Dagblaðið Vísir - DV - 20.07.2012, Blaðsíða 30

É
g hef alltaf haft áhuga á fjöl-
miðlum eða frá því að ég var
lítil stelpa. Það er eitthvað
heillandi við að koma sögu á
framfæri. Ég hélt að áhuginn
lægi í fréttamennsku en þegar ég
fékk nasaþef af dagskrárgerð fann
ég að ég hafði hitt á tón sem heill-
aði mig,“ segir útvarpskonan Erla
Tryggvadóttir.
Erla er einhleyp og barnlaus og
hefur verið á hálfgerðu flakki um
heiminn síðustu misserin. Eftir BA-
gráðu í stjórnmálafræði frá Háskóla
Íslands starfaði hún sem starfs-
nemi í utanríkisráðuneytinu, nán-
ar tiltekið hjá fastanefnd Íslands hjá
Sameinuðu þjóðunum í New York.
Einnig lauk hún meistaragráðu í
alþjóðaviðskiptum og markaðs-
fræði frá Háskólanum í Reykjavík
og Viðskiptaháskólanum í Kaup-
mannahöfn.
Hræðist að staðna
„Ég var rúmt ár í Kaupmannahöfn
og lífið þar var algjörlega yndis-
legt. Svo ljúft og maður er svo
frjáls á reiðhjólinu. Borgin er líka
svo falleg – í raun, hreint út sagt
dásamleg. Danir eru samt ekki þeir
skemmtilegustu – þó maður eigi
ekki að alhæfa um þjóðir. Eins var
ótrúlega gaman að upplifa að búa
í New York og algjörlega frábært
að starfa hjá Sameinuðu þjóðun-
um. Það var ótrúleg upplifun – að
starfa í sjálfri SÞ byggingunni og
mæta þekktum þjóðhöfðingjum á
göngunum. Alveg magnað.
Ég er ótrúleg flökkukind og
sígauni og hugsa að ég eigi eftir að
ferðast meira. Mér finnst gaman
og ögrandi að kynnast nýjum sam-
félögum, innviðum þeirra og fólk-
inu sem þar býr og öllu því sem er
ólíkt því sem ég þekki. Ég hræðist
að staðna og vil kynnast einhverju
sem ögrar og neyðir mig til að fara
út fyrir þægindarammann.
Hingað til hefur mér þótt lítið
mál að fara. Þar sem ég er einhleyp
og barnlaus, pakka ég bara niður
í tösku og fer. En eftir að ég kom
frá Danmörku finn ég að ég er að
róast. Ég vil fara að festa rætur og
njóta þess að vera hér á Íslandi.“
Eftir dvölina í New York kom
Erla heim og fékk starf hjá sjón-
varpinu. „Þá fór ég á fullt í dag-
skrárgerð, sá um ýmsa þætti og
leysti til dæmis af í Kastljósinu.
Það var ofsalega gaman og allt
öðruvísi en að vinna í útvarpinu.
Í rauninni kom mér á óvart að ég
myndi enda í útvarpinu því sjón-
varpið er svo skemmtilegur miðill
en það er útvarpið líka.
Útvarpið er algjörlega stór-
kostlegur miðill. Þar hefur maður
nægan tíma til þess að segja sögu á
áhrifaríkan hátt. Maður hefur svo
frjálsar hendur og hefur einungis
eigin rödd, tónlist og hljóð til þess
að koma frásögninni frá sér – engar
myndir til þess að styðja við frá-
sögnina líkt og í sjónvarpi. Þannig
reynir útvarpið á mann og er al-
gjörlega magnaður miðill,“ endur-
tekur Erla sem kann vel við sig á
gömlu gufunni. „Sagan á Rás 1 er
svo sterk og þarna er að finna frá-
bæra vinnufélaga sem hafa þvílíka
reynslu að það hálfa væri meira en
nóg.“
Missti systur sína
Erla fæddist árið 1979 í Reykja-
vík en hún á ættir að rekja norður
á Strandir og upp í Borgarfjörð.
„Ég lít á mig sem Reykvíking þótt
ég hafi búið í Garðabæ frá tíu ára
aldri. Ég ólst upp við Ægisíðuna og
mínar rætur liggja í Vesturbænum.
Æskuminningarnar og mínir
æskuvinir eru þaðan. Mér þykir
voðalega vænt um Vesturbæinn
og lít á hann sem mínar uppeldis-
stöðvar,“ segir Erla sem fór í Mela-
skóla, síðar Flataskóla og Garða-
skóla.
