Glóðafeykir - 01.11.1973, Qupperneq 30

30
GLÓÐAFEYKIR
Samvinnuspjall
i.
Á síðasta aðalfundi K. S. reis úr sæti ungur nraður og átaldi hversu
lítið væri að því gert, að fræða hina yngri kynslóð um samvinnunrál.
Ungir menn ættu ekki margra kosta völ unr samvinnufræðslu, jafn-
vel þótt nokkurn áhuga hefðu á þeinr málum. Þá nrætti nærri fara
um þekkingu hinna, er létu sig þessi nrál litlu skipta. Áhugi á góð-
unr nrálefnum væri sjaldan sjálfvakinn. Það þyrfti að tendra hann
og glæða með lifandi fræðslu og leiðbeiningum.
Þessi umkvörtun hins unga manns var á fyllstu rökum reist og
raunar ánægjulegt, að hún skyldi konra franr. Forráðamenn sanr-
vinnufélaganna hafa þarna sýnt æði mikið andvaraleysi. Á það jafnt
við um Sambandið og kaupfélögin — flest, ef ekki öll. Sízt mæli ég
sjálfan nrig undan sök, þótt lengi hafi átt sæti í stjórn kaupfélags.
Samvinnuskólinn í Bifröst, sú ágæta stofnun, þar sem stórum færri
komast að en vilja, veitir eigi almenningi samvinnufræðslu, enda að
sjálfsögðu ekki til þess hægt að ætlast.
II.
Samband ísl. samvinnufélaga gefur út tímaritið Samvinnuna. Rit-
ið er að sumu leyti vandað. Þar eru kvaddir á málþing ýmsir góðir
menn í höfuðstaðnum til þess að fjalla um margvísleg málefni, er
hátt ber hverju sinni. En þar er líka margt greina, senr fara gersam-
lega fyrir ofan garð og neðan hjá þorra lesenda. Og þar er allt of
mikið af argasta leirburði, sem sunrir halda víst að sé góður skáld-
skapur. Ég mundi hiklaust treysta mér til þess, áttræður maður og
aflóga, að fylla svo sem eitt Samvinnuhefti á einum eða tveinr dögum
álíka ,,skáldskap“ — og þó skárri. Ritstjóri Samvinnunnar er ágæt-
lega nrenntaður nraður. Hann skrifar oft skýrar og skorinorðar rit-
stjórnargreinar, sumar næsta þarfar. En honttm eru mislagðar hend-
ur um smekkvísi.
Með en?u móti verður sa°t að Samvinnan sé barátturit né heldur
O O