Dagblaðið Vísir - DV - 07.11.2008, Blaðsíða 38

Dagblaðið Vísir - DV - 07.11.2008, Blaðsíða 38
Föstudagur 7. Nóvember 200838 Helgarblað Auk in ökurét t ind i - Mei rapróf Næsta námskeið hefst 12. nóvember Upplýsingar og innritun í síma 567 0300. Starfsemi skólans: B-réttindi alla virka daga kl. 18–22 Helgarnámskeið Dagnámskeið kl. 16–18 B-réttindi á pólsku, ensku og tælensku Bjóðum einnig upp á önnur námskeið: Vistakstur Bifhjólanámskeið Námskeið í samvinnu við Vegagerðina Ökuskólinn í Mjódd hefur verið starfandi síðan 1968. Hinir Bond- arnir Sean Connery skoska kyntröllið sean Connery lék James bond í fyrstu bond- myndinni, dr. No, árið 1962. Hann hefur í gegnum tíðina að flestra mati verið hinn eini sanni bond og sporgöngumenn hans hafa allir mátt þola samanburð við skoska töffarann. samanburð sem vonlaust var að standast þar til daniel Craig mætti til leiks með látum í Casino royale. síðan þá hafa alvöru bondarnir verið tveir. GeorGe Lazenby Þessi ólánsami Ástrali fékk það vanþakkláta verkefni að fylla skó Connerys þegar hann hafði fengið sig fullsaddan af bond. Lazenby stóð sig með ágætum en aðdáend- ur bonds sættu sig engan veginn við hann sem arftaka Connerys og hann varð frá að hverfa eftir eina mynd. roGer Moore röðin kom að roger moore ferskum úr sjónvarpsþáttunum um dýrðlinginn eftir að Connery gafst endanlega upp á bond. Nálgun moores var í raun út úr kú sé horft til þess sem áður hafði verið gert. Léttleikinn var í fyrirrúmi og trúðslætin í moore gerðu bond- myndirnar nánast að gamanmynd- um. TiMoThy DaLTon Þegar roger moore skilaði inn leyfi sínu til að drepa fyrir aldurs sakir tók timothy dalton, alvarlegur shakespeare-leikari, við keflinu. Hann skorti bæði töffið sem Connery hafði og var of flatur og litlaus til þess að geta fyllt skó grínistans moore. Hann fékk tvö tækifæri og svo var það búið. PierCe broSnan brosnan tók við af dalton og bond varð aftur töffari. goldeneye var ákveðið afturhvarf til Connerys. grínið var til staðar en harkan var aftur komin í kappann. Fyrstu tvær brosnan-myndirnar stóðu vel fyrir sínu en síðan fjaraði undan og það verður vart við leikarann sakast en eftir að daniel Craig rúllaði hlutverkinu upp í Casino royale efast nánast enginn um að tímabært hafi verið að skipta brosnan út. EKKERT KISS KISS BARA BANG BANG James Bond, nafntogaðasti og líf- seigasti njósnari hennar hátign- ar, var kominn í tilvistarkreppu með leikarann Pierce Brosnan í smókingnum upp úr 2002. Die Another Day stóð sína plikt og rúmlega það í miðasölunni en Bond var samt svolítið eins og risaeðla í breyttum heimi. Tví- buraturnarnir höfðu verið jafn- aðir við jörðu og einhvern veg- inn var ekki alveg málið að tæta um íslenska jökla á ósýnilegum bíl og drepa vonda kalla með bros á vör. Þar fyrir utan stóð hinum glaðbeitta Bond ógn af hörkutólum nýrra tíma, Jack Bauer og Jason Bourne, sem gerðu sig líklega til þess að ýta breska sjentilmanninum með leyfið til að drepa til hliðar. Framleiðendur Bond-mynd- anna breyttu í kjölfarið algerlega um stefnu og gerðu róttækar og um leið stórkostlegar breytingar á Bond sem skiliðu sér í bestu Bond-myndinni frá upphafi, Casino Royale, árið 2006. Spilin voru stokkuð upp á nýtt og Bond fór aftur á byrjunarreit í bók- staflegri merkingu en myndin byggðist vandlega á fyrstu skáld- sögu Ians Flemming um Herra Kiss Kiss Bang Bang. Craig, Daniel Craig Dramatískasta og heilladrýgsta ákvörðunin í þessu breytinga- ferli var svo tvímælalaust ráðn- ing Daniels Craig í hlutverk njósnarans. Leikarinn er eins ólíkur forverum sínum í útliti og hugsast getur og minnir frekar á skúrk, handbendi Blofelds og annarra drullusokka sem gömlu Bondarnir börðu á. Craig þurfti þó aðeins þessa einu mynd til þess að varpa stórum skugga á þá sem komu á undan honum og alvöru Bondarnir voru allt í einu orðnir tveir, Connery og Craig. Í meðförum Craigs er Bond eng- inn djóker. Hann er mannleg- ur, þjáist, gerir mistök, lætur til- finningarnar rugla dómgreind sína og á í harkalegri innri bar- áttu sem hefði aldrei rúmast í kollinum á Roger Moore. Auðvitað er það ekki heigl- um hent að toppa Casino Roy- ale þannig að framhaldið, Qu- antum of Solace, er gert undir gríðarlegri pressu á leikstjórann, handritshöfundana og ekki síst Craig sjálfan. Það er skemmst frá því að