Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.07.1991, Blaðsíða 58

Eberhard Spreng
SAMTAL VIÐ ARIANE MNOUCHKINE
UM SVIÐSETNINGU HENNAR Á
GRÍSKU HARMLEIKJUNUM
Ein eftirtektarverðasta sýning leiklistarhátíðarinnar Theater der
Welt í Essen nú í sumar var uppfærsla Parísarleikhópsins Théátre
du Soleil undir stjórn franska leikstjórans Ariane Mnouchkine á
grískri harmleikjasyrpu: f figenía í Ális eftir Evripídes, Agamennon
og Sáttarfórn eftir Æskílos. Eða Atreifsniðjar (Les Atrides) Hér á
eftir fer viðtal við Mnouchkine um störf hennar og viðhorf til
leikhússins.
Eberhard Spreng: Þú setur upp á víxl sígilda leikhústexta og samtímatexta.
Eins ogfyrir nokkrum árum, pegar pú settir upp Shakespeare-syrpuna, sem
var eins konar undirbúningur fyrir vinnuna um Sihanouk prins, gerir pú
núgríska harmleikjasyrpu áðuren pú snýrð pérað næsta samtímaverkefni.
Ariane Mnouchkine: Þessi háttur er hefð í Sólarleikhúsinu (Théátre
du Soleil). Við helgum vinnu okkar samtímaverkum, þ.e.a.s. okkar
nánustu fortíð, til jafns við þau verk sem telja má til uppsprettu
leikhússins. Leikhópur verður að vinna með dramatík samtíma síns
og sömuleiðis snúa sér aftur og aftur að uppsprettunni og kynnast
enn einu sinni frumkvöðlum leiklistarinnar og íhuga verk þeirra.
Þegar maður hverfur aftur til grikkjanna eða Shakespeare, þá fer
maður á vissan hátt framávið: Við erum með verk í bígerð um
frönsku andspyrnuhreyfinguna, sem er sérlega viðkvæmt
umræðuefni í Frakklandi, umdeilt — og eitrað og að vissu leyti
forðast menn það. Og mér líkar þessi afneitun ekki og langaði að
vinna með þetta efni. Héléne Cixous, höfundur „Sögunnar um
58
Bjartur ogfrú Emilía