Félagsbréf - 01.05.1960, Qupperneq 12

10
FÉLAGSBRÉF
benda á þdft, sem þó liggur í augum uppi, d8 þau skilyr&i sem kapítalistar
setja jyrir andlegu frelsi cru að eðli nákvœmlega hliSstæS . . . þeim skil-
yr&um er kommúnistar sctja fyrir andlegu frelsi, — aS því sé ekki beitt til
aS kollvarpa hinu ríkjandi hagkerji eða draga úr viðgangi þess.“
Þá höfum vér þaS. Kommúnistar haja sem sagt ekki ritfrelsi í lySrœSis-
ríkjum, blöS þeirra eru auSvitaS bönnuS þar. ÞjóSviljinn er vitanlega bann-
aSur á íslandi, Land og Folk í Danmörku. Sjálfur verSur Hannes Sigfússon
aS sjálfsögSu aS fara austur fyrir tjald til aS fá sínar and-kapítalisku grein-
ar birtar, hliSstœtt því, sem starfsbræSur hans í kommúnistaríkjum verSa
aS gera, ef þeir skrifa eitthvaS, sem stjórninni fellur ekki í geS. ÞaS œtti
aS minnsta kosti aS vera svo, ef kenningar Hannesar Sigfússonar vœru réttar.
Ilin tíinnbundna kúgun.
Hannes Sigfússon jullyr&ir á einum staS, aS hin andlega kúgun í kommún-
istískum ríkjum sé aSeins tímabundin. Vér fáum raunar ekki séS, hver rök
hann fœrir fyrir því, sennilega eitthvaS lík og þeir, sem fullyrt hafa slíkl
sí&ustu 30—40 árin. Og þrátt fyrir þessar miklu fullyrSingar, gerum vér
ráS fyrir, aS vestrœnum rithöfundum jinnist lítt árennilegt aS fórna frelsi
sínu á altari kommúnismans í von um, aS þeir hljóti þaS ajtur úr náSai-
hendi einhverra eftirmanna Krústjofjs, ef einhvern tíma skyldi liggja þannig
á þeim, aS þeir hœtti á slíkt
Vér munum ekki elta ólar viS ritsmíS þessa öllu lengur. Af miklu meira
er aS laka, og þaS sem meira er, í greininni er víst tjaldaS því, sem til er —
HiS ágœta skáld hefur hætt sér út á braut, sem hann fœr ekki fótaS sig á,
og úr því aS hann getur þaS ekki, hvernig færi þá fyrir þeim, sem minni
hœfileika hafa. Grein hans sýnir aSeins þaS, sem oss var kunnugt jafn-
skjótt og kommúnistar neyddust til aS stöSva hina andlegu „þíSu“ ársins
1955, — hiS gífurlega andlega gjaldþrot kommúnismans í dag, — þaS
gjaldþrot, sem þeir hafa undanfariS reynt aS breiSa yfir méS spútnikum.
Hannes Sigfússon ásakar á einum staS vestrœna rithöfunda fyrir ósam-
kvœmni, segir aS þeir fordæmi kúgun austan járntjalds, en forSist aS minn-
ast á hliSstœSa alburSi, sem gerist vestan þess, og nefnir Alsír, Kýpur,
Kenýa, SuSur-Afríku o.fl. í því sambandi. Hann man þá ekki, — eSa vill
ckki muna, — aS bæSi einstakir vestrœnir rithöfundar, samtök þeirra og