Són - 01.01.2007, Side 52

JÓN B. GUÐLAUGSSON52
á Svalbarðsströnd. Kristjana dó 1927 og varð þeim ekki barna
auðið, en tóku til fósturs Laufeyju, dóttur Sölva Sigfússonar í
Snjóholti, þegar hún var barn að aldri og gengu henni í foreldra
stað. Stundaði Laufey fósturföður sinn af hinni mestu alúð í
banalegunni.
Árið 1899 fluttist Karl til Seyðisfjarðar. Næstu árin var hann
við verslunarstörf. En 1904 var hann ráðinn spítalahaldari og
ljet af þeirri stöðu eftir 25 ára starf árið 1929. Jafnhliða spítala-
haldarastarfinu hafði hann á hendi umboðsstörf fyrir klæða-
verksmiðjur og var lengst af auk þess gjaldkeri bæjarins. Síðustu
árin fjekst hann við verslunarstörf.3
Sá merki fræðaþulur Sigurður Magnússon frá Þórarinsstöðum, er
fæddur var 1909, sagði svo frá:
Karl var maður ákaflega huggulegur; myndarmaður og mjög
virðulegur. Náttúrulega var hann orðinn vel fullorðinn þegar ég
kynntist honum – sem var sáralítið. Hann naut fullrar virðingar,
þessi maður. Hann var þrekvaxinn, geysilega mikill um herðar
og gekk oftast með höfuðfat, sem var tíska í þá daga.4
Og í bók sinni, Stóð ég úti í tunglsljósi, segir Guðmundur G. Hagalín á
þessa leið:
Þegar (á sjúkrahúsið) kom tók á móti mér virðulegur og bros-
hýr maður, hvítur á hár og með ljóst, gráýrt yfirskegg. Hann
var maður í hærra lagi í sínum aldursflokki, þrekinn og þykkur
og nokkuð holdugur. Breiðleitur var hann, ennið hátt og brúnir
bogadregnar. Augun brostu engu síður en munnurinn. Hann
heilsaði mér vingjarnlega og næstum því svolítið glettinn ...5
Karl lést á Seyðisfirði 31. mars 1932.
Kalla mátti Karl talandi skáld. Um það hef ég vitnisburð afa míns,
Jóns G. Jónassonar málara á Seyðisfrði, en hann var einhverju sinni
að mála gömlu trébrúna á Fjarðará er reist var um aldamótin 1901 í
stað brúar sem Otto Wathne gaf. Var Jón við vinnu sína á brúnni
3 Austfirðingur, 2. apríl 1932.
4 Úr Viðtali Jóns B. Guðlaugssonar við Sigurð Magnússon frá Þórarinsstöðum.
5 Guðmundur G. Hagalín (1973:188–189).