Glóðafeykir - 01.11.1973, Page 31
GLOÐAFEYKIR
31
fræðslurit um samvinnumál, á borð við það sem áður var Tímarit
kaupfélaganna og raunar líka hin eldri Samvinna. Það mundi og
eigi heldur henta að svo stórt rit, sem Samvinnan er, sinnti þeim
málum einum; slíkt mundu fáir nenna að lesa í þeirri hraðskák, sem
flestir tefla við tímann nú á dögum. Hitt er jafn fjarri réttu lagi, að
í tímariti, sem Samband íslenzkra sam\ innufélaga gef-ur út, sé naum-
ast minnzt að nokkru gagni á samvinnumál.*
Sambandið stendur að öðru riti, ásamt með Starfsmannafélagi
S.Í.S. og Félagi kaupfélagsstjóra. Þetta er lítið mánaðarrit, Hlynur,
„blað um smavinnumál", 16 blaðsíður hvert hefti. í ritinu birtast
greinar um samvinnumál og samvinnufélög í öðrum löndum og
heimsálfum, austur í Rússíá oa,- vestur í Panama oa víðar osr víðar.
Þar er og lítið eitt greint frá íslenzku samvinnustarfi í máli og
myndum. Hlynur er, að ég ætla, eigi í margra manna höndum, enda
gersneyddur því að veita almenningi hagnýta fræðslu um samvinnu-
mál; mun og einkum ætlaður, að ég hygg, starfsfólki S.Í.S. og kaup-
félaganna.
Samvinnutryggingar gefa út Gjallarhornið, „málgagn fyrir sam-
\ innutryggingamenn". Þetta blaðkríli er góðra gjalda vert, svo langt
sem það nær. Þar er fjallað um tryggingamál og tryggingamenn,
enda þeim einum ætlað, og kemur því eðlilega eigi að notum sem
almennt samvinnublað.
Nokkur kaupfélög gefa árlega út blöð eða rit, misjafnlega stór;
stærst munu vera, ef ég veit rétt, Kaupfélagsritið (Kaupfél. Borgf.)
og Glóðafeykir (Kaupfél. Skagf.). Ég þekki hvorki né sé þessi rit,
önnur en þau, sem nafngreind voru. En gera má ráð fyrir að þar sé
greint frá aðalfundum svo og sagðar fréttir, meiri eða minni, af sam-
vinnustarfinu á félagssvæðinu. Þetta er gott og nauðsynlegt. Hins
vegar hygg ég að þar sé eigi fyrir að fara, svo nokkru nemi, fræðandi
greinum um samvinnumál, skrifuðum beinlínis í þeim tilgangi að
fræða unga og eldri um menningarlega og þjóðhagslega þýðingu
samvinnustefnunnar, um yfirburði samvinnurekstrar umfram önn-
ur rekstrarform, um lýðræðislega uppbyggingu samvinnufélaganna,
um starfsemi þeirra og innri málefni. Eigi orkar það tvímælis, að
þarna er verkefni, sem nauðsyn ber til að unnið sé að meira og betur,
en gert hefur verið nú um hríð. Hitt dreg ég í efa, að þorri sam-
vinnumanna geri sér ljósa grein fyrir þessum sannindum.
Þess er skylt að geta, að í 3. h. Samvinnunnar þ. á., birtíst góð og tímabær grein
eftir Askel Einarsson undir heitinu: Samvinnuhreyfingin og byggðaþróunin.