Glóðafeykir - 01.11.1973, Blaðsíða 73

GLÓÐAFEYKIR
73
öllum þeim, sem bágt áttu; reyndi að bæta þar úr, svo sem máttur
framast leyfði. Sjálf var hún og þau hjón fátæk löngum á veraldar-
vísu, en létu ekki á sér festa. Lára var góð kona, enda naut hún
óskoraðra vinsælda sveitunga sinna og annarra, þeirra er til þekktu.
Guðmundur Þórarinsson, verkamaður á Sauðárkróki, lézt 30. des.
1965. — Hann var fæddur í Grundargerði í Blönduhlíð 30. janúar
1886, sonur Þórarins Erlendssonar og Helgu Sigurðardóttur, er þar
bjuggu það eina ár. Á næsta ári fluttust þau
að Geitagerði í Staðarhreppi. Þar andaðist
Þórarinn haustið 1887, er Guðmundur var
á öðru ári. Fór móðir hans þá í vist og mun
í fyrstu hafa haft drenginn með sér. En
hann fór ungur að vinna fyrir sér og var
víða í vistum, m. a. í Vík. Þar kynntist hann
konuefni sínu, Guðrúnu Þorleifsdóttur
vinnumanns á Litlu-Hámundarstöðum á
Arskógsströnd, síðar smiðs á Hjalteyri, og
Kristínar Jónsdóttur frá Hofsósi, er þá var
vinnukona á næsta bæ. Giftust þau árið
1910. Voru í vinnumennsku o»' hús-
O
mennsku. Bjuggu í Hátúni á Langholti 1918—1919, í Hólakoti á
Reykjaströnd 1925—1926, fluttu þá til Sauðárkróks og áttu þar
heimili upp þaðan. Þau eignuðust ekki börn.
Á Sauðárkróki stundaði Guðmundur hvers konar verkamanna-
vinnu. Eigi var hann áhlaupamaður talinn, en iðinn og notinvirkur.
Kindur átti hann löngum nokkrar sér til gagns og ánægju og hafði
af þeim góðar nytjar.
Guðmundur Þórarinsson var mikill maður vexti, burðamaður,
en beitti sjaldan afli. Stórskorinn var hann nokkuð ásýndum en eigi
ófríður, rjóður í andliti, feitlaginn og fullur að vöngum. Hann var
hæglátur maður, óáleitinn, stilltur og prúður í allri umgengni,
grandvar maður um alla hluti, hógvær og hélt sér lítt fram.
Guðmundur Þórarinsson
Hjörleifur Andrésson, verkamaður á Sauðárkróki, lézt 31. des.
1965. — Fæddur var hann að Gilsbakka í Austurdal 12. júlí 1885,
sonur Andrésar bónda þar og síðast á Oldubakka á Skaga Péturs-
sonar, bónda á Þangskála á Skaga, Jónssonar prests í Vesturhóps-