Dagblaðið Vísir - DV - 06.08.2010, Side 22

22 fréttir 6. ágúst 2010 föstudagur
segja vinkonurnar og halda áfram
að berja saltið úr saltfiskinum.

Símnúmerakerfið
Það tekur sjálfsagt ekki langan tíma
að muna símanúmer eyjarskeggja.
Þau byrja öll á 467-31 og svo í
númeraröð. Stella Gunnarsdótt-
ir er starfsmaður í handverkshús-
inu í Grímsey. Hún segir að þetta
númerakerfi hafi lengi verið við
lýði. „Það er dálítið fyndið þegar
einhver sem ekki býr í eynni hring-
ir og spyr um númerið hjá ein-
hverjum íbúanna. Þá svarar maður
til dæmis 07,“ segir Stella brosandi.
Hún hefur alla tíð búið í Grímsey
og á tvö börn. Eiginmaðurinn er
á sjó. Þar sem enginn formlegur
leikskóli er í Grímsey segist Stella
stundum vera spurð að því hvort
hún losni þá aldrei frá börnunum.
„Ég svara því nú þannig til að ég
var ekki að eignast börn til að losna
við þau,“ segir hún, en í fyrravetur
var gerð tilraun með opnun leik-
skóla samhliða barnaskólanum.
„Það gekk bara mjög vel og við ætl-
um að gera þetta aftur í vetur.“ 
Johnsen fékk Lunda
Lundinn er alltaf dálítið einmana-
legur þar sem hann stendur á syll-
um og fikrar sig nær brún þegar
mannfólkið nálgast hann. Svo flýg-
ur hann. En það eru margir lundar
sem enda á matarborði fjölskyldn-
anna í Grímsey og víðar því Gríms-
eyingar eru farnir að útvega lunda
til Vestmannaeyja. „Árni Johnsen
bað mig um að senda sér nokkra
lunda,“ segir Garðar Ólason en
hann hefur upp á síðkastið fengið
mörg símtöl þar sem Vestmanna-
eyingar eru að biðja um lunda.
Ekki stóð á svari hjá einum eldri
Grímseyingi sem reyndar er brott-
fluttur. „Það eru helvítis flottrollin
sem eru að drepa öll seyði. Þetta er
alveg vitað. Og svo eru menn hissa
á því að lundanum fækki.“ 
Matarkista
Grímsey er matarkista bæði á landi
og legi. Fuglarnir, fiskurinn og svo
slæðist einn og einn hvalur í veið-
arfæri sjómannanna í Grímsey.
Íbúarnir eiga kjötstykki af hnýs-
um, höfrungum og öðrum hvala-
tegundum til í frystikistunum. „Ég
vil bara geta farið út og skotið mér
til matar þegar ég vil. Þannig lífi vil
ég lifa,“ segir einn Grímseyingur-
inn, en eini landbúnaðurinn sem
stundaður er í Grímsey byggist á
nokkrum rollum, íslenskum hæn-
um og örfáum gæsum.

Karlalaus eyja
Í gegnum aldirnar hafa fræknar
sögur verið sagðar af svaðilförum á
sjónum hringinn í kringum landið.
Grímsey er þar enginn undantekn-
ing. En á meðan karlarnir eru á sjó
eru konurnar heima og sjá um bú
og buru. Færri sögur eru til af þeim
þrátt fyrir mikla vinnu og heimilis-
hald á heimili sem getur verið ansi
fjölmennt og stórt. „Við erum bara
heima á meðan karlarnir eru á sjó
og sjáum um allt,“ segir ein kona
sem hefur búið í Grímsey frá fæð-
ingu. „Við þurfum ekkert á sögum
um okkur að halda, en auðvitað
getur það verið erfitt og þreytandi
að vera án kallsins í kannski nokkra
mánuði,“ segir konan en hér á árum
áður fóru karlmennirnir oft á ver-
tíðir vítt og breitt um landið til að
þéna fyrir heimilið. „Það er stund-
um þannig hér í Grimsey að við
erum nánast alveg karlalausar,“ seg-
ir konan.

Hættan í klettunum
Klettarnir umhverfis Grímsey eru
ægifagrir. En þrátt fyrir fegurð-
ina eru þeir hættulegir – það vita
heimamenn. Á síðustu sextíu árum
hafa þrír einstaklingar látist eft-
ir hrap í klettunum. Það setur sitt
mark á eyjarskeggja og krökkunum
eru lagðar harðar lífsreglur um ná-
býlið við klettana. Það er þvernhýpt
niður í sjóinn og fuglarnir fá alveg
að vera í friði, að undanskildum
tíma eggjatökunnar.

