Glóðafeykir - 01.11.1973, Síða 50

50
GLÓÐAFEYKIR
Þetta sögðu þeir -
Dr. Kristján Eldjárn, forseti íslands:
„Starfandi og skapandi er maðurinn fegurstur og um leið ham-
ingjusamastur."
Hermann Jónasson, fyrrverandi forsœtisráðherra:
,,Hið dásamlega við lífið er það, að hagur og gæfa einstaklinganna
og þjóðfélagsins fara saman. Þróttmikill og ábyrgur einstaklingur,
sem heyr lífsbaráttuna með elju og karlmennsku, er hollur þegn í
sínu þjóðfélagi. Og hann er jafnframt hollur sjálfum sér, því að gæf-
una er hvergi að finna nema í vinnu og baráttu. Sá, sem hefur allt
til alls og þarf ekkert fyrir því að hafa, verður aldrei hamingjusamur.
Lífshamingjan er í því fólgin, að erfiða og sigrast á erfiðleikunum
og jafnvel bíða annað slagið ósigur, — því meiri og hreinni verður
gleðin yfir sigrinum; sólskinsdagar eru okkur gleðistundir, vegna
að við höfum dimman vetur. . . .“
„Af þessum ástæðum er okkur það mikil nauðsyn að forða þjóð-
félaginu frá þeirri glötun, að fleiri og fleiri þegnar leiti gæfunnar í
athafnaleysi, ábyrgðarleysi og þægindum. Skemmtanir og þægindi
eru vissulega nauðsyn og blessun, en aðeins sem endurgjald og h\ íld
fyrir erfiði og athafnir. Við verðum að miða uppeldi okkar við það,
að sem flestir nemi þau lífssannindi, að það er, þegar allt er grand-
skoðað, engin sannari gleði til en vinnugleðin: Að leggja frá sér
vinnu að kveldi hæfilega þreyttur og horfa yfir vel unnið dagsverk,
hvort sem vinnudagurinn hefur verið 10 stundir eða lieil manns-
ævi.“
Magnús Kjartansson, ráðherra:
. . Þegar við ræðum um velferð, skulum við ævinlega minnast
þess, að vinnan er sjálfur kjarni mannlegs lífs, og eigi fólk að njóta
lífshamingju, verður það að njóta vinnu sinnar. Það er rangsnúin
túlkun á mannlegu lífi, að vinnan sé áreynsla og böl, sem eigi að
tryggja mönnum fjármuni til þess að njóta lífshamingju sem auka-
getu utan vinnustaðar og eftir vinnutíma. Raunveruleg lífshamingja