Skagfirðingabók - 01.01.2001, Qupperneq 87

DANSKI ÚRSMIÐURINN SEM VARÐ SKAGFIRÐINGUR
Að lokinni jarðarför var erfisdrykkja í Bifröst. Þar var margt
um manninn, er líka höfðu verið við útförina. Þar voru haldnar
ræður m.a. af Jóni alþingi«manni Sigurðssyni á Reynistað og
Guðjóni Sigurðssyni bakarameistara og fyrrverandi forseta bæj-
arstjórnar Sauðárkróks, er m.a. buðu hina brottfluttu Skagfirð-
inga velkomna heim aftur. Þeir fóru og mörgum fögrum orð-
um um Michelsen fjölskylduna og þá ræktarsemi er hún hafði
ávallt sýnt Skagafirði. Foreldrar mínir voru sannir Skagfirðing-
ar þrátt fyrir að þau hafi flust burt, en á Sauðárkróki höfðu þau
dvalið í 37 og 38 ár. Þau höfðu skilað miklu dagsverki. Alið
upp stóran barnahóp. Þau eignuðust sjálf 12 börn, barnabörnin
urðu 33 og aðrir afkomendur 115. Alls eru afkomendurnir
orðnir 161.
En hvernig var pabbi sem faðir og uppalandi? Það er e.t.v.
erfitt fyrir mig að dæma hlutlaust um það. Hann sá vel fyrir
sínu stóra heimili svo að um skort var ekki að ræða í mat og
klæðnaði. Húsnæðið var gott á þeirra tíma mælikvarða. Hann
vildi hafa reglu á hlutunum, og áttum við að koma í mat og í
háttinn á ákveðnum tíma og í skólann. Við eldri systkinin vor-
um alin upp við strangan aga, en með árunum var hann farinn
að mildast. I það minnsta segir Georg að Aage hafi verið alinn
upp á sultutaui!
Er mamma varð vör við að pabbi væri að taka í okkur, gekk
hún óðara á milli og sleppti þá pabbi strax tökum sínum.
Hann virti mömmu mjög mikils, og urðu aldrei nein átök
þeirra á milli. Eg tel að hjónaband þeirra hafi verið mjög gott.
Við börnin teljum okkur hafa átt mjög gott heimili. Foreldrar
okkar voru mjög heimakærir og fóru lítið, helst á leiksýningar.
Mamma las allmikið af bókum er hún fékk úr sýslubókasafninu
og þar fengum við börnin líka lánaðar bækur. Við höfðum ekki
peningaráð til bókakaupa. Pabbi las mjög sjaldan bækur. Aftur
á móti var hann áskrifandi að danska vikublaðinu Familie
Journalen og dagblaðinu National Tidende, svo að hann fylgd-
85