Dagblaðið Vísir - DV - 24.06.2014, Qupperneq 6
Vikublað 24.–26. júní 20146 Fréttir
„Þetta eru óhugnanlegar aðstæður,“ segir Ásgerður
Jóna Flosadóttir, hjá Fjölskylduhjálp Íslands. „Þetta
kemur fyrir af og til að einstaklingar þurfa að leita
til þess ráðs,“ segir hún en segist einnig verða mjög
vör við að einhleypir einstaklingar og einstæðir
foreldrar séu á vergangi milli aðstandenda til að
koma sér í húsaskjól. „Þetta reynir mjög mikið á
þennan hóp,“ segir hún.
DV hefur á undanförnum tveimur árum greint
frá einstaklingum sem eru í þeirri stöðu að þurfa
að búa í bílnum sínum. Fyrr á þessu ári var rætt
við Guðrúnu J. Svavarsdóttur, tæplega sextuga konu, sem bjó sig undir að flytja inn
í gamlan Renault Clio á meðan hún beið eftir félagslegu húsnæði hjá Reykjanesbæ.
Guðrún veiktist alvarlega árið 2011 sem valda henni miklum þjáningum enn þann dag í
dag. Um mánaðamótin febrúar-mars bjóst hún við því að þurfa að flytja í bifreiðina þar
sem hún var enn að bíða eftir félagslegu húsnæði. Það var í kringum febrúar 2012 sem
haft var samband við félagsþjónustuna í Reykjanesbæ fyrir hönd Guðrúnar og tveimur
árum síðar var Guðrún enn að bíða. Eftir umfjöllun DV fékk Guðrún íbúð frá einstaklingi
sem bauðst til að leigja henni litla íbúð á sanngjörnu verði.
Heimilislausar mæðgur
Í vor ræddi DV við Sædísi Hrönn Samúelsdóttur, einstæða móður í Hafnarfirði sem
hafði beðið eftir félagslegri íbúð hjá sveitarfélaginu í fjögur ár. Í maí urðu hún og
dóttir hennar að flytja úr íbúð sem þær höfðu fengið að vera í gegn vægri leigu. Þær
mæðgurnar stóðu því uppi heimilislausar en fengu inni hjá aðstandendum á meðan
þær biðu eftir úrlausn sinna mála. DV sagði frá því í mars síðastliðnum að almennt sé
talað um tveggja ára bið eftir félagsíbúð í Hafnarfirði en Sædís Hrönn hefur beðið í rúm
fjögur líkt og áður sagði. „Ég er ein með dóttur mína og öryrki og mér er sagt að ég geti
ekki komist hærra á biðlistann eða að þörfin á íbúð verði metin meiri,“ segir hún.
Olíutankurinn
áfram í Mývatni
Ekki stendur til að fjarlægja
olíutankinn sem féll í Mývatn
árið 2004. Að sögn Umhverfis-
stofnunar er tankurinn mjög
líklega fundinn, að því er fram
kemur í tilkynningu. Kafarar
frá Landhelgisgæslunni leituðu
tanksins dagana 6. til 8. maí síð-
astliðinn og í tilkynningunni
segir að sú leit hafi fljótt borið
árangur og að stór málmhlutur
hafi fundist um 120 sentí-
metra undir botnseti í vatninu,
skammt frá þeim stað sem talið
var að tankurinn hefði farið út-
byrðis. Þó var ekki hægt að stað-
festa fundinn með óyggjandi
hætti.
Tankurinn rúmar 1.000 lítra
en ekki er vitað hversu mikil olía
er enn í honum, en talið er að
það sé á bilinu 200 til 500 lítrar.
Í fréttinni kemur einnig fram að
olían hafi hugsanlega lekið út
þar sem leiðslur slitnuðu þegar
hann féll útbyrðis. Ekki eru tald-
ar líkur á því að tankurinn ryðgi
hratt þar sem tæring í súrefnis-
snauðu seti vatnsins er lítil.
Í fréttinni segir að ákvörðun
hafi verið tekin um að fjarlægja
tankinn ekki þar sem hann er
ekki lengur talin ógn við lífríki
vatnsins, af því staðsetning hans
er nú kunn og hann er alveg
á kafi undir botnsetinu. Þessi
ákvörðun er tekin í samráði við
Náttúrurannsóknarstöðina við
Mývatn, sveitarstjóra Skútu-
staðahrepps og Landhelgisgæsl-
una.
Þá segir í tilkynningunni að
til þess að gæta ítrustu varkárni
hafi sérstök viðbragðsáætlun við
olíuleka verið búin til, fjárfest
verði í mengunarvarnarbúnaði
og að staðurinn verði sérstak-
lega vaktaður.
n Missti húsnæðið í febrúar og hefur sofið úti síðan n Segir úrræðaleysið alvarlegt
H
inn 1. febrúar síðastliðinn
flutti Ásbjörg Margrét
Emanúelsdóttir af heim-
ili sínu í Breiðholti og í bif-
reið sína, lítinn smábíl. Þar
hefur hún sofið og hafst við í öllum
veðrum, en fær einstöku sinnum inni
hjá aðstandendum þegar þess þarf.
Meðalhiti í Reykjavík í febrúar síð-
astliðnum var 1,7 en lægst fór hitinn
niður í sex stiga frost.
