Dagblaðið Vísir - DV

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Tidligere udgivet som

Dagblaðið Vísir - DV - 03.12.2010, Qupperneq 32

Dagblaðið Vísir - DV - 03.12.2010, Qupperneq 32
32 VIÐTAL 3. desember 2010 FÖSTUDAGUR Fyrir sex vikum yfirgaf Halldóra Geir-harðsdóttir gamla einbýlishúsið sitt í Skerjafirðinum og hélt af stað í ferða-lag. Viku síðar kom hún heim aftur sem önnur manneskja. Það breytti henni að ræða við fórnarlömb stríðsins í Úganda. Þetta var hennar fyrsta ferð til Afríku en hún er engu að síður könnuður, hennar ferðalög hafa bara oftast verið um andlega heima. Hún leitar inn á við og tekst á við dauðasyndirnar í sjálfri sér, reynir að yfirgefa helvíti og komast til paradís- ar. Stærsta stríðið fer oftast fram í huganum. BARÐIST VIÐ TILFINNINGARNAR Húsið hennar Halldóru er í felum á bak við annað hús. Stór garður er í kringum húsið og þar liggur dót frá börnunum á víð og dreif. Andinn í húsinu er nánast áþreifanlegur þeg- ar inn er komið, hlýr og góður. Að koma heim til Halldóru er eins og að koma í gamla franska sveitavillu. Steypan fær að njóta sín á veggj- unum, teppi liggja á gólfunum og blóm eru í glugganum. Stór og hvítur vaskur, opin innrétt- ing og smáhlutir sem raðað er upp hér og þar skapa heimilislega stemningu. Ekki skemmir fyrir að Tinnamyndir eftir Ísak Óla Sævarsson skreyta veggina auk þess sem gamalt landakort hangir á einum þeirra. Halldóra, eða Dóra Wonder, eins og hún kallar sig er í símanum þegar ég kem inn. Það er alltaf nóg að gera. Áður en hún finnur næga ró í sér til þess að setjast niður og spjalla þarf hún að senda tölvupóstinn sem hún var að skrifa og skrifa skilaboð til sjálfrar sín á gulan post it-miða sem hún límir svo á tölvuna. „Ég er bara hrædd um að gleyma þessu. En þetta er komið. Ég get slakað á núna,“ segir hún og brosir. „Ég fór til Afríku á vegum Unicef og ég er ekkert búin að klára það ferðalag. Ég er ekki vön að vinna úr svona miklum upplýsingum. Af því að ég var að taka viðtöl horfðist ég í augu við fólk og ræddi við það í fyllstu einlægni. Ég var svo berskjölduð. Á meðan ég var að berj- ast við tilfinningar mínar gat ég ekki sett upp neina grímu.“ LEIÐ TIL AÐ LIFA Hún fór út á vegum Unicef. Samtökunum tengdist hún fyrst í fyrra þegar hún setti upp rautt nef í sjónvarpssal en hún er ekki óvön því að skella sér í hlutverk trúðsins, enda hluti af leikhóp sem setur reglulega upp trúðasýning- ar. „Við sem vorum í sýningunni Jesú litli tókum upp lítil innslög með Peter Andersen, dansara í Íslenska dansflokknum, fyrir Dag rauða nefsins þar sem við vorum búin að setja niður regl- ur um það hvernig hægt er að vera í núinu og hvernig þú getur notað rauða nefið til að njóta hverrar stundar. Því þú getur ekki hlegið nema þú sért í núinu. Það er ekkert fyndið nema þú sért í núinu og heyrir hvað er að gerast í kring- um þig. Trúðareglurnar eru skemmtilegar að því leyti að ef þú gerir mistök fagnar þú þeim. Þetta er leið til þess að lifa. Því það sem við erum alltaf að gera í lífinu er að reyna að kom- ast hjá því að gera mistök. En það er ekkert stórkostlegra en þegar trúðurinn gerir mistök. Með þessari trúðstækni viljum við meina að öll mistök séu gjafir frá Guði og maður end- urtekur þau eða undirstrikar þau og þar með gengst maður við því hvað maður er gallaður. Trúðurinn gengst alltaf við því hvað hann er gallaður og það er eitthvað sem manneskjan mætti temja sér. Það er allt í lagi að vera gall- aður. Við erum öll bara á leiðinni eitthvert, að reyna að verða betri manneskjur. Okkur finnst þetta skemmtileg speki og við vildum deila henni með öðrum á Degi rauða nefsins. Okkur fannst það við hæfi af því að við notum þetta rauða nef í sýningunum okk- ar,“ segir hún áköf. FÓRNARLÖMB STRÍÐS „Sjálf á ég þrjú börn og samanlagt eigum við hjónin fimm börn þannig að það er allt Halldóra Geirharðsdóttir segir frá ferðinni til Úganda, afbrýðisseminni sem hún upplifði gagnvart leikurum, samviskubitinu sem hún fékk þegar hún neytti eiturlyfja, stjórnseminni sem leiddi hana í blindgötu og frelsinu sem hún öðlaðist þegar hún tókst á við syndirnar. Ingibjörg Dögg Kjartansdóttir ræddi við hana. Því þú getur ekki hleg-ið nema þú sért í núinu. Það er ekkert fyndið nema þú sért í núinu og heyrir hvað er að gerast í kringum þig. HEIMSÆKIR HELVÍTI á hverjum degi
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.