Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.07.1991, Blaðsíða 27

Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.07.1991, Blaðsíða 27
„Nei, ég segi engum, en þú verður að vera alveg upp við mig þegar við göngum meðfram síkinu, er það skilið?" Hún kinkaði kolli. „Og þurrkaðu ísinn af munninum á þér." Hún dró handarbakið fálmkennt yfir andlitið á sér. „Komdu, ég skal gera þetta." Ég dró hana til mín og hélt með vinstri hendi utan um aftanverðan hálsinn. Ég bleytti vísifingur þeirrar hægri, eins og ég hef séð foreldra gera, og renndi honum í kringum varimar á henni. Ég hef aldrei áður komið við varir á öðrum, eða fundið til vellíðanar af þessum toga. Hún streymdi sársaukafullt frá nára upp í bringu og bjó þar um sig, eins og hnefi sem þrýstist á rifbeinin. Ég vætti aftur sama fingur og smakkaði sætt klístrið á fingurgómnum. Ég nuddaði honum aftur í kringum varirnar á henni en í þetta sinn færði hún sig undan. „Þú meiðir mig," sagði hún. „Þú ýttir of fast." Við gengum áfram, og nú hélt hún sig nærri mér. Til að komast niður að dráttarslóðanum urðum við fyrst að fara yfir síkið á svartri mjórri brú með háum veggjum. Á miðri brúnni tyllti Jane sér á tá og reyndi að sjá yfir vegginn. „Lyftu mér upp," sagði hún. „Mig langar til að sjá bátana." „Þú sérð þá ekki héðan." En ég tók utan um mittið og lyfti henni upp. Rauði stutti kjóllinn hennar skreið upp að aftan og ég fann aftur fyrir hnefanum í brjóstinu. Hún kallaði yfir axlirnar til mín. „Áin er mjög óhrein." „Það hefur alltaf verið óhreint," sagði ég, „þetta er síki." Á leiðinni niður steintröppumar færði Jane sig nær mér. Mér fannst eins og hún héldi niðri í sér andanum. Oftast rennur síkið í norður, en í dag var það alveg lygnt. Á yfirborðinu flutu gulir froðuflekkir, og þeir hreyfðust ekki heldur því að það var enginn vindur til að ýta þeim áfram. Einn og einn bíll fór yfir brúna fyrir ofan okkur og þar fyrir aftan var umferðamiður Lundúnaborgar. Þar fyrir utan var mjög hljóðlátt við síkið. Vegna hitans var síkislyktin sterkari í dag, dýralykt frekar en efnalykt af froðunni. Jane hvíslaði: „Hvar eru fiðrildin?" „Þau eru ekki langt í burtu. Fyrst þurfum við að fara undir Tímarit um bólcmenntir og leiklist 27
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist
https://timarit.is/publication/1206

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.