Són - 01.01.2007, Blaðsíða 16

RAGNAR INGI AÐALSTEINSSON16
Í bókinni On Vowel Alliteration in the Old Germaic Languages34, sem
nefnd er hér að framan, tók Classen undir hugmynd Kocks og taldi
að upphaflega hefðu sérhljóðarnir aðeins stuðlað innbyrðis en ekki
hver við annan, a aðeins stuðlað við a, e við e og svo framvegis.
Classen kemur að því, eins og kom einnig fram hjá Kock, að sá
kveðskapur sem við þekkjum er áreiðanlega ekki sá elsti sem til er.
Heliand er ekki eldra en frá 9. öld, Bjólfskviða getur ekki verið eldri
en frá um 700 og eddukvæðin tæpast eldri en frá 850. Um eldri
kveðskap vitum við ekki annað en það að hann hlýtur að hafa verið
til. Ein af meginröksemdum Classens er sú að hann telur að hátt hlut-
fall af braglínum í þessum fornu kvæðum, sem stuðlaðar eru með
sams konar sérhljóðum, bendi til náins skyldleika við kvæði sem hafi
verið ort undir reglu um sama sérhljóð í hverju braglínupari.35
Classen telur að í kvæðunum megi finna stuðlaðar línur sem augsýni-
lega séu eldri en kvæðin sem innihalda þau.36 Hann skoðar
sérhljóðastuðlunina og þessar tilteknu línur sérstaklega og rekur
hljóðin sem stuðla aftur til frumgermönsku. Með því fær hann þá
niðurstöðu að svo hátt hlutfall sérhljóðastuðlunarinnar hafi byggst á
því að stuðla saman sams konar sérhljóð að það geti ekki verið
tilviljun.37
Af öðrum stuðningsmönnum þessarar kenningar má nefna tvo;
Otto Jespersen38 sem í bók sinni, Lehrbuch der phonetik, ræðir um kenn-
inguna um raddglufulokunina og hefur efasemdir um réttmæti henn-
ar. Hann vísar svo til kenningar Kocks og telur hana mun ásættan-
legri.39 Aage Kabell40 styður einnig kenningu Kocks og telur hana
ásættanlega sem skýringu en tekur fram að hún verði þó ekki sönnuð.
34 Classen (1913).
35 Classen (1913:21 o.áfr., 31 o.áfr. o.v.).
36 Classen (1913:22).
37 Classen telur að 59,8% af braglínum í Bjólfskviðu séu stuðlaðar með sams konar
sérhljóðum (75,2% ef hann telur með línur sem hafa sams konar sérhljóð í tex-
tanum en hafa það ekki í frumgermönsku, alls skoðar hann 506 línur í
Bjólfskviðu, sjá bls. 63–64), 65% af Heliand (eða 74% ef talið er með það sem
breytist ef það er rakið til F.G., sjá hér á undan, alls skoðaðar 100 línur, sjá bls.
69–70) og tölurnar úr þeim eddukvæðum sem hann skoðaði verða: Völundarkviða
(alls 23 línur) 65,2% (eða 82,6%, bls. 73), Hyndluljóð (46 línur) 54% (eða 58,7%,
bls. 77), Þrymskviða (41 lína) 51% (eða 61%, bls. 80) og Hymiskviða (34 línur)
56% (eða 67,8%, bls. 83).
38 Jespersen (1913).
39 Jespersen (1913:78 nmgr.).
40 Kabell (1978:17).