Són - 01.01.2014, Side 99

„Þrotið er nú efnið og Þulan Búin er“ 97
Hann er orðinn þreyttur og hjálp þarf að fá,
efnin eru lítil og óskabörnin smá.
(Bls. 60)
Endurtekningarnar í upphafi braglína, sem einkenna háttinn og eru
greini legar í þessari litlu þulu, eru ekki áberandi í hinum þul unum sem
nefndar voru hér að framan. Sumar brag línurnar í þessum þulum hefjast
á þrí lið en flestar byrja þær á tveimur tví liðum eða einum fjór lið. Það
skipt ast því á fjórliðir, þríliðir og tvíliðir en allar braglínurnar enda á
stýfð um lið. Rímið í þeim öllum er runu rím og hver lína er sér um
stuðla. Oftast eru tveir stuðlar í hverri brag línu en fyrir kemur að þrír
ljóð stafir séu í línu.
Eins og fram er komið telst Gilsbakka Þula strangt til tekið ekki
til þulna síðari alda þrátt fyrir titilinn og því umdeilan legt hvort áður-
nefndar þulur Erlu skuli yfirleitt teljast til þulna. En þegar haft er í
huga að ímynd þulna í hugmynda heimi síðustu aldar gerir ráð fyrir mun
víðari skil greiningu á þulum en ströngustu fræði menn nútímans gera
verður það að teljast réttlætan legt. Það er heldur engum vafa undir-
orpið að Guð finna leit á mörg barnaljóð sín sem þulur þótt tiltölu lega
fá þeirra hafi þulu nafnið í titli. Í því sambandi má minna á að kaflinn
með barna ljóðunum í Fífu logum heitir Þulur og Barnaljóð og þannig er
einnig undir titill Æfintýra dagsins. Þar sem barnaljóðin eru til um ræðu
í dag bókum Guðfinnu og í bréfum þeirra Þorsteins sonar hennar hvors
til annars, ekki síst í tengslum við útgáfu þessara tveggja bóka, kalla þau
ljóðin iðulega einu nafni „þulurnar“:
Eins er í fullum gangi hugsun fyrir útgáfu á þulunum. Útgáfu fyrir-
tækið leggur fram tíu þúsundir til mynd skreytingar og hafa þau Steini
og Halldóra B. Björnsson farið á fund Barböru Árnason, sem hefur
lofað að myndskreyta þær. Það verður því ekki ódurturinn á þeirri
bók. Menn gefa þó líklega gaum að myndunum, þó að lítið virtist vera
tekið eftir þulunum, þegar þær birtust í Fífulogum“.
(Lbs. Guðfinna Þorsteinsdóttir. Dagbók 8, 28. febrúar 1958)
Sömu heimildir vitna líka um að Guðfinna ræðir iðulega um ein stök
barna ljóð sín sem þulur þótt ekki beri þau þulunafn, til dæmis Hænsna-
rækt, Breytið vel við fuglana, Harðfiskverkun, Fanginn og Gunna
rekur Stjörnu. Þulan Hænsna rækt var í miklu uppá haldi hjá mörgum
barna börnum Guðfinnu og var hún ævinlega kölluð Hænsna Þulan, eins
og þessi skemmtilega frásögn Guðfinnu í bréfi til Þorsteins ber með sér: