Félagsbréf - 01.05.1960, Blaðsíða 35

Félagsbréf - 01.05.1960, Blaðsíða 35
FÉLAGSBRÉF Ykkur er velkomið að kalla á alla lögregluna. Því betra. Það er her- bergi 307. Ég bíð hérna á meðan. Ef einhver getur sannað að einhverjum sé haldið nauðugum á hótelinu, þá er ég hér. Mér leiðist þið. Þér á kannski eftir að leiðast meira, sagði stóri maðurinn, og það var aftur komið þetta þunga bylgjuhljóð í röddina. Það eru takmörk fyrir þvi 'hvað hægt er að ganga langt. Teddi, láttu mig fá annan viskí, sagði ritstjórinn og ýtti glasinu yfir borðið, og spurðu þennan sómamann hvað hann ætli að fá. Mér leiðist hann. Gefðu honum eitthvað róandi. Hann heldur svo fast um borðið með iþessum stóru höndum að ég er dauðhræddur um hann brjóti það. Það getur vel verið ég brjóti eittbvað annað, sagði stóri maðurinn þunglega. Litli maðurinn tvísteig á hina hlið ritstjórans. Ég vil ekki beita valdi. Ég vil ekki fara í hart. Við skulum bara ræða málið. Þú veizt kannski ekki að hún er tveggja barna móðir. Og krakkarnir hafa verið að spurja um hana. Og hvað átti ég að segja? Hvað varðar mig um .hvað þú segir einhverjum krökkum? Kg hef nóg að hugsa. Ég þarf að borga víxil á morgun. Litli maðurinn beit saman vörunum. Þú veizt kannski ekki að hún hefur alltaf verið mér trú? Ritstjórinn tók við viskí sjússinum og rétti þjóninum hundraðkall. Jú, ég veit allt. Ég veit líka að þú hefur slæma lifur og bónar bílinu fyrir forstjórann á laugardagskvöldum. Stóri maðurinn færði sig þétt upp að ritstjóranum: Þú lætur okkur hafa lykilinn að herberginu. Ég fer og sæki hana. Þetta svínarí skal ekki ganga lengur. Nú kom hópur manna inná barinn. Fólkið var að koma af kvikmynda- húsi og einn í hópnum endurtók eitthvað sem sagt var í kvikmyndinni og spurði hvort þetta hefði ekki verið helvíti gott. Jú þetta hafði verið helvíti gott. Og menn rifjuðu upp fyrir sér ýmislegt annað sem hafði verið hel- víti gott í myndinni. I hópnum var kona, há og grönn og hafði mjóa loð reim um hálsinn. Hún stiklaði á háhæluðum skóm til ritstjórans og heils- aði honum með handabandi og hló. Auðvitað ert þú hér, sagði hún og hélt áfram að lilæja. Og þú líka, sagði ritstjórinn. Já, auðvitað ég líka, anzaði konan og hló, mikið agalega vorum við að sjá spennandi mynd. Þú veizt þessa í Nýja bíó.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Félagsbréf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Félagsbréf
https://timarit.is/publication/1060

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.