Úr þjóðarbúskapnum - 01.03.1956, Qupperneq 37

SKÝRSLUR OG SPÁR
Stærö tuna og tööufengur
Eining
Stær?S túna i byrjun hvers árs Hekt.
Töðufengur .................. Tonn
í töflu II, er nefnist Heyfengur og fóðrun
1951—1960, er gerð tilraun til þess að tengja
saman og samræma ræktunaráætlanir og senni-
lega aukningu bústofnsins. Töðufengur er tek-
inn samkvæmt töflu I. Úthey er talið sam-
kvæmt búnaðarskýrslum, og áætlað svipað
magn næstu ár. Fyrningar ber ekki að taka of
bókstaflega. Þær eru metnar eftir árlegri um-
sögn Árbókar landbúnaðarins, taldar tæmast á
komandi vetri, en vaxa siðan stig af stigi.
Vegna fóðrunarútreikningsins er nauðsvnlegt
að gizka á fyrningar, þótt það geti ekki orðið
nákvæmt meðan skýrslum um þær er ekki
safnað. Heyfóðrun á eftirfarandi vetri er mis-
munur heybirgða að hausti og fyrninga næsta
vor. Fóðurbætir er tekinn eftir Árbók land-
búnaðarins og verðlagsgrundvelli landbúnaðar-
afurða. Fóðurbætisnotkun er áætluð mjög mikil
á komandi vetri, og talið að hún lækki ekki
til fulls strax aftur, vegna þess að fyrningar
eru taldar munu eyðast, en kapp lagt á að
fóðra kúastofninn vel og auka hann aftur. Fóð-
1942 1951 1954 1960
36 636 46 111 54 167 74 700
134 522 148 200 233 000 298 800
ureiningafjöldanum er skipt niður á tegundir
búfjárins. Hverri kú eru ætlaðar 1650 einingar
fyrst, en hækkar upp í 1730 einingar siðar (1
kýr = 2 vetrungar = 3 kálfar). Hverri sauð-
kind eru fyrst ætlaðar 100 einingar, sem hækk-
ar upp i 110 einingar. Hækkanir þessar eru
áætlaðar vegna þrengingar haganna sökum
peningsfjölgunar og útfærslu ræktarlandsins.
Þá má og gera ráð fyrir, að eitthvað af rækt-
uðu landi verði notað til beitar, sem leiðir til
sömu niðurstöðu. Einnig er gert ráð fyrir, að
aukinn heyfengur leiði að nokkru leyti af sér
bætta fóðrun. Minnstrar nákvæmni var gætt
við að áætla fóðrun hrossa o. þ. h., og má segja,
að skekkjur, sem kunna að vera í töflunni,
komi aðallega fram á þeim lið. Heildarniður-
stöður liðinna ára koma allvel heim við um-
sagnir Árbókar landbúnaðarins um árferði og
fóðrun.
Hér fara á eftir nokkrar helztu tölurnar úr
töflu II.
Fóðrun
Eining 1951 1954 1960
Hevfengur ár hvert, alls Tonn 227 000 291 000 353 800
Innfluttar fóðurvörur (korn) ... — 15 328 13 446 13 000
Innlendur fóðurbætir (fiskmjöl) . Fóðrun alls umreiknuð í • 3 848 4 986 6 500
fóðureiningar 1000 fe. 119 325 160 422 185 550
Athuga ber, að árið 1954 var sérstakt góð-
æri. Meðaltöðufengur það ár var 4.3 tonn af
hektara.1)
Eins og kemur fram i töflunni, er væntan-
legri aukningu heyfengs af ræktuðu landi varið
á ýmsan hátt. Að nokkru kemur sú aukning i
stað útheys, þar eð gert er ráð fyrir minni
öflun þess. Búast má við, að fyrningar aukist
nokkuð með hverju ári, fóðurbætisnotkun
1) Er sctnlngu þessarar greinar var lokið, bárust end-
anlegar niðurstöðutölur úr búnaðarskýrslum ársins 1954.
Samkvæmt þeim nam hcyfengur það ár: Taða 242 000
tonn og úthey 55 400 tonn. Alls 297 400 tonn. Ekki þykir
fært að raska setningu vegna þessara upplýsinga, enda
skakkar hér litlu.
minnki nokkuð hlutfallslega, fóðrun búpenings
batni, en langmestum hluta aukningarinnar
verði þó varið til bústofnsaukningar.
Búfjárstofninn
Aukning hinna einstöku búgreina kemur
fram i töflum III og IV. Fyrst er gert ráð fyrir
fjölgun kúa, þannig að mjólkurframleiðslan
haldist riflega í hendur við áætlaða fólksfjölg-
un (3000 manns á ári) með varlega áætlaðri
meðalnyt (2650 ltr. á ári). Hevaukning um-
fram það sé i fyrsta lagi notuð til að koma
sauðfénu upp i sumarhagahámark, sem er um-
deilt hvað sé, en er hér sett 800 000 vetrar-
35