Hún segist ekki hafa verið erfið-
ur unglingur en vissulega hafi for-
eldrar hennar þurft að hafa fyrir
henni. „Ég var ekki beint villingur
en ég var ögrandi. Var alltaf að
reyna að leysa lífsgátuna og spyrja
spurninga. Það verður samt seint
hægt að segja að ég hafi verið vill-
ingur en þæg og prúð var ég ekki.“
Foreldrar hennar, Jóna Ólafs-
dóttir og Tryggvi Pétursson, skildu
þegar hún var 24 ára. „Ég er miðju-
barn. Ólafur bróðir minn er sex
árum eldri en ég. Þegar ég var sjö
ára eignaðist ég systur en hún lést
úr hjartagalla innan við ársgömul.
Signý Jóna systir mín fæddist
svo árið eftir. Mamma mín er gift
konu í dag og pabbi er búinn að
kynnast nýrri konu – við erum því
mjög nútímaleg fjölskylda,“ seg-
ir Erla brosandi en bætir því við
að hún sé sú eina í fjölskyldunni
sem hafi farið í fjölmiðlabrans-
ann. „Það er mikið um viðskipti
í fjölskyldunni og ég þyki örugg-
lega svolítið skrítin í því samhengi.
Margir hafa verið viðloðandi sjáv-
arútveginn en langafi minn var til
að mynda stofnandi Lýsis, en það
fyrirtæki er í dag í eigu föðursystur
minnar. Þetta er mikið viðskipta-
og kaupsýslufólk. Ég er algjörlega
á skjön við það,“ segir Erla sem
hefur þó reynslu úr viðskiptalífinu
þar sem hún flutti sig um set þegar
hið margfræga hrun varð á Íslandi.
„Ég fór að vinna hjá markaðsdeild
Straums-Burðaráss fjárfestinga-
banka. Það var áhugaverður tími
en þetta starf átti engan veginn
við mig,“ segir hún og bætir við að
það hafi verið gaman að upplifa
þá stemningu sem ríkti í bönkun-
um á þessum tíma. „Ég bý að þeirri
reynslu en svo sprakk bólan og ég
missti vinnuna.“
Erla man vel eftir því þegar litla
systir hennar lést, aðeins nokkra
mánaða gömul. „Ég áttaði mig
ekki á því fyrr en ég var orðin full-
orðin hvað ég gekk í gegnum mikla
sorg. Tilhlökkunin og tilfinn-
ingarnar sem fylgdu því að eignast
systkini voru svo miklar. Ég man
hvað ég hlakkaði til og taldi nið-
ur alla níu mánuðina. Vonbrigð-
in og sorgin varð svo mikil þegar
hún lést í Boston þar sem hún
var í skurðaðgerð. Í dag er sem
betur fer hægt að lækna þennan
hjartagalla,“ segir hún og bætir
við að börn eigi til að gleymast í
sorgarferlinu. „Þau fá oft ekki að
syrgja og það er ekki litið þannig
á að þau upplifi sömu tilfinningar
og hinir fullorðnu. Þetta var mjög
erfiður tími en ég man hvað ég var
glöð þegar mamma sagði mér að
hún væri aftur orðin ófrísk.“ Erla
segist ótrúlega náin þeim Ólafi og
Signýju Jónu. „Systkini mín eru
í raun og veru mínir bestu vinir.
Bróðir minn er kletturinn minn og
systir mín er besta og skemmtileg-
30 Viðtal 20.–22. júlí 2012 Helgarblað
„Fer mér ekki að vera stillt og sæt“
Útvarpskonan Erla Tryggvadóttir kann vel við sig á gömlu gufunni. Erla hef-
ur verið á flakki um heiminn en er nú komin heim og tilbúin að skjóta rótum.
Indíana Ása Hreinsdóttir ræddi við Erlu um stöðu kvenna í fjölmiðlum, fyrir-
sætustörf á unglingsárunum, sáran systurmissir og samkynhneigð, en móðir
Erlu kom út úr skápnum þegar Erla var orðin fullorðin.
„Ég áttaði mig ekki
á því fyrr en ég var
orðin fullorðin hvað ég
gekk í gegnum mikla sorg.
Erla Tryggvadóttir Erla er gömul sál og mikið náttúrubarn.
„Ég tók þetta samt
ekki eins nærri mér
og margir sem ég þekki úr
bankageiranum.