Són - 01.01.2007, Page 64

JÓN B. GUÐLAUGSSON64
Minni G. J. Hlíðdals
18. okt. 1913
Vaki, vaki virða hver,
vífin eins – þá dagsett er.
Nú er bjart í hreysi og höll,
húmsæl gatan lýst er öll.
„Hver gat það“
– innt er að –
„uppljómað svo dimman stað
þar sem hnjúkar hylja ós?“
„Hlíðdal sagði: Verði ljós!“
Þá varð ljós í þessum bæ.
Það á að lifa sí og æ
eins og sólar gullinn glans
– Guði vígð var skipun hans.
Hver ein sál
hreyfi mál:
Hlíðdals allir drekki skál!
Hríni á hverjum Íslands ós
orðin Hlíðdals: „Verði ljós!“
Og ljósin eru Karli hugleikin áfram þótt langt sé liðið frá ljósa-
hátíðinni miklu. Þann 15. september 1928 yrkir hann þessa kvöldvísu:
Ekki á mörgum sést hér sorg
seint þegar fölnar rósin;
nú er hann Valdi í Bræðraborg
búinn að slökkva ljósin.
HEIMILDIR
Austfirðingur, 2. apríl 1932.
Austri, 20. maí 1911.
Guðmundur G. Hagalín. 1976. Ekki fæddur í gær – séð, heyrt, lesið og lifað.
Reykjavík.
Guðmundur G. Hagalín. 1973. Stóð ég úti í tunglsljósi. Reykjavík.
Minningabrot Sigurðar Arngímssonar ritstjóra á Seyðisfirði í vörslum Arngríms
Sigurðssonar.
Morgunblaðið, 21. nóvember 1913.
Viðtal Jóns B. Guðlaugssonar við Sigurð Magnússon frá Þórarinsstöðum.