Félagsbréf - 01.05.1960, Qupperneq 8

6
FÉLAGSBRÉF
búum og öSrum, eldri sem yngri, marga gó'öa stund innan veggja sinna.
Fjölmörg ágœt leikrit hefur þaS sýnt, og góð leikmeSjerS hejur ojl sézt i
sviSi þess. í söngleikaflutningi hefur jmS unniS merkt starf, sem JmS eitl
er fœrt urn aS rœkja, og hefur vafalaust lagt meS því drjúgan skerf til tón-
menningar í landinu. Er í þessu efni ekki nóg aS líta á þá hliS, sem snýr
aS áhorfendum, því dS meS söngleikaflutningi símim hefur ÞjóSleikhúsiS
fengiS nokkrum ágœtum, íslenzkum söngvurum vérSug verkefni, sem þcir
hefSu annars orSiS aS vera án, ej heppnin bauS þeim ckki upp á eitthvcrt
erlent óperusviS. Þá cr vafalaust fengur aS balettstarfi ÞjóSleikhússins.
Leikskóla liefur þaS reki'S, en um árangur hans er eflaust of snemmt aS
dœma.
Ekki fer hjá því, aS ÞjóSleikhúsiS hcfur hajt rnjög örvandi áhrif á leik-
áhuga íslendinga og jjölgaS leiksýningum, bœSi í höfuSstaSnum og út um
land. En óvíst er, aS ga’Si leikrita eSa. fœrni leikara hafi. aukizt aS sania
skapi.
Loks má minna á J>aS, aS ÞjóSleikhúsiS hefur bœtt eigi lítiS starf-
skilyrSi íscnzkra leikara, og œtti />aS ekki aS vera smávœgilcgt atriSi.
I'að ttcm miAui* liorfir.
Ef vér hverfum aS hinu, sem miSur horfir, virSist raunar af ýmsu a'S
taka. Er þaS aS sumu leyti eSlilegt, Jwí aS 10 ár er stuttur tími til aS móta
mikla stofnun. Einn af leikmennluSustu mönnum þjóSarinnar, Lárus Sigur-
björnsson, skrifaSi í jyrrasumar gagnmcrka grein, Þjóðleikhús í deiglu,
í 11 hefti J>essa tímarits. Eins og lesendur mun reka minni til, kemur f>ar
fram þung gagnrýni á ÞjóSleikliúsiS og liún svo vel rökstudd, aS varla
verSur neinu atriSi mótmælt, enda hefur þaS ekki veriS gert.
Lárus Sigurbjörnsson sýnir jram á: í fyrsta lagi, aS íslcnzk leiklist haii
ekki þroskazt neitt, síSan ÞjóSleikhúsiS tók til starfa; í öSru. lagi, aS ÞjóS-
leikhúsiS hafi algerlega brugSizt hlutverki sínu viS túlkun þjóSlegra leik-
rita; —- í JniSja lagi, aS leikritaval þess sé handahófskennt; — í fjórSa
lagi, a'S þaS sé algerlega stefnulaust, a'ö því er snerti íslenzk leikrit; — í
fimmta lagi, aS þaS hafi algerlega brugSizt skyldu sinni til aS lciSbeinu
íslenzkum leikritahöfundum.
Þetta er þungur dómur, þegar þess er gœtt, aS allt eru þctta aSalatriSi