Són - 01.01.2007, Page 44

Són - 01.01.2007, Page 44
KRISTJÁN EIRÍKSSON44 Og létti ekki þeirri kveðandi fyrr en lokið var „Historíu pínunnar og dauðans drottins vors Jesú Kristí.“25 Árið 1662 brann bærinn í Saurbæ og voru tildrög þess þau, segir þjóðsagan, að illhryssings karl, sá er nefndur var Ólafur skoski, kom að Saurbæ og bað Guðríði gistingar en Hallgrímur var þá á engjum með vinnufólki sínu. Ólafur bað Guðríði að gefa sér skæði en hún kvað þau ekki til vera. Snerist þá í karli og sagði hann að maklegt væri að þau brynnu þá upp ef til væru. Þykknaði þá og í Guðríði og mælti hún að slíkt væri tilvinnandi ef hann brynni með. Nóttina eftir brann bærinn og björguðust allir nema Ólafur skoski. Hann brann inni og var bruninn kenndur bölbænum Ólafs og Guðríðar. Svo voru vin- sældir Hallgríms þá orðnar miklar að hann gat með hjálp góðra manna reist bæ sinn aftur úr rústum það sama haust.26 Píslarsaga Hallgríms fullkomnast svo með líkþrá skáldsins undir lokin en á banasænginni orti hann einhverja sína hjartnæmustu sálma. Líklega hefur Hallgrímur þroskast hvað mest á Suðurnesjaárun- um. Þar missti hann sitt „eftirlæti og yndi“ en slekkur harm sinn með trausti á friðþæginguna „þar lífsvonin eina var samtvinnuð krossinum rauðum“, svo vitnað sé til Jóns Helgasonar. Og líklega hefur á þess- um árum rótfest með Hallgrími fyrirlitning á drambsemi og trúin á manngildið, óháð auði og metorðum. Í þeirri trú fólst ekki bein krafa um jöfnuð í þessu lífi en í henni fólst þó að á engan skyldi halla eða líta niður á vegna stöðu sinnar og efnahags. Fyrir dauðanum urðu loks allir jafnir því „reyr, stör sem rósir vænar reiknar hann jafn- fánýtt“. Og Hallgrímur verður umfram allt skáld dauðans og um leið skáld „lífsvonarinnar einu“ og þar með það skáld sem fylgt hefur flestum Íslendingum síðasta spölinn. HEIMILDIR Gestur Vestfirðingur = „Saga frá Hallgrími presti Péturssyni skáldi.“ 1855. Gestur Vestfirðingur. Fimmta ár. Kaupmannahöfn:37–94. Magnús Jónsson. 1947. Hallgrímur Pétursson. Æfi hans og starf. I. Reykja- vík. Matthías Jochumsson 1956. Ljóðmæli. Fyrra bindi. Reykjavík. 25 Þannig heyrði ég söguna í æsku en sagan og vísan eru til á prenti í misjöfnum gerðum. 26 Gestur Vestfirðingur (1855:78).
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144

x

Són

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Són
https://timarit.is/publication/1139

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.