Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.07.1991, Blaðsíða 17

Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.07.1991, Blaðsíða 17
að hægt væri að koma við það. Charlie ýtti á eftir mér. „Þú sást hana síðastur..." „Ég var uppi á brúnni. Ég sá hana hlaupa meðfram síkinu." „Þú sást hana..." „Ég sá hana ekki þegar hún datt út í." Charlie setti skrúflykilinn aftur í kassann. Hann gerði sig líklegan til þess að skríða aftur undir bílinn, þannig gaf hann til kynna að samtalinu væri lokið. Ég var enn að reyna að ákveða hvert ég ætti að fara. Áður en Charlie hvarf undir bílinn sagði hann: „Synd, voðaleg synd." Ég gekk af stað til vinstri því að þannig sneri ég. Ég gekk eftir nokkrum götum milli limgerða og heitra, kyrrstæðra bfla. í öllum götunum var sama lyktin af matseld. Ég heyrði sömu útvarpsdagskrána út um opna gluggana. Ég sá hunda og ketti en mjög fátt fólk og aðeins í fjarska. Ég fór úr jakkanum og lagði hann yfir handlegginn. Mig langaði til að vera nærri trjám og vatni. Það eru engir garðar í þessum hluta Limdúna, aðeins bflastæði. Og síkið, brúna síkið sem liggur milli verksmiðjanna framhjá brotajámshaugnum, síkið sem Jane litla drukknaði í. Ég gekk til bókasafnsins. Ég vissi að það væri lokað, mér finnst hvort sem er betra að sitja á tröppunum fyrir framan safnið. Ég sat þarog sólin slæddi burt skuggann. Heitur vindur blés niður götuna. Hann hrærði upp í draslinu í kringum fætuma á mér. Ég fylgdist með síðu úr dagblaði sem fauk eftir miðri götunni, rifrildi af Daily Mirror. Það stöðvaðist og ég gat lesið hluta af fyrirsögninni ... „MAÐUR SEM"... Það var enginn á ferli. Ég heyrði glamrið í ísbílnum hinum megin við homið og ég áttaði mig á því að ég var þyrstur. Hann spilaði eitthvað úr píanósónötu eftir Mozart. Skyndilega þagnaði hann í miðjum tóni, eins og einhver hefði sparkað í tækið. Ég hraðaði mér upp götuna, en þegar ég kom fyrir hornið var hann horfinn. Augnabliki síðar heyrði ég aftur til hans, það var eins og hljóðin bærust langt að. Ég sá engan á leiðinni til baka. Charlie var farinn inn og bfllinn sem hann hafði verið að vinna í var þar ekki lengur. Ég Tímarit um bókmenntir og leiklist 17
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist
https://timarit.is/publication/1206

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.