„Fyrstu nóttina þá dúðaði ég mig
bara vel og hitaði bílinn áður en ég
fór að hátta. Svo tók ég svefntöflu og
lagðist til svefns,“ segir Ásbjörg. Það
hefur oft verið kalt að vera í bílnum
og eflaust geta fæstir sett sig í henn-
ar spor.
„Þetta hefur verið mjög erfitt,“
segir Ásbjörg sem bjóst ekki við því
að vera enn heimilislaus í júní og sjá
ekki fram á að komast inn á heim-
ili. Hún er á biðlista hjá Reykjavíkur-
borg eftir félagslegu húsnæði. Ráð-
gjafi hennar hefur sagt henni að enn
liggi ekki fyrir hvaða lausn sé hægt
að finna á húsnæðisvanda hennar
og segist Ásbjörg vera mjög ósátt við
það og segist hafa tjáð óánægju sína
á þeirra síðasta fundi. Þær eiga aftur
fund á næstu dögum. „Ég hef ekki tök
á því að vera sjálf á leigumarkaðn-
um eins og hann er núna. Það þarf að
leggja fram gríðarlega háa tryggingu
sem ég ræð ekki við. Það er mjög
erfitt að fá húsnæði eins og staðan er
núna, hvað þá ef það er ekki hægt að
leggja fram tryggingu,“ segir hún.
Dótið í geymslu
Ásbjörg verður 67 ára í haust. Hún er
öryrki og keypti sér íbúð árið 2007.
Í maí í fyrra var íbúðin seld undan
henni þar sem Ásbjörg var tæknilega
gjaldþrota og hafði ekki bolmagn til
að standa undir afborgunum. Hún
átti að flytja úr íbúðinni, sem hún
gerði, 31. janúar 2014. Dótið hennar
var sett í geymslu nema fatnaður og
sængin hennar og sængurföt.
„Ég hef alltaf staðið á eigin fótum
og ég kann því illa við það að vera
upp á aðra komin,“ segir hún og seg-
ist því eiga erfitt með að koma sér fyr-
ir hjá ættingjum og aðstandendum.
„Þau hafa nóg með sitt,“ segir hún.
Ásbjörg á uppkomin börn sem eru
erlendis og vegna aðstöðu hennar
hefur hún verið í stopulu sambandi
við þau undanfarið. Hún gistir stöku
sinnum hjá vinkonu sinni, sem er
mikill sjúklingur, og segist Ásbjörg
eiga erfitt með að vera hjá henni af
þeim sökum. Hún fær reglulega að
komast á snyrtingu hjá henni og setja
í þvottavél.
Skömmin verst
„Mér finnst skömmin eiginlega verst.
Maður skríður beint inn í skelina og
það er erfitt að rjúfa þá einangrun,“
segir Ásbjörg. Hún hefst við á róleg-
um stað í Breiðholtinu á næturnar, en
á daginn heldur hún í Elliðaárdalinn
þar sem hún kemur sér fyrir í rjóðri.
„Mér finnst gott að sitja þar og hlusta
á fuglasönginn. Svo geri ég krossgát-
ur og les blöðin og svona,“ segir hún.
Hún kemst á salerni á bensínstöð á
kvöldin fyrir háttinn og á morgnana.
Hún reynir svo að færa sig um set
frá næturstaðnum áður en morgun-
umferðin hefst um hverfið. Hún hef-
ur gaman af því að mála á steina en
hefur ekki aðstöðu til að geyma að-
föngin og þau eru því í geymslunni.
Hún segist sakna þess mjög og hef-
ur lítið við að vera á daginn. „Þetta er
búið að vera mjög erfiður tími. Í haust
verð ég 67 ára og þá lækka tekjurnar
mínar aftur. Ég veit bara ekki hvað ég
á að gera,“ segir hún. n
„Þetta eru óhugnanlegar
aðstæður“
Ásta Sigrún Magnúsdóttir
astasigrun@dv.is
„Mér finnst skömm-
in eiginlega verst.
Maður skríður beint inn í
skelina og það er erfitt að
rjúfa þá einangrun
Sefur í Yarisnum Ásbjörg sefur í aftursæti
bifreiðarinnar. Framsætið notar hún að hluta
til sem geymslu. Hún kemur sér fyrir á kvöldin
í Breiðholtinu en eyðir deginum í rjóðri við
Elliðaárdal. MYnD SigtrYggur Ari
Ásbjörg sefur
í bílnum sínum
Hugo Boss söluaðilar:
Reykjavík:
Gilbert úrsmiður Laugavegi 62 s: 551-4100
Gullúrið–úra og skartgripaverslunv Mjódd s: 587-4100
Úra- og skartgripaverslun Heide Glæsibæ s: 581-3665
Meba Kringlunni s: 553-1199
Meba - Rhodium Smáralind s: 555-7711
Hafnarfjörður
Úr & Gull Firði-Miðbæ Hafnarfjarðar s: 565-4666
Keflavík:
Georg V. Hannah, úrsmiður Hafnargötu 49 s: 421-5757
Selfoss:
Karl R. Guðmundsson, úrsmiður Austurvegi 11 s: 482-1433
Akureyri:
Halldór Ólafsson úrsmiður Glerártorgi s: 462-2509
Akranes:
Guðmundur B. Hannah, úrsmiður Suðurgötu 65 s: 431-1458
Egilsstaðir:
Klassík Selási 1 s:471-1886
Úra- o skartgripaversl n
Heide Glæsibæ - s: 581 36 5