segja að Craig er sá eini sem stenst prófraunina fullkom- lega. Quantum veldur nokkrum vonbrigðum í samanburði við Casino þótt hún sé í sjálfu sér fyrsta flokks Bond-mynd. Kröf- urnar til Bonds eru bara óhjá- kvæmilega orðnar miklu meiri eftir þá tímamótasprengingu sem Casino Royale var. Bond kýlir sem fyrr fast, er skjótari en skugginn að skjóta á allt sem hreyfist, keyrir eins og bandít og drekkur rótsterka kokkteila í akkorði. Samt vantar eitthvað upp á og maður fær ekki sömu fullnæginguna og entist manni í hálfan mánuð eftir að hafa horft á Casino Royale. hertar kröfur Nóg er af hasarnum þannig að hér er fyrst og fremst við hand- ritshöfundana að sakast og í raun er það mesta furða að þeir hafi ekki getað haldið styrk Cas- ino Royale þar sem Quantum of Solace er þráðbeint framhald fyrri myndarinnar þannig að varla hafa liðið nema nokkrar klukkustundir í sögutímanum á milli þess sem Bond skýtur hinn dularfulla Herra White í fótinn í lok Casino þar til hann brunar um með hann í skottinu í geggj- uðum bílaeltingaleik í byrjun Quantum. Einhvern tíma hefði krafan um heilsteyptan og góð- an söguþráð í Bond-mynd þótt fjarstæðukennd þar sem mynd- irnar hafa í gegnum árin ver- ið óttalegt bull. En með Casino Royale er þessi krafa skýlaus ekki síst þar sem við blasir að lagt er upp með að segja sköpunarsögu Bonds og lýsa því hvernig hann verður smám saman sá kaldrifj- aði morðingi sem Ian Flemming skrifaði um. Í Quantum of Solace rekur hvert tryllingsatriðið annað þar sem Bond slæst, hleypur, flýgur, siglir hraðbátum, skýtur, spreng- ir og bókstaflega drepur alla sem verða á vegi hans og ekkert nema gott um það að segja. Djöful- gangurinn er að vísu slíkur að á köflum sundlar mann yfir hröð- um klippingum og töffarastæl- um með myndavélina sem rekja má til hins stórlega ofmetna myndabálks um Jason Bourne. Þegar Bond er annars vegar er ofkeyrsla af þessu tagi óþarfi og auðvitað á Bond ekkert að vera að elta Bourne. Slíkt er fáránlegt þar sem Daniel Craig er erki- töffari sem þarf ekki ýktar flug- eldasýningar til að halda áhuga áhorfenda þótt krakkabjáninn Matt Damon þurfi að treysta á slík meðul. Gellurnar á ís Þessi tilkomumiklu atriði svín- virka hvert um sig en það fer í taugarnar á manni að sögu- þráðurinn tengi þau ekki bet- ur saman í jafnsterka heild og boðið var upp á fyrir tveim- ur árum. Ég ætla samt ekki að halda þessu gegn Bond og hafa af honum fjórðu stjörnuna fyr- ir þessar sakir þar sem þessi grautur býður upp á allt það sem maður hefur í gegnum árin ætl- ast til af kappanum. Fyrir utan það þó að nú gengur svo mik- ið á að þessi gamli kvennaljómi má varla vera að því að sofa hjá. Einhverjir breskir gagnrýnend- ur hafa verið að væla yfir áhuga- leysi Bonds á gellunum sínum en þetta er bara hið besta mál. Kyssa minna, drepa meira er dagskipun sem virkar og ein- hvern veginn skilur maður vel að Bond hafi meiri áhuga á að koma illmennum til heljar en að sænga hjá föngulegum fljóðum. Maðurinn er nú einu sinni í ást- arsorg síðan í Casino Royale. Langflottastur Eins og áður segir er Craig sá eini sem heldur öllu sínu frá fyrri myndinni. Maðurinn er fá- ránlega flottur í tauinu og brjál- æðislega töff í alla staði og þeg- ar handritshöfundarnir gefa Craig ráðrúm til þess að túlka tætta sál sem kastast á milli væmni og tilfinningakulda skil- ar Craig angistinni með prýði. Hver annar gæti verið sannfær- andi þegar hann hendir líki vin- ar síns í ruslagám eftir að hafa haldið utan um hann í dauða- teygjunum? Handritshöfund- arnir sleppa því með áminn- ingu að þessu sinni og Craig tryggir þeim fjórðu stjörnuna ásamt nokkrum dásamlegum atriðum og vísunum til fortíð- arinnar þar sem hæst ber fárán- lega flott bergmál af Goldfinger sem kallar beinlínis fram gæsa- húð. James Bond er ennþá flott- asti útvörður hins frjálsa heims en næstu skref þarf að hugsa vandlega en ef næsta mynd gengur upp kemur ekki að sök þótt drápsvélin hafi aðeins hökt á þessum vegarspotta. Þórarinn Þórarinsson kvikmyndir QuANTum of SolAcE Leikstjóri: marc Forster aðalhlutverk: daniel Craig, Olga Kurylenko, mathieu amalric, Judi dench James bond bond daniels Craig heldur kúlinu alla leið og er alveg jafnbaneitraður töffari og í Casino royale fyrir tveimur árum.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.