Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.07.1991, Blaðsíða 13

Þ: Það mega allir vera eins og þeir vilja. Ég vil fá að tilbiðja hina
heilögu heimsku sjálf og dansa afríska orðlausa dansa og
borða mikið af hitabeltiskryddi.
M: Ef þetta væri bara venjulegt krydd! Það er í góðu lagi að eiga
sér einn trylltan klerk sem kennir að fötlun sé refsing guðs og
fátækt stafi af illsku viðkomandi. En þetta blessað mannhatur
á alltaf svo greiða leið. Öll súpan á það til að mettast af þessu
eina kryddi.
H: Píslin leitar uppi sora á þessum hreinlegu tímum og þið fjallið
um nauðsyn þess að viðurkenna óargadýrið sem býr innra
með okkur
M: Lífið verður að vera heilt.
Þ: Öll herbergi, öll líffæri.
M: Hanneraðleitaaðheild. Ómeðvitað á afneitunartímum. Og
hann finnur. Hann ber gæfu til að leita alls staðar, ekki bara
undir ljósastaurunum.
Þ: Yfirgengilegaþröngmenningarstefnaríktiáþessumtíma. Til
þess að klemmast ekki inni þurfti að leita neðanjarðar. Opinber
smekkur þessara áratuga var staðbundinn og afturvísandi.
Saumaklúbbklám
H: Slepptuð þið einhverju mikilvægu úr verkinu?
M: Við slepptum einni magnaðri sögu um mannlega náttúru og
tímana. Hún er um ámáttlega viðleitni til að hafa fínan front.
Fjölskyldan varð að líta vel út út á við og fyrir það var öllu
fómandi, jafnvel innviðunum.
Þ: Þetta er fornnorrænt. Þetta gerði smæðin og hreppurinn.
Tímarit um bókmenntir og leiklist
13