Sagnir - 01.06.1999, Síða 77

76 Sagnir 1999
Sagnfræðinemar eru sannkallað kraftaverkafólk; í tæpa tvo
áratugi hafa þeir haldið úti vönduðu tímariti fyrir almenning
um söguleg efni. Mér er til efs að nokkrir sagnfræðinemar
nokkurs staðar í heiminum haldi úti tímariti af slíkum mynd-
arskap. Ég minnist þess að hafa sýnt dönskum sagnfræðinem-
um Sagnir á sínum tíma og undruðust þeir stórum það krafta-
verkalið sem stæði að slíkri útgáfu. Tilvist blaðsins ein og sér
eftir svo langan tíma staðfestir að það hefur notið hylli les-
enda, nógu margra til þess að reksturinn hefur gengið, auk
þess sem velvildarmenn hafa stutt útgáfuna með auglýsingum.
Umsögn um
19. árgang Sagna
Sumarliði R. Ísleifsson
Mest af vinnunni við blaðið er örugglega í sjálfboðavinnu,
engu að síður er kostnaður við svona útgáfu mikill og því vel
að verki staðið að halda sjó.
Sagnir hafa verið gefnar út í sama broti frá 1984 og um-
brotið hefur í aðalatriðum verið óbreytt allan þann tíma, eða
þar til á síðastliðnu ári, og því tími til kominn að breyta til.
Víkjum nú fyrst að útliti 19. árgangs Sagna. Sú breyting hef-
ur verið gerð frá fyrri árgöngum að nú eru aðeins tveir dálkar
í stað þriggja. Jafnframt er leturflötur stækkaður verulega og
myndir gjarnan felldar inn í leturflötinn. Meira að segja eru
auglýsingar inni í blaðinu. Myndir eru fjölmargar. Sumar
myndanna eru raunar samsettar af ritstjórn úr ýmsum áttum og
svo einkennilega vill til að þeirra er ekki getið í myndaskrá.
Í umsögn sinni um 18. árgang Sagna hvetur Pétur Már
Ólafsson til meiri dirfsku í útliti og framsetningu og setur
fram þá afbragðshugmynd að fá nemendur í grafískri hönnun
til liðs. Ekki veit ég hvort farið var að þessum ráðum. Mér er
nær að halda ekki; mér sýnist að djarfir sagnfræðinemar hafi
ákveðið að treysta á mátt sinn og megin eins og Íslendinga er
siður. Ég vona að ritnefnd 20. árgangsins kjósi að fara ekki
þessa leið heldur fái þjálfuð og fersk augu í lið með sér.
Útlit
Útlit 19. árgangs Sagna heillar mig með öðrum orðum ekki. Í
fyrsta lagi nær engri átt að troða svona miklu efni á síðurnar.
Síðurnar verða því fremur óaðlaðandi og lítur einna helst út
fyrir að gerð hafi verið mistök þegar blaðið var skorið. Kápu-
mynd er ágæt og vel til fallið að tiltaka efni blaðins á forsíð-
unni. En full stórkostleg er kápan fyrir minn smekk, margar
leturgerðir og myndin hefði etv. farið betur á mildari bak-
grunni. Þá vantar kannski ögn upp á að fyrirsagnir séu nægi-
lega grípandi, ef til vill hefði verið heppilegra að velja úr
helstu áhugavaka í blaðinu og gera þeim betri skil. - Á pakk-
aðri titilsíðu þurfti ég að rýna í söguspilið til að átta mig á því;
svona kvarði er sniðugur en hann þarf að vera skýr.
Heldur er ég ósáttur við myndanotkun og myndvinnslu.
Myndgæði verða skiljanlega ekki sem best þegar myndir eru
endurbirtar úr bókum eða blöðum eins og of mörg dæmi eru