Iðjuþjálfinn - 01.05.2005, Blaðsíða 18

Hjálpartæki og mikilvægi þeirra
fyrir endurhæfingu aldraðra
ÁLSH-Landakoti eru starfrækt-ar tvær 5-daga deildir. Sjúk-lingar eru þá heima hjá sér um
helgar, hjá aðstandendum eða á
sjúkrahóteli sem spítalinn starfrækir.
Á deildarnar koma aldraðir sem
þurfa innlögn úr heimahúsi eða frá
öðrum deildum spítalans, vegna fjöl-
þætts heilsufarsvanda, færnitaps
eða félagslegs vanda. Þeir þurfa
mat, greiningu, hjúkrunar- og læknis-
meðferð og endurhæfingu eftir að
bráðaveikindi hafa verið meðhöndluð
á öðrum deildum spítalans. Endurhæf-
ingin tekur mislangan tíma allt frá 4 vikum og
upp í 8 vikur og það eru um það bil 360-400
manns á hverju ári sem nýta sér þessa þjónustu.
Endurhæfing iðjuþjálfa felst m.a. í því að
auka færni sjúklings við eigin umsjá, s.s. að
klæðast og snyrta sig. Til þessa notum við hin
ýmsu hjálpartæki og veitum ráðgjöf um
hvernig á að nota þau. Mikilvægt er að sjúk-
lingar hafi afnot af hjálpartækjunum svo lengi
sem þurfa þykir. Þau hjálpartæki sem oftast eru
notuð eru sokkaífæra, griptöng,
salernisupphækkanir, súlur við
rúm (til að auðvelda sjúklingi að
fara fram úr rúmi og komast upp í
rúm) og stöku sinnum handrið við
stiga. Einnig öryggishnappur þegar
heim er komið til að geta kallað á
hjálp ef að eitthvað kemur fyrir.
Það sem hefur hindrað okkar
starf og orsakað lengri dvöl á spít-
alanum eru reglur hjá TR sem
kveða svo á um að hjálpartækjum
skuli ekki úthlutað fyrr en dagsetn-
ing útskriftar er ákveðin annars eigi
stofnunin að greiða kostnaðinn. Nauðsynlegt
er að sjúklingar æfi sig í notkun hjálpartækj-
anna heima um helgar jafnt sem aðra daga til
að flýta fyrir bata og draga þannig úr legudög-
um á spítalanum.
Framhaldsmeðferð fer síðan oft fram á dag-
deild L-0, LSH Landakoti þar sem mæting er
2-3 sinnum í viku í 4 klst í senn, í 2-3 mánuði
og stundum lengur. Samanlagður endurhæfing-
artími getur því farið upp í 5 mánuði og stund-
um lengur.
18 – IÐJUÞJÁLFINN 1 / 2005
Kristín Kristjáns-
dóttir iðjuþjálfi,
fageiningarstjóri
5-daga deilda, LSH
Landakoti.
Nauðsynlegt er
að sjúklingar æfi
sig í notkun
hjálpartækjanna
heima um helgar
jafnt sem aðra
daga til að flýta
fyrir bata og
draga þannig úr
legudögum á
spítalanum.
Bókin er frá árinu 2001 skrifuð af Outi Mäki, Päivi Topo, Marjo Rauhalaog Marja Jylhä. Bókin er ætluð jafnt fagfólki, aðstandendum, sjúkling-um sem og stjórnendum sem koma að notkun tæknilegra tækja með
einstaklingum með heilabilun. Fjallað er um siðferðislega álitamál sem að
upp koma s.s. varðandi staðsetningar tæki. Hvenær sé hægt að nota tækn-
ina og mikilvægi þess að ígrunda vel hvaða lausn henti einstaklingnum og
umhverfinu best. Bókin getur auðveldað þeim sem eru að íhuga slíkar
lausnir að nota rökleiðslu að lausninni og finna þannig heppilegustu lausnina.
Bókahornið
TEKNIK FÖR MÄNNISKOR MED DEMES:
Etisk perspektiv på beslutsfattandet.