Félagsbréf - 01.05.1960, Síða 28

26
FÉLAGSBRÉi'
BALDUR RAGNARSSON:
Fimm ljóð
Ákall
Að hugur minn slcci
eld við hörku þíns stcds
hefji sókn
og blysum leiðina varði
tvístri fylkingum vanans
blauða fœri til báls
hér á rökkvuðum mörkum
hverfinnar reyndar og táls
er mín hugsjón og von
og dugi mér steðjinn þinn harði
Á heimleiS
Það ber við að þú hikar á bökkum draumsins minnugur þess
að hold og hús teljast meðal hornsteina. Þú horfir á gullinn
strauminn hverfa heim í dimmblá rökkurdjúpin; skáldið berast
hjá í hvítum báti skreyttum skarlatsrauðu flúri; smaragðs-
grœnar graseyjar fljóta framhjá í átt til sólarfalls.
Þá er það að steinar koma í þarfir, hrjúfir undir fingri,
sé þeim difið í purpurabárurnar mýkjast fletir þeirra og fœra
fró hörðum lófum. Og þú finnur að þú ert enn á heimleið,
þrátt fyrir allt.