Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1990, Side 193

SIGURÐUR KRISTINSSON
Ferð til Bakkafjarðar í desember 1886
Benedikt Sveinsson dvaldi á Brekku í Mjóafiröi allt árið 1886 ýmist
við sjóróðra eða landvinnu hjá Vilhjálmi Hjálmarssyni, er þar bjó frá
1880 til 1927 og reisti það íbúðarhús, sem búið er í enn, - bjálkahús
að stofni til. Vilhjálmur rak bæði útgerð og landbúskap í hefðbundnum
stíl, svo að bú hans þurfti margs við. En Benedikt lét það ekki alltaf
á sig fá og réð sig nú eins og bæði áður og síðar með þeim skilmálum
að hann gæti ráðið ferðum sínum sjálfur á þeim árstíma sem minnst
var að gera við búskap og barning á sjó. Pörf á tilbreytingu hefur verið
afskaplega rík hjá honum og hann lét það eftir sér að hrinda af sér
skammdegisdrunganum með því að koma sér til annarra byggðarlaga
og hitta nýtt fólk. Þann 9. desember um veturinn leggur hann af stað
fótgangandi eins og ævinlega. Nú lá leiðin þvert á allar hans slóðir fyrr
og síðar og var þetta í eina sinn sem hann hélt svo rækilega í norðurátt.
Venjulega virðist hann hafa farið að hitta vini og kunningja en síðar
í ferðinni kemur fram að hér bjó einnig annað undir.
Fyrsta daginn var „útnorðan snjóhríðarbylur“ og dagleiðin stutt,
aðeins frá Brekku inn að Firði og hefur Bensi fengið góða gistingu hjá
Katrínu hálfsystur sinni og manni hennar Ólafi Guðmundssyni. Pau
höfðu þá búið nærri aldarfjórðung í Firði og voru börn þeirra, níu
talsins, sum uppkomim, önnur á táningaaldri en yngsti sonurinn Óli
10 ára.
Þann 10. des. var hægviðri en þó él en þó hlýtur að hafa verið
fjallabjart, því Bensi hélt ótrauður til Seyðisfjarðar. Hann hlýtur að
hafa farið Króardalsskarð (900 m), sem er stysta leið frá Firði í Mjóa-
firði til kaupstaðarins á Seyðisfirði og talin fjögurra tíma gangur í auðu.
Bensi var þaulkunnugur leiðinni.
Þann 11. des. var „vindur hvass á hafaustan og grár í loft.“ Bensi
var um kyrrt á Seyðisfirði þennan dag og hitti tvo menn af Héraði og
varð þeim samferða daginn eftir að Brekku í Tungu. Má það teljast