Ægir - 01.04.2013, Page 25

25
Æ G I S V I Ð T A L I Ð
Lágmúla - Laugavegi - Garðatorgi - Smáralind - Smáratorgi - Borgarnesi - Grundarfirði - Stykkishólmi - Búðardal - Patreksfirði - Ísafirði - Bolungarvík - Blönduósi - Hvammstanga
Skagaströnd - Sauðárkróki - Húsavík - Kópaskeri - Raufarhöfn - Þórshöfn - Egilsstöðum - Seyðisfirði - Neskaupstað - Eskifirði - Reyðarfirði - Fáskrúðsfirði - Höfn - Laugarási - Selfossi - Grindavík - Keflavík
- Lifið heil
www.lyfja.is
ÍS
L
E
N
S
K
A
S
IA
.I
S
L
Y
F
5
85
51
0
2/
12
fær í flestan sjó
Þjónustum allar tegundir af skipskistum og
sjúkrakössum í farartæki af öllu tagi.
Mætum á staðinn ef þess er óskað.
Snögg og góð þjónusta.
Komdu við í næstu Lyfju og fáðu nánari upplýsingar
eða hafðu samband í síma 555 2306.
meira notaðar en stígvel á
árabátunum. Ég man að
pabbi var oft með svartleita
leðurhúfu sem ættuð var frá
Leirhöfn. Karlarnir héldu nið-
ur í miðfjöruna en þar voru
árbátarnir uppi í sandinum.
Strigi var strengdur yfir bát-
inn. Ef snjór hafði fallið um
nóttina var hann burstaður
vel af og striginn vafinn upp í
stranga og settur vel upp í
fjöruna. Síðan voru bjóðin
sótt á hjólbörum. Þau sett
varlega í bátinn, 3-4 bjóð.
Búkkarnir teknir frá. Hlunn-
arnir voru gerðir úr hrefnu-
beinum, fjögur eða fimm
stykki. Það var því létt verk
að renna árabátnum á flot.
Pabbi hélt í hnífilinn og tveir
sem voru með fóru um borð.
Árar voru settar út og róið í
myrkrinu fyrir bryggjusporð-
inn og stefnan tekin á Kald-
baksskerin, eða miðsandinn.
Ef andvari eða flapur var á
frá landi voru segl sett upp
sem létti á róðrinum. Ef svalt
var í veðri hélt róðurinn hita
á mönnum. Oft var farið vel
framan við skerin og byrjað
að leggja nokkurn veginn
Nöfina í Saltvíkurbæinn, með
stefnu á Múlöldina inn á
Sandi. Þegar grunnt er lagt,
var venjulega ekki legið yfir
lengur en um tvo tíma.
Áhöfnin svipaðist einnig eftir
sel eða hnísu. Sæist svartfugl
var reynt að skjóta hann.
Fuglinn var þó aldrei skotinn
ef komið var vel fram í maí.
Pabbi hafði þá venju að
skjóta hann ekki á varptíma.
Nú er komið að drættin-
um. Það fór eftir fallinu á
straumnum hvort byrjað var
til grunns eða á djúpenda.
Línuhjólið var vel fest á borð-
stokkinn. Þar voru sér holur
fyrir járnteina. Pabbi dró
venjulega línuna. Við hlið
hans var góður goggur en
sjaldan þarf að gogga nema
það sé stór þorskur. Hann
Jón Ármann Héðinsson, fyrrum sjómaður, útgerðarmaður og alþingismaður.