Málfregnir - 01.07.1990, Page 17
Skúli Jón Sigurðarson og Björn Björns-
son, deildarstjórar þar, setið fundina
reglulega. Auk þeirra hefur Þorsteinn
Porsteinsson flugvélaverkfræðingur starf-
að með nefndinni lengst af í vetur þar til
nýlega er Páll Valdimarsson vélaverk-
fræðingur bættist í hópinn í hans stað. Á
meðan hafa nokkrir nefndarmanna haft
hvíld frá fundarsetum. Áhuga á verkinu
hefur því ekki skort, og er það órækur
vottur þess að menn finna hversu brýn
þörf er fyrir það sem verið er að gera.
Á þessu stigi er áætlað að safnið verði
um 3500 hugtök, og má gera sér í hugar-
lund að alls verði heiti og samheiti kring-
um 4000. Lauslega reiknað hafa rúm
3000 þessara hugtaka fengið íslensk
heiti, gömul eða ný, en eftir er að semja
skilgreiningar við rúman þriðjung
þeirra.
Áður en aðstoðarmaður ritstjóra varð
að láta af störfum vegna sparnaðar í
rekstri Flugmálastjórnar var gert ráð
fyrir að verkinu mætti ljúka á einu ári frá
1. mars að telja. Nú er augljóst að svo
getur ekki orðið. Jafnframt ríkir nokkur
óvissa um framhald verksins. Pegar
þetta er skrifað er óvíst að hægt verði að
framlengja ráðningu ritstjóra uns verk-
inu er lokið, enda þótt flugmálastjóri
sjálfur hafi lýst eindregnum vilja sínum
til þess og bjartsýni í því efni. Flug-
málastjórn er gert að skera niður rekstr-
arkostnað um tugi milljóna króna, og
hætt er við að sumir sem ráða skurðar-
hnífnum telji verkefni þetta ekki til
brýnustu nauðsynja þótt hér sé aðeins
um að ræða brot af heildarrekstrarkostn-
aði stofnunarinnar. Á hinn bóginn er
það sóun, bæði fjármuna og mikillar
vinnu, að hætta verki sem er jafn-langt á
veg komið, og er þá ótalið það gjald sem
við íslendingar þurfum allir að greiða ef
verkið er lagt í salt um óákveðinn tíma.
Síðast var ráðist í sambærilegt verk-
efni hjá hinu opinbera fyrir rúmlega
þrjátíu árum, og afleiðingarnar af van-
rækslu tungunnar á þessu sviði í heilan
mannsaldur blasa við. Fólk, sem starfar
við flug, talar innbyrðis mál sem flestir
venjulegir íslendingar skilja ekki nema
brot af, en auk þess er orðið æ algengara
að nota einfaldlega ensku (stundum með
lítils háttar íslensku ívafi) í samskiptum
Islendinga í þessari starfsgrein. Ef þessu
fólki á að vera unnt að tjá sig í störfum
sínum á íslensku, jafnt í töluðu sem rit-
uðu máli, jafnt innbyrðis sem út á við, er
fyrsta skilyrðið að til sé traust íslenskt
íðorðasafn um flugmál. Góðu heilli hafa
íslensk stjórnvöld sýnt vilja sinn til að
bæta hér úr, og því verður ekki trúað
fyrr en á reynir að þau gefist upp við
hálfnað verk.
17