Dagblaðið Vísir - DV - 14.02.2014, Blaðsíða 40

Helgarblað 14.–17. febrúar 201432 Fólk
„Ég er algjör óhemja“
É
g hef alltaf jafn gaman af
því hvað við glötum okkur í
gleðinni og tökum öll þátt.
Þetta þjappar okkur saman. Og
hvers vegna ekki að taka þátt
og fagna? Nógu helvíti mikið veltum
við okkur upp úr leiðinlegum hlut-
um, eins og gengi krónunnar, ESB
og hruninu. Er ekki fínt að fá eitt-
hvað létt til að hugsa um milli þess
sem við veltum okkur upp úr makríl-
deilunni,“ segir fjölmiðlakonan Guð-
rún Dís Emilsdóttir um Eurovision-
æðið sem nú rennur á landann.
Gunna Dís, eins og hún er kölluð,
er annar umsjónarmanna Söngva-
keppninnar 2014, undankeppni
Evrovision-keppninnar, en á laugar-
daginn kemur í ljós hvaða lag fer fyr-
ir hönd Íslands til Danmerkur í maí.
Ekkert Eurovision-nörd
„Ég myndi ekki segja að ég væri
Eurovision-nörd. Ég get ekki þulið
upp alla sigurvegara frá upphafi en
er nokkuð vel að mér í keppninni hér
heima. Sem krakki, unglingur og ung
kona var ég alveg sjúk í þetta og eftir
að ég flutti í bæinn fór þetta að snúast
um Eurovision-partíin,“ segir Gunna
Dís sem vill ekki gefa upp hvort hún
haldi með ákveðnu lagi. „Þegar mað-
ur kemur svona að þessu verður mað-
ur ótrúlega samdauna keppninni og
fer ósjálfrátt að halda með öllum lög-
unum. Ég get samt alveg giskað á tvö,
þrjú lög sem ég tel líklegt að fari alla
leið. Enda væri það eitthvað ef svo
væri ekki – af þessum sex lögum.“
Slysaðist í útvarp
Flestir kannast við Gunnu Dís úr út-
varpsþættinum Virkum morgnum
sem hún stjórnar, ásamt Andra Frey
Viðarssyni, við miklar vinsældir. Hún
hefur minna unnið við sjónvarp en
er harðákveðin í að gera meira af því
í framtíðinni. „Ég slysaðist inn í út-
varpið. Það var mín gæfa og ég tel
mig heppna að fá að vinna og þrosk-
ast í starfi sem mér finnst skemmti-
legt. Fjölmiðlamarkaðurinn hérna
er pínu lítill og það eru alls ekki allir
sem fá tækifæri.
Mér finnst afskaplega gaman að
gera það sem ég er að gera núna en
ég væri líka til í að vera með þætti í
sjónvarpinu, eitthvað tengt menn-
ingu og mannlegum samskiptum
og jafnvel vinna við fréttaskýringar í
þætti á borð við Kastljós.
Ég er bara 34 ára og á vonandi
langa starfsævi fram undan. Ég hef
gífurlegan metnað til að verða góð á
fleiri vígstöðvum.“
Gott/vont tilfinningin
Þeir sem þekkja til Gunnu Dísar vita
að hún er með munninn fyrir neðan
nefið og allt annað en hlédræg. Enda
virkar hún örugg í sjónvarpinu þrátt
fyrir takmarkaða reynslu. „Ég er
ótrúlega lítið stressuð en auðvitað
er maður berskjaldaður svona fyrir
framan myndavélina vitandi að það
eru allir að horfa. Og ef eitthvað fer
úrskeiðis þarf maður að bjarga því
sjálfur og það má ekki sjást neitt á
þér. Ég reyni bara að einbeita mér
að þeirri staðreynd að ég vinn við
að tala í útvarp á hverjum degi í þrjá
tíma á dag. Þar vellur svoleiðis upp
úr mér þar og í rauninni er þetta ekk-
ert öðruvísi. Ég er bara að miðla hlut-
um áfram.
En auðvitað fær maður smá fiðr-
ing, það er eðlilegt. Það er þessi gott/
vont tilfinning, þetta er skemmtilegt
en líka stressandi og fær mig til að
líða vel.“
Lærði í kennaraverkfalli
Gunna Dís fæddist árið 1980 og ólst
upp í sveit á Austfjörðum. Hún segist
hafa verið allt í öllu í barnaskóla,
hvort sem það var íþróttir eða félags-
líf. „Ég var í öllum íþróttum, í tónlist-
arskóla, formaður nemendafélags-
ins og sætti mig ekki við neitt minna
en 9 í einkunn enda útskrifaðist ég
úr grunnskóla með yfir 9,5 í meðal-
einkunn. Ég var ótrúlega skipulögð
og samviskusöm,“ segir hún og bæt-
ir við þegar kennaraverkfall skall á í
kringum fermingaraldurinn hafi hún
og vinkonur hennar tekið sig til og
klárað allar námsbækur annarinn-
ar. „Við vorum svo hræddar um að
verða á eftir. En svo leystist deilan og
það var bara frábært. Þá gátum við
eytt meiri tíma í að vera í fótbolta.“
Blaut tuska í MA
Hún segir áhugann á náminu hafa
minnkað eftir að hún byrjaði í
Menntaskólanum á Akureyri. „Þetta
er náttúrlega algjör bilun; að senda
barnið sitt að heiman 16 ára. Þetta
var fyrir tíma farsíma og stundum
náði mamma ekki í mig í heila viku.
Guðrúnu Dís Emilsdóttur dreymdi um
að komast í útvarpið þegar hún hlustaði á Landið og
miðin sem barn á Austfjörðum. Indíana Ása Hreins-
dóttir ræddi við Gunnu Dís um konur í fjölmiðlum,
æskuna í sveitinni, sjónvarpsdrauma, ástina, erfið-
leikana sem hún upplifði þegar eldra barnið kom í
heiminn og kvíðann sem hún tekst á við daglega
eftir að hún varð mamma.
Indíana Ása Hreinsdóttir
indiana@dv.is
„Ég var
bara
of þreytt,
hafði nýlega
misst afa
minn og
hafði sofið
illa upp á
síðkastið.
Fjölmiðlakona
Gunnu Dís dreymdi
um að komast að inni
á RÚV. Mynd SIGtryGGur ArI