Fréttatíminn - 20.11.2015, Síða 30

Bíldshöfða 18 - 110 Reykjavík
sími: 557 9510 - www.patti.is
Opið virka daga kl. 10-18
laugard. 11-15
TILBOÐ Á TUNGUSÓFUM
Basel Torino HavanaRoma
Kansas Rín
SÓFAR Í ÖLLUM STÆRÐUM SNIRÐIR AÐ ÞÍNUM ÞÖRFUM
MÁL OG ÁKLÆÐI AÐ EIGIN VALI
hann í fyrsta sinn að fá efasemdir
um rútínuna sem var farin að stjórna
lífi hans. „Ég vissi í raun alltaf inn
við beinið að ég væri alkóhólisti en
þarna áttaði ég mig í fyrsta sinn á
því að þetta var farið að hafa allt of
mikil áhrif á líf mitt. En ég var ekki
kominn í neinar skuldir á þessum
tíma svo ég náði að halda áfram á
þessari braut. Alveg þangað til pabbi
dó úr krabbameini árið 2010. Ég
skildi við sambýliskonu mína árið
2008 og hafði búið hjá pabba síðan.
Ég var einkasonur hans, við vorum
bestu vinir og mjög nánir. Ég meik-
aði þetta engan veginn og það bara
brast eitthvað. Það var eins og það
hefði verið losað um einhverja stíflu.
Ég hafði verið edrú í nokkurn
tíma áður en pabbi dó til að vera til
staðar fyrir hann en um leið og ég
vissi að hann væri að fara byrjaði
ég að nota aftur. Ég höndlaði engar
tilfinningar því ég var í raun eitt
stórt sár sem hafði aldrei náð að
gróa,“ segir Sigurþór sem á innan
við sex mánuðum missti allt. „Ég
missti vinnuna, íbúðina, fjölskyld-
una og allt sem ég hafði erft frá
pabba. Ég gaf algjört fokk í lífið og
á engum tíma var ég kominn á göt-
una. Það fór allt á einu bretti og mér
var drullusama, gat bara dópað og
glæpað eins og ég vildi.“
Ellefu meðferðir á þremur
árum
Sigurþór fór í ellefu meðferðir á
næstu þremur árum. Hann fékk
þess á milli að gista hjá móður sinni
eða vinum en segist hafa sofið mest
lítið. Sumarið 2013 bjó hann á göt-
unni, skuldaði margar milljónir í yf-
irdrátt og enginn úr fjölskyldunni
vildi sjá hann. „Skiljanlega vildi
enginn neitt með mig hafa og mér
var alveg sama. Þetta er alkóhól-
ismi í sinni verstu mynd. Ég man
Golfferill
SiGurþórS
1996
Íslandsmeistari
unglingasveitar
Keilis
1998
Íslandsmeistari
unglinga
2000
Íslandsmeistari
með sveit Keilis
2007
Þátttökuréttur á
Nordic Tour
2007-2010
Landsliðsmaður
2010
Sigrar í móti í
Eimskipsmóta-
röðinni
2015
Topp 10 á Eim-
skipsmótaröð,
eftir þriggja ára
fjarveru.
að þann 5. ágúst árið 2013 sat ég
í 10-11 í Lágmúlanum með fullan
vasa af kóki í vasanum sem ég hafði
fengið eftir ömurlegum leiðum. Ég
hafði í engin hús að vernda en seldi
starfsmanni í búðinni kók sem svo
bauð mér í heimsókn þar sem ég
steindrapst. Þegar ég svo vaknaði
þá fann ég algjöra uppgjöf. Það var
svo mikill þungi yfir mér að ég fann
að annaðhvort hætti ég þessu eða
tæki mitt eigið líf.“
Stuttu síðar fékk Sigurþór pláss
í Hlaðgerðarkoti og sárin fóru í
fyrsta sinn að gróa. „Ég man þeg-
ar mamma hringdi í mig grátandi
af gleði til að tilkynna mér að ég
hefði fengið pláss. Og í fyrsta sinn
fannst mér það frábært. Ég vildi
bara borða og sofa og fá hjálp en
endaði á því að vera þar í hálft ár.
Það var mér í rauninni til happs
að ég hafði ekki í nein önnur hús
að vernda því þegar ég efaðist og
langaði út þá vissi ég að ég hefði
engan stað til að fara á. Svo fór ég
bara smátt og smátt að takast á við
sorgina og fortíðina. Og í fyrsta
sinn fann ég að þetta var að virka,
mig langaði í bata. Eftir þessa sex
mánuði fór ég svo á áfangaheimili
í 9 mánuði þannig að ég var í með-
ferð í 15 mánuði.“
Batinn kemur ekki á silfurfati
Í dag segist Sigurþór vera í góðu
jafnvægi. Hann hefur búið sér
heimili og fundið ástina auk þess að
vera í góðri vinnu. Hann segir bata-
ferlinu þó hvergi vera lokið. „Bat-
inn kemur ekkert á silfurfati. Sam-
bandið við félagana og fjölskylduna
er ekkert komið í lag. Mamma mín
er algjörlega yndisleg og hún á ynd-
islegan mann í dag og þau styðja vel
við bakið á mér. Systir mín er eins
og klettur og ég á raunverulega
vini, bæði nýja og gamla, sem eru til
staðar, en eðlilega slá sumir ennþá
varnagla við mér og sumstaðar á ég
ekki afturkvæmt. Þetta er enginn
dans á rósum og það koma upp mál
sem rífa í sárin.
Í fyrra fékk ég símtal úr fortíðinni
frá manni sem var að reyna að kúga
af mér fé byggt á einhverjum lygum.
Það var erfitt því ég þurfti að hitta
mína gömlu vini úr fortíðinni. Þetta
er svo ljótur heimur, þessir undir-
heimar og þetta líf sem snýst um
að redda sér. Þetta er viðbjóður og
ég verð ævinlega þakklátur Sam-
hjálp sem hjálpaði mér að komast
úr þessu líferni og ekki síður við að
koma undir mig fótunum eftir með-
ferðina. Þar fékk ég líka hjálp við að
koma fjármálunum á hreint og í dag
skulda ég ekkert, sem er ótrúlegt
frelsi. Ég byrjaði svo aftur að spila
golf í fyrravor og er kominn aftur í
núll í forgjöf og topp tíu á Íslandi.
Golfið hefur alltaf verið líflínan mín
og ég hlakka til að bæta mig enn
frekar þar. Ég veit ekki hvar ég væri
án þess og allra minna góðu vina.“
Halla Harðardóttir
halla@frettatiminn.is
30 viðtal Helgin 20.-22. nóvember 2015