Félagsbréf - 01.05.1960, Qupperneq 35

FÉLAGSBRÉF
Ykkur er velkomið að kalla á alla lögregluna. Því betra. Það er her-
bergi 307. Ég bíð hérna á meðan. Ef einhver getur sannað að einhverjum
sé haldið nauðugum á hótelinu, þá er ég hér. Mér leiðist þið.
Þér á kannski eftir að leiðast meira, sagði stóri maðurinn, og það var
aftur komið þetta þunga bylgjuhljóð í röddina. Það eru takmörk fyrir þvi
'hvað hægt er að ganga langt.
Teddi, láttu mig fá annan viskí, sagði ritstjórinn og ýtti glasinu yfir
borðið, og spurðu þennan sómamann hvað hann ætli að fá. Mér leiðist
hann. Gefðu honum eitthvað róandi. Hann heldur svo fast um borðið með
iþessum stóru höndum að ég er dauðhræddur um hann brjóti það.
Það getur vel verið ég brjóti eittbvað annað, sagði stóri maðurinn þunglega.
Litli maðurinn tvísteig á hina hlið ritstjórans.
Ég vil ekki beita valdi. Ég vil ekki fara í hart. Við skulum bara ræða
málið. Þú veizt kannski ekki að hún er tveggja barna móðir. Og krakkarnir
hafa verið að spurja um hana. Og hvað átti ég að segja?
Hvað varðar mig um .hvað þú segir einhverjum krökkum? Kg hef nóg
að hugsa. Ég þarf að borga víxil á morgun.
Litli maðurinn beit saman vörunum.
Þú veizt kannski ekki að hún hefur alltaf verið mér trú?
Ritstjórinn tók við viskí sjússinum og rétti þjóninum hundraðkall.
Jú, ég veit allt. Ég veit líka að þú hefur slæma lifur og bónar bílinu
fyrir forstjórann á laugardagskvöldum.
Stóri maðurinn færði sig þétt upp að ritstjóranum:
Þú lætur okkur hafa lykilinn að herberginu. Ég fer og sæki hana. Þetta
svínarí skal ekki ganga lengur.
Nú kom hópur manna inná barinn. Fólkið var að koma af kvikmynda-
húsi og einn í hópnum endurtók eitthvað sem sagt var í kvikmyndinni og
spurði hvort þetta hefði ekki verið helvíti gott. Jú þetta hafði verið helvíti
gott. Og menn rifjuðu upp fyrir sér ýmislegt annað sem hafði verið hel-
víti gott í myndinni. I hópnum var kona, há og grönn og hafði mjóa loð
reim um hálsinn. Hún stiklaði á háhæluðum skóm til ritstjórans og heils-
aði honum með handabandi og hló.
Auðvitað ert þú hér, sagði hún og hélt áfram að lilæja.
Og þú líka, sagði ritstjórinn.
Já, auðvitað ég líka, anzaði konan og hló, mikið agalega vorum við að
sjá spennandi mynd. Þú veizt þessa í Nýja bíó.