Ægir - 01.04.2013, Blaðsíða 39

39
S J Ó M E N N S K A N
Þeir sem ekki vita betur gætu
best trúað að varðskipið Ægir,
sem liggur við festar í Austur-
höfn í Reykjavík, sé tiltölulega
nýlegt skip. Viðhaldið er til
fyrirmyndar og fyrir skipulögð-
um flokki áhafnar fer Guð-
mundur St. Valdimarsson
bátsmaður. Ýmislegt hefur á
daga hans drifið hjá Gæslunni
og segir hann standa upp úr
gæslu- og björgunarstörf á
vegum Frontex við strendur
Senegal og í Miðjarðarhafinu.
Guðmundur hefur verið til
sjós í 31 ár, allt frá því hann
fyrst réði sig fimmtán ára
gamall sem vikapilt á varð-
skipið Ægi árið 1982. Lengst
af á varðskipum Landhelgis-
gæslunnar. Hann var þó ekki
nema einn túr á Ægi í upp-
hafi ferilsins og fór þá yfir á
Óðinn. Ekki leið á löngu að
hann var aftur búinn að ráða
sig á Ægi, þá sem viðvaning.
Leiðin lá þó aftur yfir á Óð-
inn þar sem hann ílentist í
níu ár sem háseti þar til hann
réði sig á flutningaskipið Jarl
sem var skráð í Noregi, en í
eigu Glámu hf., dótturfyrir-
tækis Ok hf. sem gerði út eitt
skip, Ísberg.
„Ég kunni sérstaklega vel
við mig á Jarli en fyrirtækið
var bara sett á hausinn. Þetta
var lítið fyrirtæki sem gerði út
þessi tvö skip, Ísberg og Jarl.
Einhverjir sáu ofsjónum yfir
förmunum sem við vorum að
flytja þannig að fyrirtækið var
bara keyrt í kaf,“ segir Guð-
mundur.
Sjómennskan í ættinni
Hann réði sig aftur til Gæsl-
unnar, þá á varðskipið Tý ár-
ið 1991. Sumarið eftir kallaði
farmennskan á hann á ný og
réði hann sig á Hofsjökul þar
sem hann starfaði um sumar-
ið en fór á varðskipið Tý aft-
ur um haustið. Árið 1997 leit-
aði hann aftur í heimahagana
og fór á varðskipið Ægi sem
bátsmaður og þar sem hann
hefur verið alla tíð síðan.
„Það kom aldrei neitt ann-
að til greina hjá mér en sjó-
mennska. Faðir minn var sjó-
maður, afi minn líka og fleirri
í ættinni.“
Afi Guðmundar, Guð-
mundur Guðmundsson, var
Ævintýraþrá og lífsstíll
Flóttafólk í öruggum höndum á leið um borð í varðskipið Ægi undan ströndum Afríku.