélt bara áfram að
berja sjálfa mig niður fyrir það sem ég hafði gert.“
FYRIRMYNDIN FÉLL FRÁ
Á þessum tíma eignaðist Erna mjög nána vin-
konu sem var í svipuðum sporum og hún. „Við
höfðum reyndar þekkst lengi en við urðum of-
boðslega nánar og hún varð fyrirmyndin mín í
lífinu. Hún var svona stúlka sem hafði allt. Hún
var bara svo glæsileg, falleg og vel gefin. Hún
ætlaði að verða læknir og voru allir vegir færir
en það dugði samt ekki til að bjarga henni. Ég
horfði svo upp á hana deyja. Þetta tók hana á
þremur mánuðum,“ en Erna vill ekki fara nán-
ar út í það mál af virðingu við fjölskyldu stúlk-
unnar.
„Auðvitað átti þetta að verða mér víti til
varnaðar að verða vitni að þessu en það varð
það ekki og við tók mjög erfitt tímabil. Það er
kannski lýsandi dæmi um hversu alvarlegur og
stórhættulegur þessi sjúkdómur er.“ Erna hélt
áfram að rífa sjálfa sig niður eftir dauða vinkonu
sinnar og kenndi sjálfri sér um. „Viss gildi og við-
mið sem ég hafði byggt líf mitt á fóru í vaskinn
og mér fannst þetta vera enn eitt dæmið um að
ég ætti ekki séns. Að ég væri bara ömurleg og
ætti ekkert gott skilið.“
En Erna náði að rísa á fætur á ný og náði
loks að vinna í sjálfri sér á þann hátt sem skil-
aði henni andlegum bata eftir allt sem á undan
var gengið.
VISSI EKKI AF BARNINU
Fyrir einu og hálfu ári eignaðist Erna svo sitt
fyrsta barn. Henni hvað mest að óvörum. „Ég
var komin fimm mánuði á leið þegar ég vissi
að ég væri ólétt þannig að það var svona nett
sjokk.“ Erna eignaðist svo sinn annan son fyr-
ir sex mánuðum en hún segir móðurhlutverk-
ið svo sannarlega hafa haft djúpstæð áhrif á sig.
„Það er margsögð klisja en maður veit ekki hvað
lífið er fyrr en börnin koma.“
Eftir að Erna hafði útskrifast úr FB ákvað
hún að fara í verkfræði í Háskólanum í Reykja-
vík. „Það var náttúrulega algjört rugl þar sem ég
var með fimm vikna gamalt barn heima og auð-
séð að það myndi ekki ganga til lengri tíma fyrir
mig. Enda er það ekki eitthvað sem að ég hafði
beint áhuga á. Mér fannst það bara líta vel út.“
Erna hefur síðan þá verið í því að sinna móður-
hlutverkinu en hún stefnir á að fara í hjúkrunar-
fræði, eins og fyrr sagði.
Erna segist í dag loksins hafa fundið það jafn-
vægi sem hún hafi lengi leitað að. „Og bara að
sættast við sjálfa mig og það sem ég hef gert.
Þeir hlutir skilgreina mig ekki en þeir eru partur
af mér og ég verð bara að taka þá í sátt. Þeir eru
hluti af þeirri manneskju sem ég er í dag og mér
líður vel í dag.“ asgeir@dv.is
Erna Gunnþórsdóttir var áberandi fyrirsæta fyrir nokkrum árum. Ögrandi myndir af henni í Bleiku og
bláu og á netinu vöktu gífurlega athygli og komu af stað hrinu af svokölluðum „villingafyrirsætum“. Erna
var í mikilli óreglu á þessum tíma en hefur nú snúið við blaðinu og er hamingjusöm tveggja barna móðir.
Hún segist loksins hafa tekið sjálfa sig í sátt en mikið einelti í æsku hefur markað líf hennar alla tíð. Erna
ræddi við Ásgeir Jónsson um jafnvægi, neikvæða og jákvæða athygli, vinamissi og móður sína, Ellý í Q4U.
MYND KRISTINN MAGNÚSSON
FÖRÐUN HELGA MAGNÚSDÓTTIR
HÁR SIGURVEIG GRÉTARSDÓTTIR