Félagslífið gott
Veturinn í Grímsey er dimmur og þá
er eins gott að félagslíf eyjarskeggja
sé gott – sem það virðist vera. Þar
eru Lionsklúbburinn og kvenfélag-
ið fremst í flokki þeirra sem skipu-
leggja ýmsa viðburði í eynni. Spila-
kvöldin eru vinsæl en konurnar
hittast líka til að prjóna reglulega.
Svo eru böll og ekki má gleyma
veitingastaðnum Kríunni sem hef-
ur opið á hverjum degi yfir sumar-
tímann. „Stundum er ekkert að gera
fram eftir kvöldi en þá allt í einu
kemur hópur af fólki sem vill borða
eða fá sér í glas,“ segir Gutti kokkur
sem reynir að komast til Grímseyjar
á hverju sumri til að vinna á Kríunni
sem systir hans rekur. „Þetta er bara
algjörlega nauðsynlegt fyrir mig –
hér hleð ég mín batterí.“ 
Geitungarnir komnir
Ung stúlka í kaffipásu sagðist hafa
séð geitung. „Grímsey hefur verið
án geitunga og ég bara trúi því ekki
að þeir séu að fara að koma núna.
Sjitt hvað ég er hrædd við þá,“ sagði
stúlkan en hún segist hafa sagt
ömmu sinni þetta í gær sem svar-
aði um hæl: „Nú jæja, þá kemur það
helvíti.“ Í Grímsey eru heldur eng-
ar mýs og engar randaflugur. Það er
ekki laust við að mont sé í svip eyj-
arskeggja þegar þetta er tilkynnt.
Kalt norðan við bauginn
Við gistiheimilið Bása í Gríms-
ey sem er rétt við flugvöllinn er
minnismerki. Þar er heimskauts-
baugurinn sagður liggja yfir eyna.
Á hverju ári færist hann og er nú
komin að enda flugbrautarinnar
er sagt. Erlendir ferðamenn sem
margir koma til Grímseyjar bara til
að komast norður yfir heimskauts-
baug mæta sumir með gps-tæki til
að finna nákvæma staðsetningu.
Það á þó ekkert að færa merk-
ið. „Við göngum þá aðeins norð-
ar og segjum við fólk að nú séum
við komin yfir bauginn,“ segir kona
sem lóðsar útlenda hópa um eyna.
„Stundum segi ég þeim að finna
hvað það sé miklu svalara þarna
norðan megin við bauginn. Og um
leið og þau stíga yfir hann þá segj-
ast þau finna fyrir kuldanum,“ segir
hún með bros á vör. „En auðvitað
er þetta allt í gríni gert og við segj-
um þeim það.“
Sjö fyrir hvern Grímseying
„Þessir helvítis fréttamenn úr
Reykjavík segja fréttir sem skipta
engu máli. Það er þetta hér sem
skiptir máli,“ segir sjómaður þar
sem hann stendur við löndun á
bryggjunni og bendir út á sjó. „Á ég
að segja þér hvað það þarf marga
höfuðborgarbúa til að skapa jafn-
miklar gjaldeyristekjur og einn
Grímseyingur? Mér er sagt að það
þurfi sjö.“ 
Nítján mínútur
Flugferðinni til Akureyrar var flýtt
um einn og hálfan tíma. Það voru
nefnilega engir túristar með flugvél
Flugmálastjórnar sem var nýlent í
Grímsey til að flytja farþega til Ak-
ureyrar. Ef túristar hefðu kom-
ið með vélinni þá hefðu þeir farið
í eins og hálfs tíma skoðunarferð
um eyna og flogið til baka. „Hún
var ekki nema sextán mínútur út í
eyju,“ segir maður sem er á leiðinni
í land. „Það er ekki dónalegt að fá
að fljúga með þessari skal ég segja
þér,“ bætti hann við.
Krían hefur áhrif á flugið. Áður
en vélin tekur á loft þá þarf flug-
vallarbíllinn að aka brautina á
undan vélinni til að fæla kríuna frá.
Svo er gefið í og tekið á loft. Þrjár
kríur drápust í þessu flugtaki. Nú
eru engir útlendingar með vélinni
og allir eru rólegir í leðurklæddri
flugmálastjórnarvélinni. Ferðin til
Akureyrar tekur 19 mínútur.
Grímsey hefur verið án geit-
unga og ég bara trúi því
ekki að þeir séu að fara
að koma núna.
Lífið er fiskur Fiskurinn
er Grímseyingum mikil-
vægur. Þessi ungi maður
sést hér gera að fiski.
Stokkið á múkka Strákarnir í
Grímsey láta það ekkert á sig fá
þó sjórinn sé kaldur.