Skírnir - 01.01.1941, Page 231
Skírnir
Ritfregnir
229
og rammur safi mér rann í æð,
frá rótarkvisti um holt og mó.
Og hvar er fegra erindi um skýin en þetta niðurlagserindi kvæðis-
ins „Ský“:
Þið kallið mig heitast, kvöld og morgunský,
er kveðið í sárum fegurst himnanna ljóð
og birtið í austri dagroðans dýru heit
og drauma nætur ritið á vesturslóð.
Þið vefjið æðstu litfegurð Ijóssins strönd
og lyftið gullnum væng yfir húmsins flóð.
í hinu djúpúðga kvæði „Þagnargull“ streyma myndirnar hver
af annarri, glæsilegar og óvæntar, t. d.:
Eg leit hið hljóða himingull
um hamingjunnar arm,
þess fagurskyggðu sylgju sá
við sorgarinnar barm
og festa’ í svefnlauf sumargrænt
í sveig um draumsins hvarm.
Þessi ljóð eru raunar öll „þagnargull", orðin til í helgri þögn
og einlægni, fjarri skarkala heimsins. Þess vegna munu þau lengi
ljóma í bókmenntum vorum. G. F.
Tómas GuSmundsson: Stjörnur vorsins. Ljóð. Reykjavík 1940.
Útgefandi: Ragnar Jónsson. Víkingsprent h.f. 94 bls.
Fyrsta ljóðabók Tómasar Guðmundssonar, „Við sundin blá“,
kom út 1925. Ljóðin voru þýð, dreymin og einlæg. Yfir einu
þeirra, „í dauðans höll“, fögru kvæði, var helgiblær trúarreynslu,
er sýndi dýpt hugans. Horf skáldsins til lifsins kemur fram í þessu
sonnettu-erindi:
Omaðu, sál mín, líkt og lind í haga!
I lygnum þínum speglist himininn
með ’ skýjadýrð og litaljóma sinn!
Lofgjörð um vorið sé þin æfisaga!
Um þessi kvæði varð enginn styr.
„Fagra veröld. Ljóð“ kom út 1933. Þeirn Ijóðum var tekið
tveim höndum. 2. útg. kom sama ár, 3. útg. næsta ár, og árið
1939 komu 21 kvæðanna út í fallegri útgáfu í París í franskri þýð-
ingu með lofsamlegri grein um skáldið eftir Pierre Naert. — Allir
fundu, að þarna var komið skáld með nýjum, persónulegum hreim
og hrynjandi: